Hypothyreoïdie Weet U Het Zeker?

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Dierenartsen zeggen vaak dat ze patiënten in clusters zien. Een week kan een "diabetesweek" zijn; de volgende gaat helemaal over inflammatoire darmaandoeningen. Soms zijn deze clusters echt, zoals bij een uitbraak van een infectieziekte, maar vaker wel dan niet, waarschijnlijk een toevalstreffer. Wat de reden ook is, deze maand stond voor mij in het teken van de schildklier.

Ik heb al uitgebreid gesproken over mijn twee hyperthyroid-katten; laten we ze voorlopig negeren. Het tegenovergestelde probleem, hypothyreoïdie, komt veel vaker voor bij honden, maar het is niet altijd een duidelijke diagnose. Laten we eens kijken naar de redenen waarom.

De schildklier produceert een hormoon dat in wezen de stofwisseling van een hond bepaalt. Wanneer de schildklier niet genoeg van dit hormoon afscheidt, meestal omdat het is vernietigd door een abnormale immuunreactie, gaat het metabolisme van een hond traag. Typische symptomen van hypothyreoïdie zijn onder meer:

• gewichtstoename
• lethargie
• haaruitval
• terugkerende infecties
• warmtezoekend gedrag
• en in ernstige gevallen, toevallen of andere neurologische problemen, een verdikking van de huid die een "tragische" gezichtsuitdrukking veroorzaakt, en soms pees- of ligamentletsels.

Als uw hond enkele van deze symptomen heeft, bloedonderzoek lage schildklierhormoonspiegels aan het licht heeft gebracht en andere aandoeningen die vergelijkbare klinische symptomen veroorzaken, zijn uitgesloten, is een voorlopige diagnose van hypothyreoïdie aangewezen. Ik zeg "voorlopig" omdat de laatste fase van de diagnose de reactie op de behandeling zou moeten zijn. Als de symptomen van uw hond verbeteren met schildklierhormoonvervangingstherapie nadat opnieuw bloedonderzoek heeft bevestigd dat de therapeutische niveaus zijn bereikt, kunt u er nu zeker van zijn dat uw hond echt hypothyreoïd was.

Er ontstaan problemen wanneer de symptomen van een hond en het laboratoriumwerk niet goed overeenkomen. Waarom? Omdat honden die ziek zijn van ziekten die helemaal niets met de schildklier te maken hebben, vaak lage schildklierhormoonspiegels ontwikkelen. De aandoening wordt euthyroid sick syndrome genoemd en vereist geen vervangingstherapie met schildklierhormoon. Wat echt nodig is, is een nauwkeurige diagnose en behandeling gericht op het onderliggende probleem, maar dat is soms makkelijker gezegd dan gedaan!

Ook kan behandeling met sommige soorten medicijnen (bijv. prednison, fenobarbital en sulfa-antimicrobiële middelen) resulteren in lage schildklierhormoonwaarden en sommige rassen (bijv. windhonden) hebben van nature een relatief laag schildklierhormoon in hun bloedstroom. Dit alles kan ertoe leiden dat honden een verkeerde diagnose krijgen van hypothyreoïdie wanneer er iets heel anders (of helemaal niets) met hen mis is.

De screeningstest voor hypothyreoïdie wordt een TT4 voor Totaal T4 genoemd. T4 is de vorm die schildklierhormoon aanneemt wanneer het door de bloedbaan reist, en het is gemakkelijk en goedkoop te meten. Als uw hond een lage TT4 heeft maar zijn symptomen niet goed correleren met hypothyreoïdie (vooral als hij aan het afvallen is - stel altijd de diagnose in twijfel als uw hond gewicht verliest), is het tijd voor meer diagnostische tests. De beste bevestigende tests zijn een Free T4 by Equilibrium Dialysis, Endogene Canine Thyrotropin (cTSH) Concentration en/of Thyrotropin (TSH) Response Test. De resultaten van een of meer hiervan zullen gewoonlijk echte hypothyreoïdie onderscheiden van euthyroid sick syndrome en de andere oorzaken van vals lage TT4's.

Als u enige reden heeft om de diagnose van hypothyreoïdie van uw hond in twijfel te trekken, vooral als deze voornamelijk gebaseerd was op een laag TT4-niveau, vraag uw dierenarts dan om een gratis T4 door evenwichtsdialyse, cTSH of TSH-responstest uit te voeren.

dr. jennifer coates