Inhoudsopgave:

Vernauwing Van De Anale Of Rectale Opening Bij Katten
Vernauwing Van De Anale Of Rectale Opening Bij Katten

Video: Vernauwing Van De Anale Of Rectale Opening Bij Katten

Video: Vernauwing Van De Anale Of Rectale Opening Bij Katten
Video: Surgical treatment of anus atresia in cat 2024, November
Anonim

Rectale strictuur bij katten

Rectale strictuur treedt op wanneer de rectale of anale opening van een kat wordt vernauwd door de aanwezigheid van littekenweefsel door een ontsteking, een eerdere verwonding of een agressieve kankergroei. Deze vernauwing van de opening(en) belemmert de doorgang van ontlasting, wat resulteert in problemen met het spijsverteringsstelsel van de kat. Rectale strictuur is niet erfelijk.

Honden en katten van beide geslachten, en de meeste rassen en leeftijden kunnen last hebben van vernauwingen. Als u meer wilt weten over hoe deze aandoening van invloed is op de hond, bezoek dan deze pagina in de PetMD-bibliotheek voor huisdierengezondheid.

Symptomen en typen

Symptomen zullen variëren afhankelijk van de ernst van de aandoening. Sommige symptomen zijn constipatie, diarree en problemen tijdens het poepen. De ontlasting is vaak bedekt met slijm en is bevlekt met bloed. Er kan ook een compenserende toename zijn in de grootte van de dikke darm van de kat als gevolg van de strictuur.

Oorzaken

Zowel mannelijke als vrouwelijke katten hebben last van vernauwingen, net als de meeste rassen en leeftijdsgroepen. Hoewel katten die rectale of anale abcessen, ontstekingen, fistels, een vreemd lichaam in de anale passage of schimmelinfectie hebben gehad, een hoger risico lopen om de aandoening in stand te houden. Snijwonden of wonden in het gebied, kankergezwellen en sommige operaties (bijv. verwijdering van een deel van het rectum voor biopsie) kunnen dieren ook een hoger risico geven op het ontwikkelen van vernauwingen.

Diagnose

Uw dierenarts zal uw kat grondig lichamelijk onderzoeken, rekening houdend met de geschiedenis van de symptomen en mogelijke incidenten die de vernauwing kunnen hebben versneld. Enkele van de meest voorkomende tests zijn een volledig bloedbeeld en een urineonderzoek, dat meestal normaal terugkeert. Als uw kat een bestaande infectie of ontsteking heeft, kan het aantal witte bloedcellen hoog zijn.

Een handmatig onderzoek van het rectum kan nodig zijn om de omvang en locatie van de strictuur te bepalen. Echografie van de buikstreek kan ook worden uitgevoerd; dit kan duiden op verdikking van de maagwanden en een verandering in de structuur van de interne weefsels, vooral als er kanker aanwezig is.

Röntgenfoto's van de buikstreek en injectie van contrastkleurstoffen (barium-, lucht- of dubbelcontrastklysma) kunnen vernauwing van het rectale en darmkanaal laten zien. Deze tests zullen worden voltooid als een proces in meerdere stappen: eerst wordt een warmwaterklysma toegediend, gevolgd door de kleurstofinjectie zes uur later. Een combinatie van lucht- en bariummedia is het meest effectief voor het testen.

Een colonoscopie, met behulp van een buisvormige, flexibele camera die door de anale opening wordt ingebracht, zal uw dierenarts helpen de strictuur intern te visualiseren en de omvang van de strictuur te bepalen. Dit is ook een handige methode om een weefselmonster te nemen voor verdere evaluatie, wat handig is om te bepalen of uw kat kanker heeft, of een schimmel- of parasitaire infectie heeft.

Behandeling

Zodra uw dierenarts onderscheid heeft gemaakt tussen andere aandoeningen en vernauwingen, zal de behandeling inhouden dat de pijn van de kat wordt verlicht en de verwijdering van eventueel nog in de darmen achtergebleven afval wordt aangemoedigd; dit wordt gedaan door ontlastingverzachters, klysma's of medicijnen te gebruiken. Katten moeten voldoende vocht krijgen voorafgaand aan de toediening van het klysma; sommige katten hebben anesthesie nodig voorafgaand aan de procedure.

Corticosteroïden kunnen ook worden gegeven om ontstekingen te reguleren, maar niet voordat uw kat volledig is onderzocht op de aanwezigheid van een infectie, aangezien corticosteroïden een nadelig effect kunnen hebben als er een infectie aanwezig is.

De onderliggende oorzaak van de vernauwing wordt dan behandeld om het vernauwde kanaal van de kat te verbreden. Als er een infectie wordt gevonden, zal uw dierenarts medicijnen voorschrijven - antischimmelmiddelen of antibiotica - om de specifieke infectie die uw kat heeft te elimineren.

Een operatie kan raadzaam zijn om de vernauwde opening te verbreden. Dit kan worden gedaan door een ballonachtig apparaat te gebruiken om het kanaal te openen, of voor mildere vernauwingen kan een tijdelijke stent worden gebruikt. Voor uitgebreidere laesies kan gedeeltelijke of volledige verwijdering van het kanaal nodig zijn. Antimicrobiële medicamenteuze therapie kan worden voorgeschreven om infecties tijdens en na de operatie te voorkomen.

Als een kankergezwel wordt gevonden, kan radiotherapie en chemotherapie nodig zijn.

Wonen en Management

Wees alert op terugkerende symptomen of tekenen bij uw kat. Als de oorspronkelijke oorzaak van de strictuur kanker was, zullen symptomen van metastase zorgwekkend zijn. Sommige complicaties van medisch management zijn onder meer ineffectieve behandeling, diarree, uitdroging en bijwerkingen van medicijnen.

Als de dierenarts een ballondilatatieprocedure heeft gekozen voor de behandeling van de kat, houd er dan rekening mee dat diepe rectale tranen, bloedingen of scheuren van de darmwand over de volledige dikte kunnen optreden. Katten met kleinere vernauwingen worden echter meestal gemakkelijk behandeld en beheerd met ballondilatatie.

Chirurgie kan ook resulteren in fecale incontinentie, secundaire strictuurvorming en opening van de wondplaats. Katten die een operatie nodig hebben, hebben meestal een beperkte prognose vanwege frequente complicaties.

Aanbevolen: