Birmese Katten Slaan Terug In Myanmar

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

INLE LAKE, Myanmar - Ze staan bekend om hun gestroomlijnde uiterlijk, verleidelijke ogen en zonnige karakter, maar één groep "Birmese" is vrijwel onbekend in het moderne Myanmar - de gelijknamige raskatten van het land.

Ooit beschouwd als het favoriete huisdier van royalty's en bewakers van tempels, was de Birmese kat verdwenen uit zijn Zuidoost-Aziatische voorouderlijke thuisland totdat enthousiastelingen besloten om ze terug te geven.

Yin Myo Su, die het project op zich nam met als doel het erfgoed van het land te behouden zoals het voortkomt uit het militaire bewind, heeft een groeiende familie van raskatten geïnstalleerd in een huis aan de oevers van Inle Lake, in het oosten van de staat Shan.

De hotelier hoopt het ras onder de Myanmarese bevolking meer bekendheid te geven en gaf er zelfs een aan het democratie-icoon Aung San Suu Kyi - wat een onfeilbare strategie leek om de katten een broodnodige public relations-boost te geven.

Maar de notoir bezitterige hond van de Nobelprijswinnaar werd "jaloers" op de katachtige indringer en Suu Kyi werd gedwongen de kat terug te sturen.

"Dus nu zorgen we ook thuis voor haar kat! Voor het geval ze hem op een dag terug kan nemen," vertelde Yin Myo Su aan AFP.

Van slechts zeven katten die in 2008 werden geïmporteerd - sommige afkomstig uit het Britse warenhuis Harrods - heeft het project nu 50 moggies in de buurt van Inle, waaronder negen kittens, en is het een toeristische trekpleister geworden.

Nog eens 17 zijn gegeven aan kattenliefhebbers in de staat Shan en de belangrijkste stad van Yangon.

Yin Myo Su - die het project heeft voortgezet ondanks een lichte allergie voor katten - geeft gecastreerde Birmaanse katten gratis aan geïnteresseerde lokale mensen en vraagt buitenlanders 500.000 kyats ($ 580).

"Ze vinden het leuk om de hele tijd geknuffeld te worden," zei ze in het huis van de katten, het Inthar Heritage House, terwijl een spinnende chocoladebruine kat zich om haar voeten wikkelde voordat hij op zijn rug viel om te kietelen.

Het idee om Birmese katten te repatriëren kwam van de China Exploration and Research Society (CERS), wiens activiteiten onder meer het opsporen van een nieuwe bron van de Yangtze-rivier en het promoten van een yak-kaashuisindustrie in de Chinese provincie Yunnan omvatten.

Volgens de non-profitorganisatie bestaan Birmese katten - die kenmerken delen met andere regionale rassen zoals de Siamees - al meer dan duizend jaar op het vasteland van Zuidoost-Azië.

Het ras verdween uit het bestaan door een toestroom van andere soorten katten naar de regio in de 19e en 20e eeuw, met slechts een handvol raszuivere dieren die tijdens de koloniale overheersing, die eindigde in 1948, naar Groot-Brittannië werden gebracht.

Een groot deel van het moderne ras stamt af van een enkele vrouwelijke kat, Wong Mau, die in 1930 naar de Verenigde Staten werd gebracht, volgens de internationale stamboomorganisatie The International Cat Association.

De kortharige katten hebben gouden ogen en zijn verkrijgbaar in verschillende kleuren, van zilverblauw tot crème, hoewel rijk bruin de primaire kleur is.

"We zijn heel blij met de reproductie omdat we (meestal) originele kleuren hebben gekregen", zegt Yin Myo Su, die het chique Inle Princess hotel runt.

Ze heeft twee van de stamboommoggies thuis in een menagerie van dieren die ze een "mini-dierentuin" noemt, waaronder eenden, varkens, geiten, ganzen en een aap die ze moeten vasthouden omdat het "een geschenk van een monnik" was..

De hotelier is betrokken bij een reeks conserveringsprojecten en zei dat ze graag wilde dat het huis meer zou zijn dan alleen een pittoreske cattery.

"Het is moeilijk voor mensen om een huis te hebben in deze regio en ik bouw dit allemaal voor katten? Echt niet", zei ze, eraan toevoegend dat er een restaurant is toegevoegd dat traditionele recepten serveert om de kosten van 800 dollar per maand te dekken. na de katten.

Onder haar andere projecten bouwt Yin Myo Su een centrum voor de studie en het behoud van vis afkomstig uit het Inlemeer, maar ze zei dat haar personeel sceptisch is geworden over haar motieven voor de nieuwe waterinspanning.

"Ze lachen me uit en zeggen: 'Is het kattenvoer?'"