Kan Een Hond Te Oud Zijn Voor De Behandeling Van Kanker?

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Ik heb zojuist een bijzonder langdurig en emotioneel geladen nieuw consult met een echtpaar van middelbare leeftijd achter de rug, en een zachte stilte vult de kamer. Ben, hun geliefde 13-jarige Golden retriever, werd onlangs gediagnosticeerd met lymfoom en ze zijn hier om alles te leren over zijn ziekte en welke opties beschikbaar zijn voor behandeling.

Over het algemeen voelt hij zich redelijk goed. Er zijn echter subtiele tekenen van ziekte ontstaan. Hij vertoont een lichte maar waarneembare tegenzin om 's ochtends uit bed op te staan. Maaltijden worden nog steeds genuttigd, maar in een minder dan normaal hectisch tempo. Ben hijgde meer en zijn baasjes merkten twee gevallen op waarin hij abrupt stopte tijdens hun routinematige avondwandeling van twee mijl, waar hij "op adem moest komen".

Ben ligt momenteel op de grond, met zijn hoofd geduldig op zijn poten, in afwachting van een signaal van een van zijn eigenaren dat het tijd is om naar huis te gaan. Zijn zachte bruine ogen schieten angstig tussen mama, papa en mij, maar hij blijft tegelijkertijd kalm. Even, waarschijnlijk omdat de stilte spreekwoordelijk oorverdovend is voor mijn oren, beschouw ik het tafereel vanuit zijn perspectief. Ik denk eraan hoe Ben gedurende zijn 13-jarige leven een behoorlijk aantal dierenartsen en onderzoekskamers moet hebben meegemaakt, maar hoe vaak zou hij meer dan een uur in dezelfde kamer hebben doorgebracht terwijl een arts zoveel praatte? Wat kon hij maken van de tranen van zijn baasjes of hun veelvuldige droevige blikken in zijn richting? Wat vindt hij van het vreemde tafereel voor hem?

Ik heb altijd het gevoel gehad dat dieren een veel groter waarnemingsvermogen hebben dan wij mensen ook maar kunnen begrijpen, en ik denk aan deze oude hond en hoe zijn leven thuis op een "normale" dag eruit moet zien als Bens eigenaresse breekt eindelijk de stilte:

"Weet je, als hij een 5-jarige hond was, zouden we misschien overwegen om hem te behandelen, maar Ben is nu 13, en we kunnen niet zien dat hij dat allemaal nog een jaar of twee moet doorstaan. Hij is een geweldige hond, en we houden heel veel van hem, maar ik denk dat we de dingen gewoon op een natuurlijke manier laten gebeuren, en als het tijd is, zullen we hem laten gaan."

Ik heb deze woorden al zo vaak gehoord, misschien niet exact dezelfde dialoog of toon, maar ik ben bekend met de frasering. Ik kijk naar Ben en glimlach. 'Ik begrijp het helemaal,' zeg ik. Ik zeg dit duidelijk, maar van binnen denk ik: begrijp ik echt dat ik ervoor kies om kanker niet te behandelen op basis van leeftijd?

Als veterinair oncoloog vind ik het interessant hoe leeftijd een rol speelt bij de beslissing van eigenaren om diagnostische tests of behandeling voor hun huisdieren met kanker te ondergaan. Eigenaren maken zich vaak zorgen over het vermogen van hun oudere huisdieren om operaties, chemotherapie of bestralingstherapie te doorstaan. Ze zijn bang dat de bijwerkingen zullen worden vergroot of dat hun huisdier het over het algemeen niet zo goed zal doen omdat ze 'te oud' zijn.

De leeftijd van een dier heeft geen bijzondere invloed op mijn aanbevelingen of mijn mening over een prognose, zolang het huisdier verder systemisch gezond is. Ik zou veel liever een gezond, ouder huisdier met kanker behandelen dan een jong huisdier behandelen met diabetes of de ziekte van Cushing of hartfalen. Uiteindelijk heb ik het gevoel dat ik eigenlijk beter kan voorspellen hoe een ouder, relatief gezond dier de behandeling zal ondergaan dan een jonger dier met gelijktijdige gezondheidsproblemen.

Net als bij mensen komt kanker vaker voor bij oudere dieren. Er wordt zelfs geschat dat bijna 50 procent van de honden die 10 jaar of ouder worden, aan kanker zal overlijden. Hoewel de gemiddelde leeftijd op het moment van diagnose zal variëren met een bepaald tumortype, komen de meeste kankers voor bij oudere dieren. Daarom hebben de meeste statistieken die melding maken van werkzaamheid en/of bijwerkingen het meest nauwkeurig betrekking op oudere huisdieren. Als ik dit aan eigenaren uitleg, zie ik vaak hun opluchting te weten dat ze niet de enigen zijn die een behandeling voor hun oudere metgezellen overwegen.

Er is zeker een emotionele hoek bij het overwegen om geriatrische huisdieren met kanker te behandelen. Maar wat ik het meest fascinerend vind, is hoe echt tweesnijdend de hoek werkelijk is. Ik heb huisdieren behandeld als "jeugdig" vanaf 18 maanden en als "oud" als 18 jaar. Ik heb eigenaren van jonge huisdieren horen zeggen: "We moeten hem een kans geven! Hij is zo vol leven" net zo gemakkelijk als ze zeggen: "Ik kan niet zien dat hij zoveel maanden van behandeling doormaakt alleen maar om zijn te korte levensduur nog korter."

Eigenaren van geliefde oudere dieren zullen hun huisdier net zo goed behandelen omdat "hij 15 jaar zo'n geweldige metgezel was, ik moet nu voor hem zorgen" als ze niet mogen behandelen omdat "hij te oud en te zwak is om een behandeling te ondergaan, en dat zou ik voor mezelf niet willen als ik zijn leeftijd had."

De juiste keuze is niet altijd de gemakkelijkste voor eigenaren, en zo zelden zouden dergelijke beslissingen zwart op wit worden gedefinieerd. Het beste waar ik op kan hopen is om eigenaren door de moeilijke tijden te helpen en zoveel mogelijk feitelijke informatie en ondersteuning te bieden. Zelfs als mijn instinct het niet eens is met hun conclusie, hebben we uiteindelijk allemaal het belang van het dier voor ogen.

De eigenaren van Ben kozen uiteindelijk voor palliatieve zorg voor hem, en ik geef toe, het was moeilijk voor mij om dit te zien. Ik wist dat hij, ondanks zijn hoge leeftijd, het waarschijnlijk heel goed zou doen met de behandeling, en chemotherapie zou hem waarschijnlijk de kans geven om nog een zomer te genieten van golven op het strand en wandelingen in het park. Ik wist ook dat het niet aan mij was om een oordeel te vellen en hoe graag ik dat ook zou willen, ik ben nooit in staat de uitkomst voor mijn patiënten te voorspellen, en hij zal het misschien niet zo goed doen als de 'gemiddelde hond'.

Het belangrijkste voor zijn baasjes was Bens geluk nu, niet het vooruitzicht van zijn geluk over zes maanden, en dat soort logica, hoewel enigszins moeilijk te slikken, zal voor mij altijd volkomen acceptabel blijven.

Dr. Joanne Intile