Big Box En Online Apotheken, En Hoe U Zeker Weet Dat De Medicijnen Van Uw Huisdier Veilig Zijn

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

In de goede oude tijd was het voor ons dierenartsen een stuk makkelijker, voordat de apotheken erbij betrokken raakten.

Vroeger ging het als volgt: een hond had medicijnen nodig en de dierenarts noteerde in de kaart wat ze wilden. De technicus zou achterin gaan, het bij elkaar zoeken, een etiket maken en de cliënt zou naar huis gaan met het medicijn in de hand. Klaar en klaar.

Toen begonnen we faxen te krijgen van verschillende online apotheken. Eerst was het voor hartwormmedicijnen, meestal voor een huisdier dat al jaren geen hartwormtest had gehad. Als we niet meteen reageerden, kregen we meer faxen en telefoontjes van de apotheek, meestal terwijl we nog steeds probeerden contact op te nemen met de klant om uit te leggen waarom we het recept niet konden invullen. Dat was zelfs al vóór e-mails.

Er was enige tijd bezorgdheid dat klanten minder dan koosjere medicijnen kregen, omdat niemand wist waar de medicijnen vandaan kwamen en de apotheken het niet vertelden. Waren ze verlopen? Waren ze op de grijze markt? Waren ze namaak? Of waren ze goed?

Sommige dierenartsen weigerden recepten in te vullen uit bezorgdheid voor de huisdieren, andere omdat ze gefrustreerd waren dat deze externe apotheken inkomsten uit hun praktijken haalden.

Naast online apotheken hebben we gezien dat plaatsen zoals Target en Costco hun on-site apotheekaanbod uitbreiden naar het verstrekken van veterinaire producten die geen menselijk equivalent hebben. Met hun grotere koopkracht kunnen deze grote winkels dezelfde medicijnen tegen een grotere korting kopen dan een enkele dierenartspraktijk en deze aan klanten aanbieden tegen (soms) lagere prijzen.

Wanneer klanten dezelfde medicatie tegen lagere kosten kunnen krijgen van een vertrouwde bron, wie kan hen dan kwalijk nemen dat ze geld willen besparen waar ze kunnen? Het aantal klanten dat recepten invult van andere plaatsen dan hun dierenartspraktijk is een trend die niet weggaat; als er iets is, het groeit. En dat is oké. Het creëert echter zijn eigen reeks problemen.

Ten eerste zijn dierenartsen en artsen niet hetzelfde, en onze patiënten ook niet. Ik kan het aantal keren dat ik heb moeten argumenteren met een apotheektechnicus niet tellen dat nee, ik heb geen nationale provider-ID, aangezien geen van mijn patiënten Medicare heeft.

"Nou, we kunnen het recept niet zonder het vullen", zullen ze zeggen.

‘Dan denk ik dat je het niet vult,’ zeg ik. "Ik weet niet eens wat dat is."

“Dan ben je niet echt een jurist”, zullen ze zeggen, en we gaan maar door, terwijl de cliënt in de rij staat en steeds gefrustreerder wordt.

Belangrijker is dat veel apothekers niet bekend zijn met diergeneesmiddelen en doseringen. Schildkliermedicijnen worden bijvoorbeeld voor honden in een orde van grootte groter dan voor mensen gedoseerd vanwege verschillen in metabolisme. Deze verwarring kan leiden tot voorschrijffouten of grote vertragingen bij het verkrijgen van de medicatie. In het ergste geval kan het levensbedreigende complicaties veroorzaken als er geen goede communicatielijn is tussen apotheker en dierenarts.

Dit is niet de schuld van de dierenarts of de apotheker, die allebei het juiste willen doen voor hun klanten, maar het zal enige tijd duren om dit uit te zoeken.

We hebben allemaal een rol:

Van onze kant moeten wij dierenartsen meer begrip hebben voor de wens van klanten om elders recepten in te vullen en ons beschikbaar te stellen voor apotheken met vragen. Veel dierenartsen zullen de prijs afstemmen om ervoor te zorgen dat hun klanten adequaat advies en toezicht krijgen van de kliniek; het is altijd de moeite waard om ernaar te vragen.

Apotheken moeten proactief zijn in het voorlichten van diergeneesmiddelen als ze deze aan klanten willen verstrekken. De National Association of Boards of Pharmacy heeft onlangs haar Model State Pharmacy Act gewijzigd om menselijke apotheken die diergeneesmiddelen afleveren te verplichten om ten minste één actuele referentie ter plaatse te hebben. Plumb's kost bijvoorbeeld slechts ongeveer $ 75 en is een directe manier voor apothekers om doseringen te controleren die hen misschien lijken, naast contra-indicaties en interacties tussen geneesmiddelen. Lijkt me een goede investering.

Voor klanten, ken de rode vlaggen die aangeven dat een online apotheek mogelijk niet legitiem is. Zorg ervoor dat online apotheken behoren tot de Veterinary Verified Internet Pharmacy Practice Sites (Vet-VIPPS), een vrijwillig accreditatieprogramma via de National Association of Boards of Pharmacy. Veel veterinaire klinieken hebben specifieke online providers waarmee ze rechtstreeks samenwerken, wat kostenbesparingen en gemak voor klanten oplevert, terwijl de dierenarts ook op de hoogte is. Vraag uw dierenarts ook om een gedrukt exemplaar van de voorschrijfinformatie, zodat u kunt controleren of de voorgeschreven dosering de ontvangen is.

Het zal even duren voordat we zijn waar we moeten zijn, maar we komen er wel. Krijgt u wel eens medicijnen voor uw huisdier online? Deel uw ervaring.

Dr. Jessica Vogelsang