Longontsteking (bacteriële) Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Longontsteking is een aandoening die verwijst naar een ontsteking van de longen. Bacteriële longontsteking verwijst ondertussen naar een ontsteking van de longen als reactie op een ziekteverwekkende bacterie. Deze ontsteking wordt gekenmerkt door een ophoping van ontstekingscellen en vocht in de longen, luchtwegen en longblaasjes (het deel van de luchtwegen waarin zuurstof en koolstofdioxide worden uitgewisseld).

De prognose voor bacteriële pneumonie is over het algemeen goed als deze op de juiste manier wordt behandeld. Er zijn echter twee secundaire aandoeningen die het gevolg kunnen zijn van bacteriële pneumonie en die gepaard gaan met een verhoogd aantal sterfgevallen: hypoxemie en sepsis. Hypoxemie verwijst naar een ernstig laag zuurstofgehalte in het bloed, terwijl sepsis verwijst naar een systemische infectie met de aanwezigheid van giftige, pusvormende bacteriën in de bloedbaan van de hond.

Bacteriële longontsteking komt relatief vaak voor bij honden. Sporthonden, jachthonden en grotere honden van gemengd ras lijken een groter risico te lopen op bacteriële longontsteking dan andere rassen.

Als u meer wilt weten over de invloed van deze aandoening op katten, bezoek dan deze pagina in de PetMD-gezondheidsbibliotheek.

Symptomen en typen

Symptomen van bacteriële longontsteking zijn onder meer hoesten, koorts, ademhalingsmoeilijkheden, gebrek aan eetlust en daaruit voortvloeiend gewichtsverlies, traagheid, loopneus, uitdroging en snelle ademhaling. Intolerantie voor lichaamsbeweging als gevolg van ademhalingsmoeilijkheden kan ook duidelijk zijn. Luisteren naar de longen met een stethoscoop kan abnormale ademhalingsgeluiden onthullen, een diagnostisch proces dat bekend staat als auscultatie. Symptomen kunnen zijn: korte, ruwe klikkende geluiden die bekend staan als knettergeluiden en fluitende geluiden die bekend staan als piepende ademhaling.

Oorzaken

Oorzaken van bacteriële infectie in de longen kunnen variëren - er wordt niet gedacht dat één enkele bacterie verantwoordelijk is voor deze aandoening. Bij honden zijn de bacteriële organismen Bordetella bronchiseptica en Streptococcus zooepidemicus de primaire bacteriële oorzaken van longontsteking. Andere soorten bacteriën, evenals anaërobe bacteriën - die kunnen leven en groeien in afwezigheid van zuurstof, kunnen ook de schuld zijn.

Enkele risicofactoren die het risico op bacteriële pneumonie kunnen verhogen, zijn een reeds bestaande virale infectie, slikproblemen, stofwisselingsstoornissen en regurgitatie.

Diagnose

Bacteriële longontsteking is slechts één oorzaak van longdisfunctie. Bijkomende oorzaken kunnen zijn: aspiratiepneumonie, waarbij de longen ontstoken raken door inademing van materiaal, zoals een vreemd lichaam, of braaksel. De symptomen van bacteriële en aspiratiepneumonie kunnen vergelijkbaar zijn, en de diagnose moet goed bepalen tussen hen in gevallen van longdisfunctie.

Als bacteriële longontsteking wordt vermoed, zijn er een aantal diagnostische procedures die voor uw hond kunnen worden gebruikt. Een tracheale wassing kan worden uitgevoerd om een deel van het materiaal (vloeistoffen en cellen) te verzamelen dat de luchtpijp bekleedt voor analyse. Omdat de bacterie niet altijd met een microscoop te zien is, moeten eventueel genomen monsters worden gekweekt voor verder onderzoek. Andere tests kunnen visuele beeldvorming omvatten, met name röntgenfoto's van de borstkas en de longen. Bloedanalyse en urineanalysetests zullen ook worden uitgevoerd.

Behandeling

Medicatie is noodzakelijk bij bacteriële longontsteking; het juiste antimicrobiële middel kan worden geselecteerd op basis van resultaten van bacterieculturen die bijvoorbeeld uit een tracheale wassing zijn genomen. Aanvullende behandeling hangt af van de ernst van de symptomen. Als er meerdere symptomen optreden, zoals anorexia, hoge koorts en gewichtsverlies, zal uw hond actief in het ziekenhuis worden behandeld om te beginnen.

Als ademnood duidelijk is, kan zuurstoftherapie nodig zijn. Om uitdroging te voorkomen, kan uw dierenarts aanbevelen elektrolyten toe te dienen via intraveneuze (IV) vloeistoftherapie.

Beperk de activiteiten van uw hond tijdens de behandeling, behalve als onderdeel van fysiotherapie, of om de longen en luchtwegen beter vrij te maken. Wees alert op de behoeften van uw huisdier. Hoewel u voldoende herstellende rust moet nemen, moet u ook voorkomen dat uw hond gedurende lange tijd in één houding ligt om het risico van vochtophoping op één plek te voorkomen. Moedig uw hond aan om semi-frequent van houding te veranderen.

Wonen en Management

Na de eerste behandeling moet uw hond een dieet krijgen met een hoog eiwit- en energiedichtheid. Uw dierenarts zal de voortgang van uw hond volgen met bloedonderzoek en, indien nodig, röntgenfoto's van de borst- en longholte. Alle voorgeschreven antimicrobiële medicijnen moeten regelmatig worden toegediend, zoals voorgeschreven door uw dierenarts.

preventie

Een manier waarop bacteriële longontsteking kan worden voorkomen, is door ervoor te zorgen dat huisdieren regelmatig worden ingeënt om infecties te voorkomen.

In bijzondere situaties kunnen aanvullende vaccinaties nodig zijn; honden die bijvoorbeeld in kennels worden gehuisvest en daardoor aan een groot aantal dieren worden blootgesteld, moeten worden ingeënt tegen het B. bronchiseptica-virus.