Buikgriep Met Bloederige Diarree Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Hemorragische gastro-enteritis wordt geïdentificeerd door bloed in het braaksel en/of de ontlasting, vaak als gevolg van een door voedsel overgedragen ziekte. Omdat het een ernstige aandoening is die mogelijk fataal kan zijn, is onmiddellijke veterinaire zorg vereist.

Symptomen

Aanhoudend braken en/of diarree zijn de meest voorkomende symptomen. Andere symptomen zijn onder meer:

• Lethargie
• lusteloosheid
• anorexia
• Gewichtsverlies
• Vloeistofverlies
• Elektrolytische verstoring
• uitdroging
• Hemoconcentratie
• Hypovolemische shock

Oorzaken

Infectieuze gastro-enteritis wordt veroorzaakt door pathogenen (infectieuze agentia). Enkele van de pathogenen die het vaakst worden geassocieerd met infectieuze gastro-enteritis zijn:

• Bacteriën (bijv. Campylobacter, Salmonella, E. coli, Clostridia)
• Virus (bijv. Parvovirus, hondenziekte)
• Schimmels (bijv. Aspergillus, Penicillium, Fusarium)
• Parasieten (bijvoorbeeld rondwormen, haakwormen, lintwormen, zweepwormen, coccidia)

E. coli, Salmonella en Corynebacterium zijn de belangrijkste darmpathogenen omdat ze van dier op mens kunnen worden overgedragen of omgekeerd. Salmonella-infecties zijn ook belangrijk vanwege de associatie met reproductieve aandoeningen.

Plotselinge veranderingen in de voeding en/of toxines in de voeding kunnen irritatie veroorzaken en/of het immuunsysteem aantasten. Eosinofiele gastro-enteritis, een chronische vorm van de ziekte, is in verband gebracht met allergenen in hondenvoer. Gastro-enteritis kan ook worden waargenomen als gevolg van irritatie veroorzaakt door stress, toxines, fysieke obstructie, zweren en buikaandoeningen.

Gastro-enteritis is niet specifiek voor welk ras of geslacht dan ook, honden van kleine rassen zijn echter vatbaarder voor infectieuze gastro-enteritis.

Diagnose

Het kan moeilijk zijn om de oorzaak van gastro-enteritis te identificeren. Daarom kunnen invasieve diagnostische procedures nodig zijn als routinematige diagnostische procedures niet succesvol zijn.

Een kort overzicht van diagnostische procedures:

Medische geschiedenis:

• Lichamelijke obstructie, tumoren, zweren, darmblokkade, enz.
• Informatie over de ernst, progressie en omvang van braken en diarree
• Het vaccinatieboekje kan helpen bij het uitsluiten van een parvovirale infectie

Fysieke waarnemingen:

• Een huidtest om de aanwezigheid en mate van uitdroging te bepalen
• Een buikpalpatie om buikpijn en/of buikobstructie te controleren
• Een onderzoek van slijmvliezen om hemorragische verliezen te bepalen
• Cardiovasculaire functie geeft informatie over uitdroging en/of bloedverlies
• Visuele observatie van het braaksel en/of de ontlasting om te bepalen of er bloed aanwezig is

Routine bloed/biochemische tests:

• Gegevens over gepakt celvolume (hematocriet) om hemorragische gastro-enteritis te bevestigen
• Biochemische tests (d.w.z. lever, nier, bloedeiwit en bloedsuiker)

Fecale studie:

Culturele testen om mogelijke microbiologische of parasitaire organismen te identificeren

Röntgenfoto's/endoscopie:

Om een mogelijke fysieke obstructie, tumor, maagzweer, darmblokkade, enz. te lokaliseren

Behandeling

In de meeste gevallen herstellen honden en reageren ze heel goed. Het verloop van de behandeling is echter afhankelijk van de onderliggende oorzaak van de aandoening. Hieronder volgt een kort overzicht van de behandeling:

• Vloeistof- en elektrolytentherapieën zijn belangrijk, vooral in gevallen van hemorragische gastro-enteritis.
• Behandeling met antibiotica kan worden beperkt tot dieren met systemische infecties.
• Behandeling met corticosteroïden is nuttig in geval van shock. Meestal ontstaat hypovolemische shock als gevolg van uitdroging.
• Hondenmedicijnen die de darm kalmeren en schadelijke stoffen binden, kunnen ook worden gebruikt bij ondersteunende therapie.
• Parasitaire infecties worden behandeld met anthelmintica.
• Fysieke obstructie, zweren en tumoren kunnen chirurgische behandeling nodig hebben.

Wonen en Management

Een verbeterde voeding kan darminfecties en andere gastro-intestinale aandoeningen verminderen. De belangrijkste prioriteit moet zijn om het ontstoken darmgebied van de hond te genezen. Daarom mag er gedurende ten minste 24 uur geen voedsel en water worden gegeven om de darm te laten rusten. Geef vervolgens een neutraal dieet gedurende drie tot zeven dagen, gevolgd door een geleidelijke terugkeer naar het normale dieet van de hond.

Vaak kunnen irriterende stoffen in de voeding (vooral eiwitten) leiden tot herhaling van het probleem. In deze gevallen kan een speciaal hypoallergeen medisch dieet nodig zijn.

preventie

Sommige dierenartsen hebben onlangs het belang benadrukt van het herstel van de darmmicroflora door middel van voedseladditieven (bijvoorbeeld probiotica, prebiotica en synbiotica) om te voorkomen dat de infectie terugkeert.

Als hondenbezitters zelfgemaakte diëten gebruiken, moet het ideale micro- en macronutriëntenprofiel, samen met een optimale energiedichtheid, centraal staan bij de formulering. Deze diëten bieden goed verteerbare voedingsstoffen, minder vetten en een beperkte osmolariteit. Raadpleeg uw dierenarts voor een goede, uitgebalanceerde voeding voor uw hond.