Inhoudsopgave:

Vloeistofophoping In De Zak Rond Het Hart Bij Honden
Vloeistofophoping In De Zak Rond Het Hart Bij Honden

Video: Vloeistofophoping In De Zak Rond Het Hart Bij Honden

Video: Vloeistofophoping In De Zak Rond Het Hart Bij Honden
Video: How To Perform Pericardiocentesis on a Dog 2024, November
Anonim

Pericardiale effusie bij honden

Pericardiale effusie is een aandoening waarbij zich een abnormaal grote hoeveelheid vloeistof verzamelt in de pericardiale zak rond het hart van de hond (pericardium). Een secundaire aandoening, die harttamponnade wordt genoemd, is het gevolg van deze vochtretentie, omdat de zwelling van de vloeistof druk uitoefent op het kloppende hart, het comprimeert en het vermogen om bloed te pompen beperkt.

De druk in het hart neemt toe, en aangezien het rechter atrium en de ventrikels normaal gesproken de laagste hartvuldruk hebben, worden ze het meest aangetast door harttamponnade. Met de druk in het hart verhoogd, heeft het hart een lager hartminuutvolume, wat leidt tot rechtszijdig congestief hartfalen. Vochtretentie door het hele lichaam volgt meestal ascites, zwelling van de ledematen en zwakte of collaps.

Honden en katten zijn beide vatbaar voor pericardiale effusie. Als je meer wilt weten over katten die ermee te maken hebben, bezoek dan deze pagina in de PetMD-gezondheidsbibliotheek.

Symptomen en typen

  • Lethargie
  • Braken
  • anorexia
  • bleek tandvlees gum
  • Opgezette buik
  • Oefening intolerantie
  • Flauwvallen of instorten
  • Ademhalingsproblemen
  • Verhoogde ademhalingsfrequentie en/of verhoogde hartslag

Oorzaken

  • Aangeboren aandoeningen (geboorteafwijkingen of genetische eigenschappen)
  • Congestief hartfalen (falen door overmatige vochtretentie)
  • Coagulopathie: een ziekte die het vermogen van het lichaam om bloed te stollen (stollen) beïnvloedt
  • Constrictieve pericarditis met fibrose (ontsteking van het hartzakje met overtollig bindweefsel)
  • Infectie van het hartzakje
  • Vreemd voorwerp in het lichaam dat intern leed veroorzaakt
  • Traan van het linker atrium of harttrauma
  • Kanker

Diagnose

Uw dierenarts zal een volledig lichamelijk onderzoek op uw hond uitvoeren, inclusief een chemisch profiel van het bloed, een volledig bloedbeeld, een urineonderzoek en een elektrolytenpaneel, om onderliggende systemische ziekten zoals kanker of infectie uit te sluiten. U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw hond, het begin van de symptomen en mogelijke incidenten die deze aandoening hebben veroorzaakt, geven.

Bloedonderzoek kan helpen bij het diagnosticeren van een aandoening die vochtophoping in de pericardiale zak heeft veroorzaakt. Als infectie of kanker de oorzaak is van de pericardiale effusie, kan een pericardiale vloeistofanalyse worden uitgevoerd om de oorsprong van de kanker of het type infectie te identificeren. Röntgenfoto en echocardiografische beeldvorming zijn cruciaal voor de juiste diagnose van pericardiale effusie. Een echocardiograaf is zelfs gevoeliger dan een röntgenfoto voor de diagnose van pericardiale effusie. Een elektrocardiogram, dat de elektrische geleiding van het hart meet, laat soms een duidelijk patroon zien als het dier lijdt aan een harttamponnade.

Behandeling

Als de patiënt wordt gediagnosticeerd met harttamponnade, is onmiddellijke pericardiocentese (het met een naald uit de pericardiale zak trekken van de vloeistof) essentieel. Bij sommige honden moet het proces mogelijk worden herhaald.

Honden met ademnood worden gestabiliseerd met behulp van toegediende zuurstof en een zuurstofkooi. Bij sommige dieren kan het nodig zijn dat hun pericardium operatief wordt verwijderd (pericardiectomie), als er sprake is van aanhoudende effusie.

Wonen en Management

Als symptomen van pericardiale effusie opnieuw optreden bij uw hond, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts. Als uw huisdier een pericardiectomie heeft ondergaan, controleer dan elke dag de chirurgische incisie om er zeker van te zijn dat deze schoon is en goed geneest. Bij een operatie aan de huid is er altijd een risico op infectie.

Als er jeuk, zwelling, roodheid of sijpelt op de operatieplaats, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts voor advies.

Aanbevolen: