Huidzweren Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Dermatosen, erosief of ulcererend bij honden

Erosies zijn oppervlakkige defecten in de huid die alleen de bovenste huidlagen aantasten. Ze kunnen behoorlijk pijnlijk zijn, maar hebben de neiging om snel te genezen als de huid wordt beschermd en de onderliggende oorzaak wordt geëlimineerd. Bij zweren worden de oppervlaktelagen van de huid volledig aangetast, omdat de defecten dieper in de huid doordringen. Zweren vereisen zorgvuldige wondverzorging om infectie te voorkomen, en hebben de neiging langzaam te genezen. Erosieve of ulceratieve dermatosen (huidziekten) behoren tot een groep van ongelijksoortige huidaandoeningen die worden gekenmerkt door de aanwezigheid van erosies of zweren.

De aandoening of ziekte die in dit medische artikel wordt beschreven, kan zowel honden als katten treffen. Als je meer wilt weten over hoe deze ziekte katten treft, bezoek dan deze pagina in de PetMD-gezondheidsbibliotheek.

Symptomen en typen

De symptomen zijn afhankelijk van de oorzaak. Ze kunnen echter een of meer van de volgende bevatten:

• Erosies of zweren; ze kunnen overal op het lichaam worden gevonden
• Haaruitval (alopecia)
• Enkele of meerdere laesies; laesies kunnen ontstoken zijn (aangegeven door roodheid en zwelling)
• Laesies op drukpunten (waar de huid het dichtst bij het bot ligt)
• Gedroogde afscheiding op het oppervlak van een huidlaesie (korst); of, er kan vochtige afscheiding uit de laesie sijpelen
• Verlies van pigment in huid en/of haar (depigmentatie)

Oorzaken

Een grote verscheidenheid aan aandoeningen kan leiden tot erosies of zweren van de huid. Veelvoorkomende oorzaken zijn brandwonden, trauma en huidinfecties, evenals meer gecompliceerde aandoeningen, zoals reacties op geneesmiddelen, bepaalde soorten kanker en auto-immuunziekten van de huid. Virussen kunnen ook de oorzaak zijn van erosies of zweren en kunnen identiek lijken aan brandwonden of trauma. Uw dierenarts moet mogelijk een reeks tests uitvoeren, waaronder bloedonderzoek, culturen voor verschillende soorten infecties en huidbiopten (monster van huidweefsel) om de oorzaak van de reactie te bepalen en de juiste behandeling voor te schrijven.

In sommige gevallen kan een onderliggende oorzaak niet worden geïdentificeerd. Uw dierenarts zal deze uitkomst diagnosticeren als een idiopathische (onbekende) aandoening of ziekte.

Een gedeeltelijke lijst van aandoeningen die erosies of zweren van de huid veroorzaken, omvat de volgende:

Immuun-gemedieerde stoornissen

• Ontsteking van bloedvaten (vasculitis)
• Canine juveniele cellulitis: ook wel 'puppywurgs' genoemd, deze aandoening wordt gekenmerkt door zwelling van het hoofd, de nek, de snuit, de ogen en de oren. De huid zal barsten als reactie op zwelling, waarbij de gezwollen lymfeklieren door de huid wegvloeien en korstachtige laesies achterlaten
• Toxische epidermale necrolyse (weefselsterfte, meestal door medicatie geïnduceerd)
• Katachtige indolente zweer: een inactieve, langzaam genezende lipzweer die weinig tot geen pijn veroorzaakt; ook wel een knaagdierzweer genoemd, maar is niet gerelateerd aan knaagdieren. Meestal veroorzaakt door gevoeligheid voor vlooienbeten of voedselallergieën
• Pemphigus (een auto-immuunziekte waarbij het immuunsysteem de huid aanvalt)

Besmettelijke aandoeningen

• Huidinfectie veroorzaakt door Staphylococcus, gekenmerkt door de aanwezigheid van pus (pyoderma)
• Diepe schimmel- of mycotische (parasitaire schimmels) infecties, zoals sporotrichose, cryptokokkose, histoplasmose)
• Oppervlakkige schimmelinfecties, zoals Malassezia dermatitis en dermatofytose
• Actinomycetische bacteriën, zoals Nocardia, Actinomyces en Streptomyce; indicaties van een actinomycetische bacteriële infectie zijn vergelijkbaar met een schimmelinfectie

Parasitaire aandoeningen

• Demodectische schurft (demodicose)
• Sarcoptische schurft
• Allergie tegen vlooienbeet

Aangeboren/erfelijke aandoeningen

Verschillende huidaandoeningen waarbij de huid bij de geboorte abnormaal is (d.w.z. een “aangeboren” afwijking), en die al dan niet erfelijk is

Stofwisselingsziekten

Overmatige productie van steroïden door de bijnieren (hyperadrenocorticisme), vooral wanneer gecompliceerd door secundaire infecties of calciumafzettingen in de huid (calcinosis cutis)

Kanker

• Plaveiselcelcarcinoom
• Mestceltumoren
• Lymfoom van de huid (mycosis fungoides)

Voedingsstoornis

• Zinkgevoelige dermatose
• Generieke hondenvoerdermatose (allergie voor specifieke ingrediënten in hondenvoer)

Diversen

• Thermische, elektrische, zonne- of chemische brandwonden
• bevriezing
• Chemische irriterende stoffen
• Giftige slangen- en insectenbeten

Diagnose

Uw dierenarts zal beginnen met de volledige medische geschiedenis van uw hond en een lichamelijk onderzoek. Dit is vooral belangrijk vanwege de uitgebreide differentiële lijst (zie Oorzaken). Veel van de oorzaken hebben subtiele verschillen in uiterlijk en distributie. De grote verscheidenheid aan mogelijke oorzaken en de overeenkomsten van veel van de manifestaties, maken het diagnosticeren en behandelen van een dermatologische huidaandoening een uitdaging. Een diepgaande geschiedenis zal nodig zijn om de ware aard van de aandoening duidelijk te maken. Er wordt rekening gehouden met de geschiedenis van de jeuk, evenals met incidenten van blootstelling aan besmettelijke organismen, en recente reisgeschiedenis (om rekening te houden met sommige schimmelziekten die kunnen worden verkregen uit andere omgevingen dan die waarin u en uw huisdier leven). Dieet en alle andere tekenen van systemische (hele lichaam) reacties zullen worden geregistreerd.

Op laesies, zweren en blaren moet een biopsie worden genomen voor een grondige analyse. Uw dierenarts zal een histologische huidbiopsie uitvoeren - een analyse van de zieke weefsels - evenals mycobacteriële en / of schimmelculturen en evaluaties van vocht en pus uit de laesie of blaar. Een opgezogen monster van de vloeistoffen en een daaropvolgend microscopisch onderzoek van de betrokken cellen in de vloeistof zullen ook worden gebruikt om de aanwezigheid van bacteriële infectie te bepalen, hetzij aëroob of anaëroob (bacteriën die respectievelijk met of zonder zuurstof kunnen leven).

Behandeling

De meeste huidaandoeningen worden poliklinisch behandeld, maar de behandelingsmethoden en medicijnen variëren. Uw dierenarts zal een managementprogramma op maat maken dat het beste is voor het individuele geval van uw hond; als de oorzaak van de dermatose bekend is, kunnen specifieke medicamenteuze therapieën worden voorgeschreven.

Enkele van de mogelijke behandelingsmethoden zijn hydrotherapie, die kan worden toegepast met een bubbelbad of door koud water onder druk tegen de verzweerde huid te sproeien. Zorg er eerst voor dat uw dierenarts hydrotherapie goedkeurt die geschikt is voor de toestand van uw hond. Vermijd de verleiding om vrij verkrijgbare crèmes en zalven op erosies en zweren aan te brengen zonder eerst uw dierenarts te raadplegen, aangezien sommige veelgebruikte producten (zoals die met neomycine) de genezing kunnen vertragen. Andere producten kunnen alcohol of andere ingrediënten bevatten die pijn kunnen veroorzaken wanneer ze worden aangebracht. De geërodeerde of verzweerde huid schoon en beschermd houden met zeep die speciaal is ontwikkeld voor de gevoelige huid, is de sleutel tot een effectieve en responsieve genezing.

Wonen en Management

Follow-up zal van geval tot geval zijn en zal afhangen van het ziekteproces, de aanwezigheid van gegeneraliseerde (systemische) ziekten, medicijnen die worden gebruikt om de huid en het lichaam te behandelen, en de mogelijke bijwerkingen die kunnen worden verwacht van de medicijnen.

Nazorg met uw dierenarts is belangrijk, vooral voor langzaam genezende zweren; de voortgang van de wond moet ten minste om de twee weken worden gecontroleerd om er zeker van te zijn dat de genezing goed verloopt en dat infectie het genezingsproces niet verder heeft bemoeilijkt.