Hersen- En Ruggenmerginfectie Bij Paarden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Protozoaire myelo-encefalitis bij paarden

Equine Protozoale Myelo-encefalitis, of kortweg EPM, is een ziekte die het zenuwstelsel van een paard aantast, en die zich gewoonlijk manifesteert als incoördinatie van de ledematen, spieratrofie of kreupelheid. EPM lijkt een aandoening te zijn die zich strikt op het westelijk halfrond bevindt. EPM is een ernstige ziekte, maar symptomen kunnen zich soms langzaam ontwikkelen en zijn moeilijk te herkennen. Zodra de diagnose is gesteld, moet deze ziekte echter zo snel mogelijk worden behandeld om verdere neurologische schade te voorkomen.

Symptomen

Aangezien EPM een neurologische ziekte is, zullen aangetaste paarden een verscheidenheid aan neurologische symptomen vertonen die storend kunnen zijn voor een paardeneigenaar; onder hen:

• Kreupelheid
• Verlies van coördinatie van spierbewegingen (ataxie)
• Verlamming van de lippen/oren
• Hangende oogleden
• Moeite met eten (d.w.z. onvermogen om voedsel te kauwen of door te slikken)
• Spieratrofie
• Zwakheid
• Toevallen (zeer zeldzaam)

Oorzaak

EPM is een infectie veroorzaakt door het eencellige eencellige organisme Sarcocystis neurona. Dit organisme overleeft in de omgeving via zijn natuurlijke gastheer, de opossum. In het lichaam van de opossum ondergaat deze protozoa verschillende complexe reproductiestadia. De eieren, sporocysten genaamd, komen via de uitwerpselen van de opossum in het milieu terecht en worden opgenomen door andere dieren zoals wasberen, gordeldieren en zelfs katten.

Elk van deze dieren wordt tussengastheer genoemd, omdat ze nodig zijn voor de verdere ontwikkeling van de protozoa. Sarcocystis neurona veroorzaakt geen schade aan de opossum of deze andere tussengastheren. Als een paard echter geïnfecteerd fecaal materiaal van een opossum consumeert, wordt het paard een afwijkende gastheer, wat betekent dat het niet de juiste gastheer is voor deze protozoa.

Als zodanig veroorzaakt de protozoa problemen bij de paardachtigen. Paarden kunnen de infectie niet doorgeven aan een ander paard, omdat de protozoa zich niet verder kan ontwikkelen in het lichaam van het paard. Eenmaal in het paard migreert deze protozoa naar het zenuwweefsel in het ruggenmerg en soms de hersenstam, waar het ernstige ontstekingen en schade veroorzaakt.

Diagnose

De diagnose van deze ziekte kan een uitdaging zijn. Serummonsters van uw paard kunnen de aanwezigheid van antilichamen tegen dit organisme detecteren, maar indien aanwezig, duiden deze antilichamen alleen op blootstelling en niet noodzakelijkerwijs op actieve infectie. Een CSF-kraan (cerebraal spinale vloeistof) kan ook helpen bij het aangeven van een infectie. Er zijn een paar andere laboratoriumtests beschikbaar en elk heeft zijn eigen reeks valse positieven en valse negatieven. Uw dierenarts zal meestal de vele andere neurologische aandoeningen uitsluiten voordat hij tests uitvoert om EPM bij het dier te diagnosticeren.

Behandeling

De primaire behandeling voor EPM is antiprotozoale therapie. Er zijn een handvol van deze medicijnen op de markt voor gebruik bij de behandeling van deze ziekte. Een van de meest gebruikte antiprotozoaire middelen is ponazuril. Dit is een dagelijkse behandeling die minimaal 28 dagen nodig is. Als een paard acuut neurologisch is, kan andere ondersteunende therapie nodig zijn, zoals ontstekingsremmers of zelfs IV-vloeistoffen, samen met uitgebreide revalidatie.

Wonen en Management

Volg de instructies van uw dierenarts met betrekking tot behandelingsregimes en voorgeschreven medicijndoseringen. Een paard dat ernstig is aangetast, herstelt mogelijk niet 100 procent vanwege de schade die al aan het ruggenmerg of de hersenstam is aangericht. In minder ernstige gevallen kan een paard met de juiste behandeling echter volledig herstellen.

preventie

Aangezien de opossum de definitieve gastheer is van dit besmettelijke organisme, is de beste preventie om te voorkomen dat deze dieren en andere tussengastheren zoals wasberen uw stal binnenkomen. Bewaar uw graan in goed afgesloten containers en veeg gemorst voer onmiddellijk op om geen wilde dieren aan te trekken. Bewaar uw hooi in een schone ruimte, bij voorkeur van de vloer.