Zwelling Bij Katten

2025 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2025-01-24 12:40

Perifeer oedeem bij katten

Zwelling als gevolg van een overmatige ophoping van weefselvocht in het interstitium - een kleine plaats of opening in de substantie van de weefsels of organen van de kat - wordt oedeem genoemd. Dit kan gelokaliseerd (focaal) of gegeneraliseerd (diffuus) in locatie zijn.

Perifeer oedeem kan voorkomen bij zowel honden als katten. Als je meer wilt weten over hoe deze ziekte honden treft, bezoek dan deze pagina in de PetMD-gezondheidsbibliotheek.

Symptomen en typen

Katten die perifeer oedeem ontwikkelen, hebben vaak een voorgeschiedenis van allergieën of andere immuun-, hart- of organische ziekten. Blootstelling aan giftige of infectieuze agentia, zoals giftige spinnen of teken, en traumatische incidenten zoals auto-ongelukken, komen ook vaak voor in de geschiedenis van katten die perifeer oedeem hebben ontwikkeld.

Over het algemeen zijn zichtbare symptomen bijna onmogelijk vroeg in de ontwikkeling van deze aandoening te detecteren. Een lichamelijk onderzoek kan onverklaarbare gewichtstoename aan het licht brengen. De gebieden waar overtollig vocht voor het eerst zichtbaar kan worden, zijn over het algemeen de keel of buik.

Oorzaken

Er is een breed scala aan aandoeningen die kunnen leiden tot perifeer oedeem. Lokaal oedeem of oedeem van één ledemaat kan het gevolg zijn van letsel, zoals door een auto-ongeluk, brandwonden, obstructie in een slagader (door een bloedstolsel), contact met giftige stoffen, zoals een slangenbeet of bijensteek, abnormale weefselgroei (bekend als neoplasie) in de lymfatische weefsels van het lichaam, of hoge druk in de capillaire vloeistoffen.

Regionaal of gegeneraliseerd oedeem, dat niet gericht is op een enkel gebied of ledemaat, kan het gevolg zijn van infecties, zoals een ernstige bacteriële infectie, congestief hartfalen, nierfalen, het tourniqueteffect van een te strak gebonden verband, of hypernatriëmie, een ziekte waarbij de nieren overmatige hoeveelheden natrium vasthouden.

Diagnose

Diagnose van perifeer oedeem wordt vaak bepaald door fijne naald aspiratie van een getroffen gebied, waarbij een vloeistofmonster via een naald wordt verwijderd voor microscopische evaluatie. Een onderzoek van de aangetaste weefselmonsters die door biopsie zijn genomen, kan ook helpen bij het bepalen van een onderliggende oorzaak van het oedeem. Aanvullende diagnostische procedures kunnen urine-analyse, röntgenfoto's van de borst en longen en een elektrocardiogram omvatten om de functionaliteit van het hart te meten.

Behandeling

De behandeling hangt af van de oorspronkelijke oorzaak van het oedeem. Voor katten die oedeem hebben ontwikkeld als gevolg van een lichamelijke infectie, wordt het gebruik van warme kompressen aanbevolen. In sommige gevallen kan een operatie of drainage nodig zijn om de onderliggende oorzaak te behandelen. Ernstig oedemateuze (gezwollen) ledematen kunnen amputatie vereisen als de aandoening niet kan worden verholpen. Medicatie om de symptomen te behandelen hangt ook af van de onderliggende oorzaak van het oedeem.

Wonen en Management

De controle na de eerste behandeling van de kat omvat een volledig bloedbeeld, urinetests om te controleren op eiwitconcentraties in de urine en een reeks biopsieën van aangetaste weefsels, zoals nierweefsels.

Veranderingen in levensstijl kunnen nodig zijn, afhankelijk van de oorzaak van het oedeem. Een kat die aan congestief hartfalen heeft geleden, moet bijvoorbeeld zijn activiteit tijdens de herstelperiode beperken. De prognose voor katten met perifeer oedeem hangt af van de onderliggende oorzaak van de aandoening.

preventie

Sommige oorzaken van plaatselijk oedeem kunnen worden voorkomen met algemene veiligheidsmaatregelen, zoals het beschermen van uw kat tegen gevaarlijke gebieden zoals wegen, waar letsel kan optreden, en het voorkomen van toegang tot giftige stoffen en giftige dieren, zoals slangen en spinnen.