Inhoudsopgave:

Menselijke Voedingsmiddelen Die Gevaarlijk Zijn Voor Katten - Nuggets Voor Kattenvoeding
Menselijke Voedingsmiddelen Die Gevaarlijk Zijn Voor Katten - Nuggets Voor Kattenvoeding

Video: Menselijke Voedingsmiddelen Die Gevaarlijk Zijn Voor Katten - Nuggets Voor Kattenvoeding

Video: Menselijke Voedingsmiddelen Die Gevaarlijk Zijn Voor Katten - Nuggets Voor Kattenvoeding
Video: Hoe jaagt mijn kat ? 2024, November
Anonim

Afbeelding via iStock/humonia

Veel van dezelfde voedingsmiddelen die een gezondheidsrisico vormen voor honden, zijn ook gevaarlijk voor katten. Waarom wordt er dan zo zelden gesproken over het voeren van menselijk voedsel aan katten?

Mijn gok is dat eigenaren er gewoon vanuit gaan dat het onderscheidende gehemelte van een kat zal voorkomen dat zich problemen ontwikkelen. Soms blijkt dit het geval te zijn, maar in andere gevallen hebben katten genoeg van een "verboden voedsel" gegeten om ziek te worden. Hieronder volgen de drie belangrijkste soorten voedsel voor mensen die ik klanten vertel hun katten nooit te voeren.

1. Uien, knoflook, prei en bieslook

De leden van het geslacht Allium bevatten organische zwavelverbindingen die oxidatieve schade aan katachtige rode bloedcellen veroorzaken. Het zuurstofdragende molecuul hemoglobine wordt door dit chemische proces zo veranderd dat het samenklontert en een structuur vormt die een Heinz-lichaam wordt genoemd en dat zichtbaar is in rode bloedcellen onder de microscoop. Deze beschadigde cellen sterven sneller af dan normaal, wat resulteert in een mogelijk levensbedreigende bloedarmoede.

Katten die slechts 2,3 gram ui per pond lichaamsgewicht eten, kunnen ziek worden, meestal binnen een paar dagen na blootstelling. Allium spp. zijn ingrediënten in veel producten (bijv. babyvoeding), dus eigenaren moeten de etiketten zorgvuldig onderzoeken voordat ze hun katten iets nieuws aanbieden.

Symptomen van Alliumvergiftiging zijn depressie, geelverkleuring van de huid en slijmvliezen, abnormaal donkere urine, snelle en/of diepe ademhaling, zwakte, inspanningsintolerantie en gevoeligheid voor koude. Verlies van eetlust, buikpijn en diarree kunnen zich ook ontwikkelen. De behandeling kan bestaan uit het opwekken van braken (als de kat onlangs het problematische voedsel heeft gegeten), het toedienen van actieve kool om opname van de toxines te voorkomen, ondersteunende zorg, zuurstoftherapie en bloedtransfusies.

2. Druiven en rozijnen

We weten nog niet wat de veroorzaker is, maar het eten van druiven of rozijnen kan leiden tot nierfalen bij katten. Braken, diarree, lethargie en verhoogde dorst en plassen zijn de eerste symptomen die zich ontwikkelen; maar naarmate de nieren blijven stoppen, kan de urineproductie vertragen en dan helemaal stoppen.

Braken opwekken en actieve kool toedienen kan helpen in gevallen die vroeg worden opgemerkt. Nierfalen wordt meestal behandeld met agressieve intraveneuze vloeistoftherapie of andere vormen van diurese en symptomatische zorg (bijvoorbeeld medicijnen tegen misselijkheid). De prognose hangt af van de omvang van de schade aan de nieren van de kat.

3. Chocolade

Chocolade bevat verbindingen die methylxanthinen worden genoemd (met name cafeïne en theobromine) die potentieel gevaarlijk zijn voor katten. Over het algemeen geldt: hoe donkerder de chocolade, hoe meer methylxanthinen het bevat. Ongezoete bakkerschocolade bevat bijvoorbeeld tot 500 mg methylxanthines per ounce, terwijl donkere halfzoete chocolade in het bereik van 155 mg/ounce zit en melkchocolade tot 66 mg/ounce.

Bij lage niveaus veroorzaakt chocolade-intoxicatie braken, diarree en hyperexcitabiliteit. Hogere doses kunnen leiden tot disfunctie van het zenuwstelsel (bijv. Toevallen), onregelmatige hartritmes en overlijden. Milde klinische tekenen van chocoladevergiftiging worden gezien wanneer een kat ongeveer 9 mg per pond lichaamsgewicht binnenkrijgt. Ernstigere problemen treden op wanneer katten 18 mg of meer methylxanthines per pond lichaamsgewicht binnenkrijgen.

Het opwekken van braken en/of het geven van actieve kool aan de kat zijn opties wanneer de behandeling kan worden gestart binnen enkele uren na inname van een potentieel gevaarlijke hoeveelheid chocolade. Anders is de therapie beperkt tot intraveneuze vloeistoffen en symptomatische zorg (bijvoorbeeld voor toevallen en hartritmestoornissen) totdat het lichaam zichzelf kan ontdoen van de toxines.

Beeld
Beeld

Dr. Jennifer Coates

Aanbevolen: