Mijn Kat Kan Niet Plassen! Moeite Met Plassen Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Katachtige ziekte van de onderste urinewegen (FLUTD)

Als je ziet dat je kat niet kan plassen of moeite doet om te plassen, weet je dat hij of zij zich ongemakkelijk moet voelen. Deze overbelasting is meestal te wijten aan cystitis, ook bekend als blaasontsteking. Als u ooit de diagnose blaasontsteking heeft gekregen, kunt u met uw kat meevoelen.

Hoewel eenvoudige cystitis al erg genoeg is, kan het leiden tot meer ernstige en noodsituaties zoals de vorming van stenen in de blaas of de vorming van een urethraplug, wat een levensbedreigende aandoening is die ervoor zorgt dat de kat (bijna altijd mannelijk) om "geblokkeerd" te raken (dwz niet in staat om te urineren). Daarom is het belangrijk dat u verterinaire hulp zoekt als u merkt dat uw kat niet kan plassen of moeite heeft met plassen.

Waar moet je op letten?

De kat zal frequente pogingen tot urineren vertonen, waarbij hij weinig of geen urine produceert, die meestal bloederig is. Ernstigere symptomen kunnen optreden bij de geblokkeerde kat. Door anatomische verschillen is een geblokkeerde kat bijna altijd mannelijk. De kat zal vaak het uitschreeuwen van de pijn en geleidelijk lusteloos worden. Dit komt omdat de urine niet uit de blaas kan worden geleegd, waardoor de kat niet alleen erg ziek wordt, maar ook dodelijk kan worden.

Primaire oorzaak:

Blaasontsteking, of een blaasontsteking, is meestal het gevolg van een bacteriële infectie, een verstoorde mineralenbalans en/of een afwijking in de pH-waarde van de kat. Dit draagt bij aan de vorming van microscopisch kleine mineraalkristallen in de urine, die in omvang kunnen groeien om stenen te vormen of het gruis dat de urethraprop veroorzaakt.

Onmiddellijke zorg

Er is weinig dat thuis kan worden gedaan als de symptomen eenmaal zijn opgemerkt. Een kater moet altijd gezien worden DIRECT door een dierenarts vanwege het risico op vorming van een urethraprop. Een poes moet binnen 24 uur worden gezien, of eerder als ze andere symptomen vertoont (braken, lethargie, enz.)

Veterinaire zorg

Diagnose

Door het eerste fysieke onderzoek en de bespreking van de tekenen die u ziet, kan uw dierenarts snel bepalen of uw kat is geblokkeerd. Zodra dit is vastgesteld, kunnen de volgende tests worden gebruikt:

1. Urineonderzoek (urinetest) om cystitis te bevestigen
2. Urinekweek om het infectieuze agens te identificeren
3. Röntgenfoto's om te controleren op stenen of gruis in de blaas
4. Analyse van de steen of urethraplug om de samenstelling te bepalen

Behandeling

Als uw kat eenvoudige cystitis heeft, zal hij waarschijnlijk met antibiotica naar huis worden gestuurd. Als er echter stenen in de blaas zitten, is een operatie noodzakelijk. Als uw huisdier is geblokkeerd, is een ziekenhuisopname van meerdere dagen vereist. Ze zal worden verdoofd en uitgerust met een urinekatheter zodat de blaas kan worden geleegd. De katheter wordt dan 1 tot 3 dagen op zijn plaats gelaten, in combinatie met IV-vloeistoftherapie, om al het gruis uit het urinestelsel te spoelen. Als uw kat dan normaal kan plassen, wordt ze naar huis gestuurd, meestal met antibiotica en krampstillende recepten om de urethra te helpen ontspannen.

Er zijn ook enkele gevallen waarin antibiotica en een speciaal voorgeschreven voedsel kunnen worden gebruikt om de stenen op te lossen.

Andere oorzaken

• Nierziekte
• Idiopathische cystitis (blaasontsteking met onbekende oorzaak)
• Kanker

Wonen en Management

Observeer uw kat onmiddellijk na de behandeling gedurende 4 tot 8 weken op terugkeer van de symptomen. Vaak wordt een vervolg urineonderzoek en kweek gevraagd. Als een kat herhaaldelijk blokkeert, wordt meestal een operatie aanbevolen om de urethrale opening te vergroten.

preventie

Voedsel van goede kwaliteit, veel vers water drinken en een schone kattenbak zijn de beste stappen om blaasontsteking te voorkomen. Als uw kat stenen heeft gehad, is "geblokkeerd" of herhaaldelijk cystitis heeft gehad, krijgt ze een voorgeschreven voer dat het urinegehalte zal wijzigen en het risico op herhaling minimaliseert. Er zijn verschillende merken van dit soort voedsel, maar als uw kat ze allemaal weigert, zijn er medicijnen die de pH van de urine kunnen wijzigen, wat ook kan helpen herhaling te voorkomen. Beide methoden vereisen echter doorgaans een levenslange behandeling.