Verdraaide Milt Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Milttorsie bij honden

De milt bestaat als een filter om overtollige rode bloedcellen te vernietigen en als een reservoir voor bloed. Het is een belangrijke ondersteuning van het immuunsysteem. Milttorsie, of verdraaiing van de milt, kan op zichzelf optreden, of in combinatie met het maagdilatatie-volvulus (GDV) -syndroom, wanneer de met lucht gevulde maag van een hond uitzet en op zichzelf draait. Het kan plotseling optreden, of het kan in de loop van de tijd geleidelijk verdraaien.

Honden worden zelden getroffen door een afwijking zoals milttorsie. Wanneer het echter voorkomt, wordt het meestal gezien bij honden met een grote borstkas, zoals Duitse herders, standaardpoedels en Duitse Doggen.

Symptomen en typen

• Intermitterend gebrek aan eetlust
• Braken
• Gewichtsverlies
• Rood tot bruin gekleurde urine
• Buikpijn
• bleek tandvlees gum
• Verhoogde hartslag
• Buikmassa die kan worden gevoeld

Oorzaken

• Uiterlijk van genetische relatie: honden van grote rassen en honden met een diepe bovenlijf worden het meest getroffen
• Voorafgaande maagdilatatie en volvulus (abnormale uitzetting en verdraaiing van de darm- of maagorganen)
• Overmatige lichaamsbeweging, rollen en kokhalzen kunnen hieraan bijdragen
• Nervositeit en angst zijn in verband gebracht met een verhoogd risico op GDV

Diagnose

Uw dierenarts zal een volledig lichamelijk onderzoek van de patiënt uitvoeren, inclusief een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld, een urineonderzoek en een elektrolytpaneel. U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw hond, het begin van de symptomen en mogelijke incidenten die deze aandoening hebben veroorzaakt, geven.

Een stollingstest kan een verlengde bloedingstijd laten zien, wat zou wijzen op een verspreide intravasculaire coagulopathie (stolling in meerdere aderen door het hele systeem), een ernstige ziekte in het eindstadium van het cardiovasculaire systeem.

Abdominale röntgenfoto's kunnen een massa en/of een abnormaal geplaatste milt weerspiegelen. Een abdominale echografie kan worden gebruikt voor een meer gevoelige beeldvorming van de milt. Uw dierenarts kan ook een elektrocardiogram willen gebruiken om de bloedstroom te traceren, een blokkade in de stroom kan zich uiten als hartritmestoornissen.

Behandeling

Honden met GDV moeten als een chirurgische noodsituatie worden beschouwd. Na vloeistoftherapie en medische behandeling moet een operatie worden uitgevoerd om de milt te verwijderen (splenectomie). Op dit moment moet de maag operatief worden aangebracht, anders kan deze op een later tijdstip weer omslaan. Een miltmonster moet worden ingediend voor histopathologisch onderzoek (laboratoriumonderzoek van abnormaal weefsel). Vloeistofondersteuning en cardiovasculaire monitoring zullen worden verstrekt na splenectomie.

Wonen en Management

Uw dierenarts zal vervolgafspraken plannen om de voortgang van uw hond te volgen. Postoperatieve infectie is een ernstig punt van zorg. U moet de operatieplaats controleren op reinheid. Volg de instructies van uw dierenarts voor de juiste methoden voor het reinigen van een postoperatieve wond. Als u roodheid, zwelling, jeuk of sijpelt op de site waarneemt, moet u contact opnemen met uw dierenarts. Omdat de milt een rol speelt in het immuunsysteem, is er enige bezorgdheid dat de afwezigheid van de milt een dier een verhoogd risico op infectie kan geven. Misschien wilt u met uw dierenarts praten over manieren om het immuunsysteem van uw hond te versterken of om hem te beschermen tegen verwondingen en ziektes.

Als uw hond opnieuw symptomen van GDV vertoont, bel dan onmiddellijk uw dierenarts voor advies.