Inhoudsopgave:

Longontsteking (schimmel) Bij Honden
Longontsteking (schimmel) Bij Honden

Video: Longontsteking (schimmel) Bij Honden

Video: Longontsteking (schimmel) Bij Honden
Video: Kennelhoest | Hond | 100 Seconden Dierenarts 2024, November
Anonim

Schimmelpneumonie bij honden

Schimmelpneumonie verwijst naar een vorm van longontsteking waarbij de longen ontstoken raken door een diepe schimmelinfectie, bekend als een mycotische infectie. De ontsteking bij deze vorm van longontsteking kan optreden in de interstitiële weefsels (de ruimten tussen de weefselcellen); in de lymfevaten (de vaten in het lichaam die lymfevloeistof rijk aan witte bloedcellen transporteren); of in de peribronchiale weefsels van de long (de weefsels rond de bronchiën - de luchtwegen die van de luchtpijp naar de longen gaan).

Zowel honden als katten kunnen schimmelpneumonie ontwikkelen, hoewel dit type longontsteking minder vaak voorkomt bij katten. Sommige honden zijn vatbaarder voor bepaalde soorten schimmelziekten; Duitse herders lijken bijvoorbeeld vatbaarder te zijn voor infectie door de Aspergillus-schimmel. Reuen worden twee tot vier keer zo vaak aangetast als vrouwtjes.

Als je meer wilt weten over de invloed van schimmelpneumonie op katten, bezoek dan deze pagina in de PetMD-gezondheidsbibliotheek.

Symptomen en typen

Symptomen van schimmelpneumonie kunnen een voorgeschiedenis zijn van anorexia en bijbehorend gewichtsverlies, koorts, afscheiding uit de neus of ogen, hoesten, ademhalingsmoeilijkheden, kreupelheid en oogproblemen, mogelijk zo ernstig als plotselinge blindheid. Een lichamelijk onderzoek kan ook depressie, vermagering en een knetterend geluid in de longen tijdens het ademen onthullen.

Oorzaken

Er zijn een aantal schimmels die mycotische (diepe schimmel) infecties kunnen veroorzaken; sommige hiervan omvatten Blastomyces, Histoplasma en Aspergillus. Schimmelpneumonie varieert geografisch, aangezien de verschillende schimmels die verantwoordelijk zijn voor mycotische infectie in verschillende delen van de Verenigde Staten worden aangetroffen. Blastomycose, bijvoorbeeld van het Blastomyces-organisme, wordt gevonden in het zuidoosten en middenwesten, terwijl Aspergillose, van het Aspergillus-organisme, wijdverbreid is in de Verenigde Staten.

Contact met een van de schimmels die mycotische infectie kan veroorzaken, kan leiden tot schimmelpneumonie. De exacte methode van samentrekking varieert afhankelijk van het specifieke type schimmel. Blastomyces dermatitidis komt bijvoorbeeld voornamelijk het lichaam binnen door inademing in de longen, terwijl het schimmelorganisme Cryptococcus neoformans het lichaam gewoonlijk binnenkomt via de neusholte en vervolgens vanaf dit punt van binnenkomst in de ogen en/of het centrale zenuwstelsel migreert.

Blootstelling van het milieu aan een van de schimmels die verantwoordelijk zijn voor het veroorzaken van schimmelpneumonie kan leiden tot de ontwikkeling van deze ziekte. Blootstelling aan bodems die rijk zijn aan organisch materiaal, uitwerpselen van vogels of ontlasting kan dus de kans vergroten om het op te lopen.

Diagnose

De enige manier om schimmelpneumonie definitief te diagnosticeren, is door het potentiële organisme te identificeren door middel van analyse van een huidknobbelmonster of biopsie van een lymfeklier. Verdere diagnostische procedures kunnen urine-analyse, thoracale röntgenfoto's van de borst en longen en abdominale echografie omvatten.

Als schimmelpneumonie niet de oorzaak is van de symptomen van de hond, kunnen andere vormen van longontsteking, zoals parasitaire of door bacteriën veroorzaakte longontsteking, de schuld zijn. Andere alternatieve diagnoses omvatten chronische bronchiale ziekte of longoedeem.

Behandeling

Als uw hond nog eet, zal uw dierenarts medicijnen voorschrijven die u thuis kunt geven. Als het ernstige symptomen heeft ontwikkeld, zoals drastisch gewichtsverlies door anorexia en uitdroging, kan ziekenhuisopname nodig zijn om uw hond te stabiliseren, zodat verdere behandeling kan worden gegeven. Indien nodig moeten vloeistoffen, kalium, zuurstof en antibiotica worden toegediend.

Merk op dat minder dan 70 procent van de honden en een nog kleiner percentage katten waarschijnlijk zullen reageren op de behandeling van schimmelpneumonie. Behandeling is duur en duurt over het algemeen minimaal twee maanden - de exacte behandeling en duur van de behandeling is echter afhankelijk van het specifieke type schimmel dat verantwoordelijk is voor de ziekte.

Wonen en Management

Om uitdroging te voorkomen, moet de hond voldoende vocht krijgen en moeten zijn activiteiten worden beperkt. Een eiwitrijk dieet met calorierijk voedsel wordt aanbevolen, en alle medicijnen moeten op regelmatige basis worden gegeven gedurende de gehele door uw arts voorgeschreven tijd. Er moeten regelmatig controles worden uitgevoerd, met name thoraxfoto's, voordat het behandelingsprogramma is voltooid.

preventie

Om longontsteking door schimmels te voorkomen, is het raadzaam om de leefomgeving van uw hond te reinigen van uitwerpselen of andere giftige organische stoffen.

Aanbevolen: