Pus In De Urine Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Purie bij honden

Pyrurie is een medische aandoening die wordt gekenmerkt door witte bloedcellen in de urine. Grote aantallen witte bloedcellen in geloosde urinemonsters kunnen wijzen op een actieve ontsteking ergens langs het urogenitale kanaal. Pyurie kan ook worden geassocieerd met elk pathologisch proces (infectieus of niet-infectieus) dat celbeschadiging of overlijden veroorzaakt; weefselbeschadiging kan een sijpelende ontsteking veroorzaken, gekenmerkt door tekenen van pyurie en verhoogde rode bloedcellen en eiwit in de urine.

Symptomen

• Lokale effecten van ontsteking

  • Roodheid van slijmvliesoppervlakken (bijvoorbeeld roodheid van vaginaal of voorhuidslijmvlies)
  • Weefselzwelling
  • Pustulente afscheiding
  • Pijn (bijv. Ongunstige reactie op aanraking, pijnlijk urineren, frequentie van urineren)
  • Verlies van functie (bijv. Overmatig urineren, pijnlijk urineren, frequent urineren, urine-incontinentie)

• Systemische effecten van ontsteking

  • Koorts
  • Depressie
  • Verlies van eetlust (anorexia)
  • uitdroging

Oorzaken

• Nier

  • Ontsteking van het niergebied, takken of uitsparingen van het bekken van de nier en het bekken, met name als gevolg van lokale bacteriële, schimmel- of parasitaire infectie
  • Nierstenen
  • Tumor
  • Trauma
  • Immuungemedieerd

• Urineleider

  • Ureteritis: ontsteking van de urineleider (bijvoorbeeld bacterieel)
  • Stenen in de urineleider
  • Tumor

• Urineblaas

  • Cystitis: ontsteking van de blaas (bijvoorbeeld bacterieel, schimmel of parasitair)
  • Urocystolith(s): stenen in de blaas of nier
  • Tumor
  • Trauma
  • Urethrale obstructie
  • Drugs

• Urinebuis

  • Urethritis: ontsteking van de urethra (bijv. bacterieel, schimmel)
  • Urethrolit(en): stenen in de urethra
  • Tumor
  • Trauma
  • Vreemde entiteit

• Prostaat

  • Prostatitis/abces (bijv. bacterieel of schimmel)
  • Tumor

• Penis/voorhuid

  • Ontsteking van de eikel en de bovenliggende voorhuid (voorhuid)
  • Tumor
  • Vreemde entiteit
• Baarmoeder

• Vagina

  • Vaginitis: ontsteking van de vagina; bacterieel, viraal of schimmel
  • Tumor
  • Vreemde entiteit
  • Trauma

• Risicofactoren

  • Elk ziekteproces, diagnostische procedure of therapie die de normale afweer van de urinewegen verandert en een dier vatbaar maakt voor infectie
  • Elk ziekteproces, voedingsfactor of therapie die een dier vatbaar maakt voor de vorming van metabole stenen

Diagnose

Uw dierenarts zal uw hond grondig lichamelijk onderzoeken, inclusief een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld en een urineonderzoek. U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw hond geven, inclusief een achtergrondgeschiedenis van symptomen en mogelijke incidenten die deze aandoening mogelijk hebben veroorzaakt. De geschiedenis die u verstrekt, kan uw dierenarts aanwijzingen geven over welke organen worden aangetast.

Urineonderzoek zal worden gebruikt om de oorzaak van de symptomen te bepalen, indien mogelijk, voordat meer invasieve procedures worden gebruikt. Uw arts kan ook een microscopisch onderzoek doen van urinesediment, prostaatvocht, urethrale of vaginale afscheiding, of biopsiemonsters, die ofwel door middel van een katheter of door naaldaspiratie worden verkregen. Een onderzoek door middel van röntgenfoto's van de buik en echografie kan ook worden gebruikt als uw dierenarts geen definitieve diagnose heeft kunnen stellen.

Behandeling

De behandeling varieert afhankelijk van de onderliggende oorzaak en de specifieke betrokken organen.

Uw dierenarts stelt samen met u een schema op zodat de vorderingen van uw hond kunnen worden gevolgd. Verder urineonderzoek zal uitwijzen of de behandeling aanslaat. Als het verwachte voordeel opweegt tegen het risico van het introduceren van bacteriën in de urinewegen, zal uw dierenarts hoogstwaarschijnlijk genoegen nemen met een katheter voor het afnemen van de urinemonsters. Als het voordeel niet opweegt tegen het risico, en als uw hond al ziek is door een infectie of anderszins, zal uw arts waarschijnlijk urinemonsters verzamelen met behulp van een meer steriele methode om besmetting te voorkomen, zoals door directe aspiratie met fijne naalden uit de blaas. Infectieuze en niet-infectieuze ontstekingsaandoeningen van de urinewegen kunnen primair nierfalen (nierfalen), urinewegobstructie, bloedvergiftiging en zelfs de dood veroorzaken.