Anale Zakaandoeningen Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

_{Afbeelding via iStock.com/mpikula}

Honden hebben anale zakjes aan weerszijden van de anus die zich vullen met vloeistof geproduceerd door de anaalklieren. Deze vloeistof is een geurmarkering die handig is om met andere honden te communiceren, bijvoorbeeld om territorium af te bakenen.

Anaalzakaandoeningen omvatten impactie van anaalzakvloeistof, ontsteking van de zak(ken) en abces van de zak(ken), wat ertoe kan leiden dat een hond een gescheurde anaalklier heeft. Impactie is de meest voorkomende aandoening van de anaalklieren. Honden van kleine rassen zoals Toy Poodles, Shih Tzus en Chihuahuas zijn meer vatbaar dan andere rassen.

Symptomen en typen

• Hond is aan het speuren
• Spannen om te poepen
• Jeuk/krabben
• Staart jagen
• Afscheiding uit de anaalklieren
• Likken en bijten rond de anus

Oorzaken

• Conformatie (lichaamsvorm)
• allergieën
• Chronisch zachte ontlasting
• Recente aanval van diarree
• Constipatie
• Overmatige klierafscheiding
• Slechte anale spiertonus
• Anaalkliertumor

Diagnose

Uw dierenarts zal een volledig lichamelijk onderzoek van uw hond uitvoeren, rekening houdend met de achtergrondgeschiedenis van symptomen en mogelijke incidenten die deze aandoening mogelijk hebben veroorzaakt.

U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw hond, het begin van de symptomen en mogelijke incidenten die tot deze aandoening hebben geleid, geven. Uw dierenarts kan een fecale test, bloedbeeld en chemisch profiel en een urineonderzoek bestellen om andere oorzaken van ziekte uit te sluiten.

De anale zakjes worden als vergroot beschouwd als ze gemakkelijk voelbaar zijn tijdens het lichamelijk onderzoek. De normale heldere of lichtgeelbruine afscheiding zal zijn veranderd in een dikke, pasteuze bruine vloeistof als de anaalklieren zijn aangetast. Geabcesseerde anale zakjes hebben een roodbruin exsudaat en vertonen tekenen van zwelling en roodheid. De anale zakjes kunnen ook duidelijk gescheurd zijn.

Uw dierenarts zal proberen de anale zakjes van uw hond voorzichtig te legen. Op basis van de consistentie en kleur van het materiaal en de moeilijkheid om het uit te drukken, zal uw dierenarts een behandeling kiezen.

Behandeling

Als de anale zakjes vol waren, maar het materiaal was normaal en gemakkelijk schoon te maken, kan uw dierenarts een dieetverandering of hondensupplementen bespreken. Sommige problemen met de anaalklier reageren op toegevoegde vezels of verschillende soorten hondenvoer. Als er aanwijzingen zijn voor een infectie, zal uw dierenarts een antibioticum voorschrijven.

Geabcesseerde anale zakjes zullen naar buiten worden geopend in de buurt van de anus om drainage mogelijk te maken. De anale zakjes worden dan schoongemaakt en gespoeld, en er worden voorgeschreven antibiotica voor huisdieren in toegediend.

Als uw hond lijdt aan een chronische anale sac-infectie, moeten de anale sacs mogelijk operatief worden verwijderd. Als uw hond echter lijdt aan ernstige fistels (abnormale openingen in de anale zakjes), kan hij baat hebben bij orale ciclosporinetherapie.

Tijdens de behandeling kan uw dierenarts een dieet of supplementen aanbevelen om de consistentie van de ontlasting te verminderen. Dit kan het minder irriterend maken om te poepen, zodat uw hond geen constipatie ontwikkelt.

Als uw dierenarts van mening is dat de problemen met de anaalklier van uw hond verband houden met allergieën, zal zij de behandeling dienovereenkomstig aanbevelen.

Wonen en Management

Uw dierenarts zal drie tot zeven dagen na de diagnose en het begin van de behandeling voor uw hond een vervolgafspraak plannen. Uw dierenarts zal indien nodig vervolgafspraken plannen om de toestand van uw hond te behandelen.

Als uw hond na de behandeling constant aan zijn anus likt, moet u uw dierenarts om een Elizabethaanse halsband (herstelkegel) vragen om te voorkomen dat de hond zijn anus bereikt. Neem ook contact op met uw dierenarts voor verdere behandeling als de anaalklieren na een paar dagen behandeling nog steeds leeglopen of als ze rood en gezwollen lijken.