Meloxicamgebruik Bij Katten - Geneesmiddelen Die Gevaarlijk Zijn Voor Katten Cat

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Laatst bijgewerkt op 25 februari 2016

In januari 2011 schreef ik over een nieuwe waarschuwing die werd toegevoegd aan het etiket van meloxicam, een niet-steroïde anti-inflammatoir geneesmiddel. Het leest:

Waarschuwing: Herhaald gebruik van meloxicam bij katten is in verband gebracht met acuut nierfalen en overlijden. Dien geen extra doses injecteerbare of orale meloxicam toe aan katten

Ik baalde behoorlijk toen de meldingen binnenkwamen van nierfalen bij katten die werden behandeld met meloxicam. Aanvankelijk leek het alsof de orale formulering van dit medicijn (een vloeistof met honingsmaak die gemakkelijk in de mond van een kat kan worden gespoten of toegevoegd eten) kan een zegen zijn voor de behandeling van chronische pijn bij katten, zoals die veroorzaakt door artrose. Onderzoek heeft aangetoond dat 90 procent van de katten ouder dan 12 jaar radiografisch bewijs van deze ziekte heeft, maar we hebben geen veilige, effectieve en economische manier om hun pijn te behandelen.

Ik heb een tijdje meloxicam gebruikt bij een paar patiënten en een van mijn eigen katten zonder nadelige gevolgen, en het werkte heel goed. Maar nadat de waarschuwing in een doos aan het etiket was toegevoegd, stopte ik het aanbevelen in alle, behalve de meest extreme, gevallen van euthanasie-in afwachting van het type.

Misschien reageerde ik overdreven. Een in oktober gepubliceerde studie biedt een ander perspectief op het gebruik van meloxicam bij katten met zowel degeneratieve gewrichtsziekte (artrose) als chronische nierziekte. Laat me de samenvatting van het papier parafraseren:

Medische dossiers (2005-2009) van een kattenpraktijk werden doorzocht op katten met degeneratieve gewrichtsziekte (DJD) die werden behandeld met meloxicam.

Deze katten werden onderverdeeld naar de aanwezigheid van detecteerbare chronische nierziekte (CKD) ('niergroep'), of niet ('niet-renale groep'), en voor de 'niergroep' volgens de IRIS-categorie van de kat. Serumbiochemie, urineonderzoek (inclusief urine soortelijk gewicht [USG]), lichaamsmassa en conditiescore werden regelmatig gecontroleerd. Progressie van CKD in de 'niergroep' en 'niet-renale groep' van katten werd vergeleken met twee groepen van leeftijds- en IRIS-gematchte controlekatten die geen meloxicam kregen (uit dezelfde kliniek, gedurende dezelfde periode).

Achtendertig katten met DJD die langdurig met meloxicam werden behandeld, voldeden aan de inclusiecriteria. Hiervan hadden 22 katten een stabiele chronische nierziekte bij aanvang van de behandeling (stadium 1, acht katten; stadium 2, 13 katten; stadium 3, één kat). De overige 16 katten hadden aanvankelijk normale nieranalyten en voldoende geconcentreerde urine.

Er was geen verschil in sequentiële serumcreatinineconcentratie of USG-metingen tussen de 'niet-renale groep' die met meloxicam werd behandeld in vergelijking met controlekatten die niet met meloxicam werden behandeld. Er was minder progressie van nierziekte in de 'niergroep' die met meloxicam werd behandeld in vergelijking met katten van dezelfde leeftijd en IRIS met CKD die geen meloxicam kregen. Deze resultaten suggereren dat een langdurige onderhoudsdosis van 0,02 mg/kg meloxicam veilig kan worden toegediend aan katten ouder dan 7 jaar, zelfs als ze CKD hebben, op voorwaarde dat hun algehele klinische status stabiel is. Langdurige therapie met meloxicam kan de progressie van nierziekte vertragen bij sommige katten die lijden aan zowel CKD als DJD. Prospectief onderzoek is nodig om deze bevindingen te bevestigen.

Interessant. Je moet je afvragen wat het verschil is tussen deze Australische studie en wat we hier in de Verenigde Staten zagen. Zou het kunnen dat sommige Amerikaanse dierenartsen deze ultralage dosis van het medicijn voor katten niet aanraadden of dat eigenaren dachten: "als een beetje goed is, zal meer beter zijn?" Ik weet het niet, maar ik heroverweeg het gebruik van meloxicam bij katten die niet hebben gereageerd op andere pijnstillende behandelingen, zolang hun eigenaren zich goed bewust zijn van zowel de mogelijke voordelen als risico's.

Dr. Jennifer Coates

Afbeelding met dank aan Boehringer Ingelheim