Zure Reflux Bij Honden - Behandeling Tegen Zure Reflux Voor Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Gastro-oesofageale reflux bij honden

Gastro-oesofageale reflux is een aandoening die wordt gekenmerkt door de oncontroleerbare omgekeerde stroom van maag- of darmvloeistoffen in de buis die de keel en de maag (slokdarm) verbindt. Dit kan te wijten zijn aan een korte ontspanning van de spieropening aan de basis van de slokdarm (de sfincter genoemd), evenals aan chronisch braken. Gastro-oesofageale reflux komt vrij vaak voor bij honden en kan op elke leeftijd voorkomen, hoewel jongere honden een groter risico lopen.

Het maagzuur, pepsine, galzouten en andere componenten van de gastro-intestinale sappen veroorzaken schade aan het beschermende slijm dat de slokdarm bekleedt. Dit kan leiden tot een ontsteking van de slokdarm (oesofagitis).

De aandoening of ziekte die in dit medische artikel wordt beschreven, kan zowel honden als katten treffen. Als je meer wilt weten over hoe deze ziekte katten treft, bezoek dan deze pagina in de PetMD-gezondheidsbibliotheek.

Symptomen en typen

Gastro-oesofageale reflux kan oesofagitis veroorzaken met verschillende hoeveelheden schade. Milde oesofagitis is beperkt tot een milde ontsteking van de slokdarmwand, terwijl ernstigere ulceratieve oesofagitis schade aan de diepere lagen van de slokdarm veroorzaakt.

De gedragsgeschiedenis van de hond kan symptomen aan het licht brengen zoals spugen (regurgitatie) van voedsel, tekenen van pijn (bijvoorbeeld janken of huilen) tijdens het slikken, gebrek aan eetlust en gewichtsverlies. Een lichamelijk onderzoek zal vaak geen concrete bevindingen opleveren. Ernstige oesofagitis kan symptomen van koorts en extreme speekselvloed omvatten.

Oorzaken

Gastro-oesofageale reflux kan optreden wanneer een verdovingsmiddel wordt toegediend, waardoor de opening tussen de maag en de slokdarm (gastro-oesofageale sluitspier) ontspant. Onjuiste positionering van de patiënt tijdens anesthesie, evenals het niet goed vasten van de hond voorafgaand aan anesthesie, kan leiden tot gastro-oesofageale reflux.

Een geassocieerde aandoening is een aangeboren (aanwezig bij de geboorte) hiatale hernia, waarvan wordt vermoed dat deze het risico op gastro-oesofageale reflux verhoogt.

Jonge honden lopen een groter risico om deze aandoening te ontwikkelen omdat hun gastro-oesofageale sluitspieren nog in ontwikkeling zijn. Langdurig of chronisch braken is een andere risicofactor.

Diagnose

De beste diagnosemethode is over het algemeen een oesofagoscopie, een onderzoek waarbij een interne camera wordt gebruikt om het slijmvlies van de slokdarm te bekijken. Dit is de meest effectieve manier om te bepalen of veranderingen in het slijmvlies van de slokdarm overeenkomen met oesofagitis als gevolg van gastro-oesofageale reflux. Het onderzoek kan ook een onregelmatig oppervlak in het slijmvlies of een actieve bloeding in de slokdarm aan het licht brengen.

Alternatieve diagnoses zijn onder meer inname van een bijtend middel, een vreemd lichaam of tumor in de slokdarm, een hernia in het bovenste deel van de maag (hiatale hernia), ziekte van de keel of mond, of een aandoening bij honden waarbij de spieren van de slokdarm niet goed functioneren bij het duwen van voedsel in de maag (mega-oesofagus).

Behandeling

De meeste behandeling wordt thuis gedaan, door een tot twee dagen voedsel achter te houden en daarna een dieet te volgen van vetarme, eiwitarme maaltijden die worden gegeven in kleine, frequente voedingen. Vet en eiwit in de voeding moeten worden beperkt, omdat vet de kracht van de spier tussen maag en slokdarm vermindert, terwijl eiwit de afscheiding van maagzuur stimuleert.

Medicijnen zijn een extra optie. Geneesmiddelen die bekend staan als gastro-intestinale prokinetische middelen verbeteren de beweging van de maaginhoud door de darmen en versterken ook de gastro-oesofageale sluitspier. Ongeacht eventuele medicijnen, is een verandering in het dieet aan te raden.

Wonen en Management

Na de eerste behandeling en wijziging van het dieet, is het raadzaam om de controle op gastro-oesofageale reflux voort te zetten. Let op tekenen van ongemak. Een voortgezet vetarm, eiwitarm dieet zal toekomstige incidenten voorkomen en vetrijke voedingsmiddelen moeten worden vermeden, omdat ze gastro-oesofageale reflux kunnen verergeren.

Als de hond niet reageert op de eerste medische behandelingen, kan een vervolgoesofagoscopie worden geadviseerd.

preventie

Vetrijke voedingsmiddelen kunnen zure reflux verergeren. De beste preventie is een gezond dieet met weinig vet voedsel.