Cirrose En Fibrose Van De Lever Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Levercirrose is de gegeneraliseerde (diffuse) vorming van littekenweefsel, geassocieerd met regeneratieve knobbeltjes of massa's en gestoorde leverarchitectuur. Fibrose van de lever, aan de andere kant, omvat de vorming van littekenweefsel dat normaal leverweefsel vervangt. Deze aandoening kan worden geërfd of verworven. Doberman pinschers, cocker spaniels en Labrador retrievers zijn bijzonder vatbaar voor langdurige (chronische) leverontsteking; een aandoening die bekend staat als chronische hepatitis.

Symptomen en typen

• epileptische aanvallen
• Blindheid
• Vochtophoping in de buik
• Gebrek aan energie
• Verlies van eetlust (anorexia)
• Slechte lichaamsconditie
• Braken
• Diarree
• Constipatie
• Zwarte, teerachtige ontlasting door de aanwezigheid van verteerd bloed
• Verhoogde dorst
• Verhoogd plassen
• Geelachtige verkleuring van het tandvlees en andere weefsels van het lichaam
• Mogelijke bloedingsneigingen (soms)
• Huidlaesies met oppervlakkige, ulceratieve ontsteking (oppervlakkige necrolytische dermatitis)

Oorzaken

• Langdurige (chronische) leverbeschadiging
• Langdurige (chronische) inflammatoire darmziekte (IBD)
• Geneesmiddel- of toxine-geïnduceerde leverbeschadiging - leverziekte met koperopslag (koperopslaghepatopathie); medicijnen om aanvallen onder controle te houden (bekend als anticonvulsiva); azoolmedicijnen om schimmelinfecties te behandelen; medicatie voor de behandeling van darmparasieten (oxibendazol); antibioticum (trimethoprim-sulfamethoxazol); niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's); langdurig (chronisch) door voedsel overgedragen toxine (aflatoxinen)
• Besmettelijke ziekte
• Langdurige (chronische) blokkering van de extrahepatische of gemeenschappelijke galwegen (extrahepatische galwegobstructie) - langer dan zes weken aanhoudend

Diagnose

Uw dierenarts zal een grondig lichamelijk onderzoek van uw hond uitvoeren, rekening houdend met de achtergrondgeschiedenis van symptomen en mogelijke incidenten die deze aandoening mogelijk hebben veroorzaakt. Een bloedchemisch profiel, een volledig bloedbeeld, een elektrolytpanel en een urineonderzoek om andere oorzaken van ziekte uit te sluiten, zijn ook standaardonderzoeksprocedures.

Er moet een fijne naaldaspiraat uit de lever worden genomen om een monster op te sturen voor cytologische analyse. Een leverbiopsie via een laparoscoop kan ook nodig zijn om een definitieve diagnose te stellen.

Behandeling

Patiënten met minimale symptomen kunnen poliklinisch worden behandeld zolang ze nog normaal eten. Patiënten met ernstigere symptomen moeten in het ziekenhuis worden opgenomen, zo nodig vloeistoftherapie krijgen en een voedingssonde krijgen als ze symptomen van anorexia vertonen. Elektrolyten kunnen worden aangevuld tijdens het toedienen van vloeistoffen, en sommige patiënten reageren goed op vitamine B-complex.

Als er vochtophoping in de buik is, moet de vloeistof worden afgetapt en verwijderd en moet het natriumgehalte in het dieet worden beperkt totdat de oorzaak van de ophoping is verholpen.

Honden die tekenen van hepatische encefalopathie vertonen (ophoping van ammoniak in het bloed die neurologische symptomen veroorzaakt) moeten voedsel onthouden, evenals honden die braken en/of die lijden aan een ontsteking van de alvleesklier. Voor hepatische encefalopathie kunnen honden soja- of zuivelproteïne krijgen in combinatie met medische behandeling om de stikstoftolerantie te verhogen. Dergelijke patiënten zouden geïndividualiseerde eiwitporties moeten hebben die geschikt zijn voor hun niveau van leverdisfunctie. Het albuminegehalte moet worden gehandhaafd.

Als bij dergelijke patiënten een operatie wordt overwogen, wordt een stollingsprofiel gemaakt, sinuspatiënten met langere stollingstijden hebben een verhoogde kans op bloedingen, zelfs tijdens kleine operaties.

Wonen en Management

Uw dierenarts zal regelmatig controles met u plannen voor uw hond. Bij deze bezoeken zal bloedonderzoek worden gedaan, inclusief monitoring van de totale serumgalzuren. Uw dierenarts zal ook de aanhoudende lichaamsconditie van uw hond observeren en observeren of er zich vocht in de buik ophoopt. Neem contact op met uw dierenarts als de buik van uw hond groter lijkt dan normaal, zich vreemd gedraagt of lijkt af te vallen.