Onvruchtbaarheid Bij Reuen

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Hoewel onvruchtbaarheid niet gebruikelijk is bij reuen, gebeurt het wel. De hond kan mogelijk niet paren, of als paring plaatsvindt, vindt de bevruchting niet plaats zoals verwacht. Als de hengst onvruchtbaar lijkt te zijn, zijn de meest voorkomende oorzaken te wijten aan een verwonding of infectie. Het kan ook worden veroorzaakt door een plotselinge hormoonverandering.

Symptomen en typen

Een kleiner dan verwachte worpgrootte kan een indicatie zijn van een vruchtbaarheidsprobleem bij een man die heeft gepaard, evenals conceptiepercentages die lager zijn dan verwacht. Onvruchtbaarheid is soms te wijten aan afwijkingen in het sperma, zoals misvormd sperma en een kleine productie in het sperma. Als dit gebeurt, wordt een bezoek aan een dierenarts voor een diagnose aanbevolen. Behandeling is niet eenvoudig, maar de vruchtbaarheid kan vaak worden hersteld.

Als de hond niet geïnteresseerd is in paren, is de oorzaak zeer waarschijnlijk een hormoonprobleem. Bovendien zullen sommige honden een verminderde spermaproductie ervaren naarmate ze ouder worden.

Oorzaken

• Leeftijd van de hond - hij is misschien te jong of te oud
• blessures
• Ziekte
• Drugs
• Lichamelijke gebreken - niet in staat om te monteren vanwege artritis of een ander probleem
• Kan niet ejaculeren
• Kan niet in de vrouw ejaculeren
• Aangeboren afwijkingen komen niet vaak voor, maar komen wel voor, vooral bij bepaalde rassen
• Het aantal zaadcellen is laag
• Degeneratie van de testikels

Diagnose

Uw dierenarts zal een medische geschiedenis van uw hond willen, evenals een geschiedenis van paringen. Een onderzoek van de reproductieve anatomie en prostaat zal worden uitgevoerd. De dierenarts zal willen testen op infecties van de prostaat en op tumoren in de testikels.

Ook wordt sperma verzameld en onderzocht. Het is belangrijk om te weten dat een te jonge hond mogelijk niet genoeg sperma kan produceren om een vruchtbaar vrouwtje te bevruchten. Bovendien hebben jonge honden soms moeite omdat ze geen ervaring hebben of omdat hun zin in seks mogelijk onderontwikkeld is.

Bij een hond die ouder is dan acht jaar, wordt het sperma getest om er zeker van te zijn dat er voldoende levend sperma beschikbaar is voor een succesvolle paring. De test op levend sperma is vooral belangrijk als de paring zes maanden of langer niet heeft plaatsgevonden. Er zijn echter tijden dat dood sperma het kanaal blokkeert en in dit geval moet een tweede test worden uitgevoerd. Als een verlaagd libido het probleem is, zullen de hormoontellingen worden genomen.

Vervolgens zal de dierenarts vragen naar eerdere nesten die uw hond heeft verwekt. Een ongewoon kleine worpgrootte voor het specifieke ras van uw huisdier is een indicator van verminderde vruchtbaarheid. Dit duidt op een hoog aantal abnormaal sperma of een laag aantal normale spermaproductie. De dierenarts zal ook willen weten hoeveel tijd er is verstreken sinds het laatste nest.

Ten slotte zal de dierenarts geïnteresseerd zijn in de teven waarmee uw hond heeft gedekt. Dit om problemen met de vrouwelijke hond uit te sluiten. De leeftijd van de teef en haar fysieke conditie zijn belangrijke informatie, dus u moet die informatie verzamelen voordat uw dierenarts uw hond grondig onderzoekt. Het is ook belangrijk om hen te informeren als de teef genetisch verwant is aan uw hond.

Behandeling

• De schildklier zal regelmatig worden gecontroleerd als de diagnose een laag aantal zaadcellen is. Schildkliervervanging kan in dit geval worden aanbevolen. De behandeling moet zes tot acht weken worden voortgezet voordat het aantal zaadcellen opnieuw wordt gecontroleerd
• Als schildkliervervanging het aantal zaadcellen niet verbetert, kan hormoonvervanging worden overwogen. Gonadotropines zijn de gebruikelijke behandeling voor het stimuleren van de productie van sperma. Na vier tot zes weken wordt het sperma opnieuw getest
• Als de hond jong is, kan uw dierenarts een afwachtende houding aanbevelen
• Als het probleem een prostaatinfectie is, zal de behandeling bestaan uit antibiotica en hormoontherapie
• Als er een abces in de prostaat is, zal de behandeling identiek zijn
• Als er een tumor in de prostaat is, is de effectiviteit van de behandeling afhankelijk van de ernst van de tumor

Wonen en Management

Het is het beste om honden die in behandeling zijn uit de buurt van teven te houden die in het seizoen of loops zijn. Ze mogen niet eens in dezelfde tuin lopen. Als de schildklier is behandeld en de behandeling succesvol is bevonden, moet de hond in de gaten worden gehouden om er zeker van te zijn dat het probleem niet terugkeert. Als de prostaat het probleem was, moet de hond zorgvuldig worden gecontroleerd op een herhaling van de ziekte. Als onderdeel van een langetermijnplan zijn voeding en lichaamsbeweging belangrijk om een dekreu in goede gezondheid te houden.