Schimmelinfectie (blastomycose) Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Blastomycose bij katten

Blastomycose is een systematische gistachtige schimmelinfectie die wordt veroorzaakt door het organisme Blastomyces dermatitidis, dat gedijt in natte omgevingen, zoals rivieroevers, meren en moerassen, waar vochtige grond zonder direct zonlicht de groei van de schimmel bevordert. De schimmel is ook aanwezig in gebieden die rijk zijn aan rottend materiaal, zoals beboste gebieden, bossen en boerderijen. Het is een van nature voorkomende Noord-Amerikaanse schimmel, met de hoogste prevalentie van infectie in geografische gebieden in de buurt van water - zoals de stroomgebieden van de Mississippi, Ohio, Missouri en Tennessee.

Symptomen en typen

• Moeite met ademhalen
• Huidletsels

Oorzaken

Blastomycose treedt meestal op wanneer een kat de in de lucht verspreide schimmelsporen van het geslacht Blastomyces dermatitidis inhaleert nadat de verontreinigde grond is verstoord. Dit kan zijn van een activiteit die zo goedaardig is als graven in het vuil of het volgen van een geurspoor. De sporen kunnen ook via de huid binnendringen. Blootstelling aan gebieden met water, rottend materiaal of recent opgegraven gebieden verhogen het risico op blootstelling aan de schimmel en de daaruit voortvloeiende ontwikkeling van de ziekte.

Diagnose

Er moet voor worden gezorgd dat deze aandoening goed wordt getest, omdat deze vaak verkeerd wordt gediagnosticeerd, wat kan leiden tot permanente of fatale schade. Het kan worden aangezien voor kanker en slecht worden behandeld, of het kan worden aangezien voor een longinfectie van bacteriële oorsprong en behandeld met antibiotica, waardoor uw kat een groter risico loopt. U zult uw dierenarts willen vragen om te testen op schimmelinfectie als uw kat in een omgeving is geweest waar de blastomyces-schimmel op enig moment in de zes weken voorafgaand aan het begin van de symptomen aanwezig kan zijn geweest.

De beste methoden voor het diagnosticeren van blastomycose zijn door onderzoek van de cellen in de lymfeklieren, een analyse van vocht dat is afgevoerd uit huidlaesies, een tracheale (luchtpijp) wassing voor het verzamelen van tracheale vloeistoffen en een onderzoek van longweefsels. Weefselmonsters kunnen ook worden genomen om te controleren op de aanwezigheid van schimmelorganismen, vooral als er geen productieve hoest is (productief, wat betekent dat er vocht wordt geproduceerd). Andere tests die kunnen helpen bij het diagnosticeren van blastomycose zijn een urine-analyse en een röntgenfoto van de longen van uw kat.

Behandeling

De behandeling wordt over het algemeen thuis gedaan met behulp van orale doseringen van een antischimmelmedicijn. Het medicijn is relatief duur en moet minimaal 60 dagen worden toegediend, of een maand nadat alle tekenen van blastomycose zijn verdwenen.

Bij ernstig langdurige infecties of wanneer medicatie de infectie niet heeft genezen, kan een operatie nodig zijn om een deel van een abceskwab in beschadigde longen te verwijderen. Röntgenfoto's van de borst kunnen helpen bij het bepalen van de duur van en de respons op de behandeling en kunnen eventuele permanente veranderingen in de longen die het gevolg zijn van de behandeling aan het licht brengen.

Wonen en Management

Zelfs als de gezondheid van uw kat snel verbetert nadat u met medicijnen bent begonnen, moet u doorgaan met de volledige kuur met antischimmelmedicatie om zeker te zijn dat de infectie niet terugkeert. Het beperken van de fysieke activiteiten van uw kat zal ook helpen bij het herstel door overmatige belasting van de longen te voorkomen. Kooirust, of het beperken van uw kat tot een afgesloten omgeving, zal uw kat aanmoedigen om zoveel mogelijk te rusten. Tijdens deze periode wordt ook een hoogwaardige voeding aangemoedigd om de eetlust van uw kat te stimuleren.

De ziekte wordt voornamelijk via de bodem verspreid, maar kan ook via bijtwonden van dieren op mensen worden overgedragen. Er moet ook rekening mee worden gehouden dat u mogelijk tegelijkertijd met uw huisdier bent blootgesteld aan het blastomyces-organisme. U moet uw eigen arts informeren als u ademhalingsproblemen of huidletsels heeft; beide zijn mogelijke indicatoren van blastomycose.

preventie

Deze aandoening wordt vaak verworven in omgevingen waar rottend hout wordt gevonden: boerderijen, bossen, beboste gebieden, kampen, jachtgebieden. Verval van ander organisch materiaal is ook bevorderlijk voor de groei ervan in de bodem, vooral wanneer de bodem niet wordt blootgesteld aan zonlicht en de hele tijd vochtig blijft.

Omgekeerd is de kans groter dat de sporen bij droog weer in de lucht gaan, wanneer het verontreinigde stof lichter is. Het is niet eenvoudig om precies te voorspellen waar het blastomyces-organisme kan groeien en is daarom moeilijk volledig te vermijden.

De enige nuttige aanbeveling die kan worden gegeven, is het vermijden van meren en beken waar het risico op blootstelling het grootst is. Dit is, toegegeven, voor de meesten een onpraktische suggestie. Als u in dit soort geografische gebieden woont of er tijd doorbrengt, kunt u de dichte, donkere gebieden waar de schimmel goed zou gedijen mogelijk vermijden, waardoor het risico op blootstelling van uw huisdier wordt verkleind. Als het immuunsysteem van uw kat al aangetast is, wilt u het ook niet meenemen in uitstapjes naar gebieden met een hoog risico.

Deze aandoening is slechts zelden overdraagbaar van dier op dier, of van dier op mens. In het geval dat overdracht plaatsvindt, is het wanneer het dier een open en drainerende wond heeft en in contact komt met een open wond op de mens, of de afscheiding van de wond van het dier in het oog van de mens komt. Als u ervoor zorgt dat u deze omstandigheden vermijdt wanneer u voor uw huisdier zorgt, volstaat preventie.