Waarom Huisdieren Plassen: Een Probleem Herkennen En Een Gezonde Urineweg Bevorderen

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-11 15:42

"Waarom huisdieren plassen" klinkt als de grappige titel van een educatief kinderboek, maar eigenaren van gezelschapsdieren worden vaak geconfronteerd met de ongemakkelijke realiteit van Fido of Fluffy's urinaire maniertjes.

Mensen nemen de normale trainingsgewoonten van hun huisdier vaak als vanzelfsprekend aan als eenmaal goede patronen met succes zijn vastgesteld. Elke wijziging geeft doorgaans voldoende stimulans om de gecompliceerde aard van de gezondheid van de urinewegen beter te begrijpen.

Huisdieren urineren op basis van zowel hun fysiologische behoefte om afval te elimineren, als vanwege de gedragsneiging om hun territorium af te bakenen. Het interne sanitair is ingewikkeld, dus hier is mijn poging tot een simplistische uitleg:

Bij het produceren van urine filteren de nieren (de natuur gaf ons er twee) het bloed om metabolische afvalstoffen te verwijderen en de hydratatie van het lichaam te regelen. De urineleiders (één voor elke nier) transporteren urine van de nieren naar de blaas voor opslag. Het uitzetten van de blaas tot een oncomfortabele drempel is de prikkel voor uw huisdier om een geschikte plaats op te snuiven om zijn blaas te legen. Urinehouding is de voorbode van de urinestroom door de urethra (de buis die de blaas met de buitenwereld verbindt), zoals toegestaan door de opening van de urethrale sluitspieren.

Het merken van gedrag is een ingewikkelder proces dat wordt gemotiveerd door de biologische drang om feromoonversterkte urine achter te laten in de omgeving die dieren delen met mensen en andere huisdieren. De drang van mijn hond om zijn been op te tillen om een minuscule druppel urine te produceren die alleen metaforisch de gekozen plek van een andere hond kan bedekken, verbaast me voortdurend.

Aangezien urinepatronen voornamelijk gebaseerd zijn op fysiologie en in de tweede plaats op gedrag, moeten we ook erkennen dat abnormaal urineren bijna altijd een onderliggende medische oorzaak heeft die verdere evaluatie door uw dierenarts verdient.

Klinische symptomen van urinewegaandoeningen zijn onder meer:

• Verhoogd of verlaagd waterverbruik en urinevolume of -frequentie
• Urineren op ongebruikelijke locaties
• Vocaliseren of zich inspannen om te plassen
• Kleurveranderingen
• Aanwezigheid van een vieze geur of de volledige afwezigheid van geur
• Overmatige verzorging van uitwendige genitaliën
• Anorexia (verminderde eetlust)
• Lethargie (verminderde energie of activiteit)

Stofwisselingsziekten zoals nierfalen, diabetes en de ziekte van Cushing veroorzaken allemaal een verhoogde waterconsumptie, wat leidt tot een groter volume en vaker plassen. Uitdroging en gebrek aan waterconsumptie zorgen voor een verminderde urineproductie.

Uw huisdier kan op een ongebruikelijke locatie plassen als gevolg van blaasontsteking veroorzaakt door de aanwezigheid van bacteriën, kristallen of stenen (rondstuiterend als een "steen in een waterballon"). Vocaliseren, moeite doen om te plassen en overdreven zelfverzorging van de penis of vulva zijn tekenen die verband houden met pijn in de urinewegen.

Urinekleurveranderingen zijn vaak alarmerend (vooral wanneer licht beklede stoffen vuil zijn) en worden toegeschreven aan een verscheidenheid aan ernstige ziekten. Een scharlakenrode tint of bloedstolsels in de urine duiden op de aanwezigheid van rode bloedcellen - vaak voorkomend bij blaasirritatie of kanker. Een donkergele tot groen gekleurde urine is het gevolg van het morsen van bilirubine in de nieren, wat kan worden veroorzaakt door de vernietiging van rode bloedcellen in de bloedsomloop (zoals gezien bij immuungemedieerde hemolytische anemie), en lever- of galblaasaandoeningen. Spiervezels die door ernstige overbelasting zijn beschadigd, veroorzaken de afgifte van myoglobine in het bloed, dat door de nieren wordt weggefilterd om een chocoladebruine urinaire tint te creëren.

Vuil ruikende urine kan wijzen op een bacteriële urineweginfectie (niet alleen "stinken", zoals vaak wordt ervaren na het eten van asperges), terwijl gebrek aan geur (of kleur), zoals gezien bij verdunde urine, wordt gezien bij stofwisselingsziekten (nierfalen, enz.).).

Als uw huisdier abnormaal urineert, moeten veterinaire evaluatie en laboratoriumtests onmiddellijk worden uitgevoerd. Een steriel urinemonster moet worden verzameld door middel van cystocentese (een naald die rechtstreeks door de buikwand in de blaas wordt geplaatst) voor urineonderzoek, kweek en gevoeligheid voor antibiotica en mogelijk andere tests. Het gebruik van een echografie om de blaas te visualiseren en cystocentese veilig te ondersteunen, levert aanvullende waardevolle informatie op. Het ontdekken van een verdikte blaaswand, kristallen (zoals sneeuwvlokken die rond een sneeuwbol drijven) of zelfs stenen kunnen het verloop van de behandeling veranderen.

Behandeling van de urinewegaandoening van uw huisdier moet gebaseerd zijn op een klinische conclusie die is vastgesteld door diagnostische tests, maar pijnmedicatie, acupunctuur en activiteitsbeperking kunnen het ongemak verlichten terwijl de tests in behandeling zijn.

Wat kunt u doen om de werking van de urinewegen van uw huisdier te behouden of te verbeteren? Mijn beste holistische gezondheidstip is om hydratatie te bevorderen. Meer waterverbruik betekent dat er een groter volume aan toxinespoelende urine wordt geproduceerd. Bovendien vermindert een verhoogde naar buiten gerichte stroom de kans op urineweginfectie door bacteriën die opportunistisch opstijgen uit de perineale huid (het gebied tussen de anus en vulva/scrotum).

Hoeveel water uw huisdier elke dag moet consumeren, hangt af van de mate van activiteit, de omgevingsomstandigheden, de gezondheidstoestand of ziekte en het formaat van het geconsumeerde voedsel. Een vochtig, compleet en uitgebalanceerd, voedzaam, volwaardig dieet (in plaats van een dieet op basis van gedroogde brokjes) biedt ook extra water en natuurlijke antioxidanten om ontstekingen te bestrijden, omdat het helpt om een goed functionerend immuunsysteem te behouden.

Tot slot, neem de gezonde plasgewoonten van uw huisdier niet als vanzelfsprekend aan. Wanneer het plassen op de juiste plaats en op het juiste moment plaatsvindt, zorg er dan voor dat u complimenteert door te zeggen: "Goede plas."

Dr. Patrick Mahaney

_{Beeld: Hazel_George_33 door Victor Lee / via Flickr}