Schok Door Hartfalen Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Cardiogene schok

Cardiogene shock is het gevolg van een ernstige verslechtering van de hartfunctie, wat leidt tot een afname van het slagvolume (de hoeveelheid bloed die tijdens de contractie uit elk ventrikel wordt gepompt) en het hartminuutvolume, congestie van de aderen en vernauwing van de bloedvaten. Hartdisfunctie kan worden veroorzaakt door een vergrote of verwijde hartspier, compressie van het slijmvlies van het hart, uitstroomobstructies, bloedstolsels, ernstige hartaandoeningen, hartwormziekte of ernstige aritmieën. Hartpompfalen kan ook secundair zijn aan een systemische ziekte die ervoor zorgt dat de myocardiale laag (middelste laag van het hart) disfunctioneert, zoals door bloedvergiftiging. Het resultaat is een lage bloeddruk en een verminderde bloedstroom in de weefsels, met een verminderde zuurstoftoevoer naar het weefsel.

De meeste oorzakelijke aandoeningen voor cardiogene shock zijn geassocieerd met een duidelijk verminderde linker- of rechterventrikelfunctie, maar andere aandoeningen die hartcompressie kunnen veroorzaken en tot onvoldoende vulling van de ventrikels kunnen leiden, kunnen ook een rol spelen. Lekkage uit het hartzakje - de zak die het hart omsluit - of aandoeningen die ernstige instroom- of uitstroomobstructie naar de ventrikels veroorzaken, zijn mogelijke boosdoeners. Een lage uitstroom van het hart kan leiden tot een ernstig lage bloeddruk, wat resulteert in een verminderde bloedtoevoer naar de weefsels. Verder veroorzaakt een verminderde bloedtoevoer naar de weefsels orgaanischemie (verlies van bloed naar organen) en energie-uitputting, wat leidt tot abnormale orgaanfunctie. Secundaire organen die worden aangetast, zijn de hersenen, het hart, de longen, de lever en de nieren. Naarmate de shock vordert, kan congestief hartfalen optreden. Abnormale stijgingen van de linker atriale druk en de pulmonale veneuze druk kunnen ertoe leiden dat vloeistof in de longen vast komt te zitten. Elk ras, leeftijd of geslacht kan worden beïnvloed.

Symptomen en typen

• Bleke slijmvliezen (van verminderde bloedstroom)
• Koele ledematen
• Variabele hartslag en ademhalingsfrequentie
• Harde longgeluiden en geknetter
• Hoesten
• Zwakke pols
• Spier zwakte
• mentale saaiheid
• Hartdecompensatie kan in verband worden gebracht met een voorgeschiedenis van eerder gecompenseerde hartziekte en toediening van hartmedicatie
• Een vermoeden van een eerder niet-gediagnosticeerde hartziekte kan het gevolg zijn van een voorgeschiedenis van hoesten, inspanningsintolerantie, zwakte of bewustzijnsverlies

Oorzaken

Primaire hartziekte

• Verwijde hartspier ‒ katten van grote rassen met taurine (aminosulfonzuur)-deficiëntie
• Kleine of middelgrote hartspier bij jonge katers
• Aritmiestoornissen
• Pericardiale vernauwing - aanscherping van de zak rond het hart

Secundaire hartdisfunctie

• Sepsis (systemische infectie) kan leiden tot verminderde hartcontractiliteit
• Overtollig fosfor in het bloed
• Pulmonale bloedstolsel
• Gas in de pleuraholte (borstholte)

Risicofactoren

Gelijktijdige ziekte die hypoxemie (subnormale oxygenatie van arterieel bloed), acidose (een toename van de concentratie van waterstofionen in het arteriële bloed boven het normale niveau) en elektrolytenstoornissen veroorzaakt

Diagnose

Omdat er zoveel mogelijke oorzaken zijn voor deze aandoening, zal uw dierenarts hoogstwaarschijnlijk differentiële diagnose gebruiken. Dit proces wordt geleid door een diepere inspectie van de schijnbare uiterlijke symptomen, waarbij elk van de meest voorkomende oorzaken wordt uitgesloten totdat de juiste aandoening is opgelost en op de juiste manier kan worden behandeld.

Bloeddrukmeting zal een lage bloeddruk documenteren en elektrocardiografie kan helpen bij het opsporen van aritmieën. Pulsoximetrie, een procedure waarbij een apparaat wordt gebruikt dat de zuurstofverzadiging meet door fluctuaties in de lichtabsorptie in goed gevasculariseerd (voorzien van bloed) weefsel tijdens systole (contractie) en diastole (dilatatie), kan een lage bloeddruk aan het licht brengen. Bloedgasanalyse kan metabole acidose, een verlaagde pH en bicarbonaatconcentratie in de lichaamsvloeistoffen aan het licht brengen, veroorzaakt door een ophoping van zuren of door abnormaal verlies van vaste base uit het lichaam, zoals bij diarree of nierziekte. Een thoraxfoto kan een vergroot hart of tekenen van longoedeem (congestief hartfalen) onthullen. Echocardiografie kan cardiomyopathie (ziekte van de hartspier), ziekte van een hartklep, beperkte samentrekbaarheid van de hartspier of pericardiale compressie aantonen.

Behandeling

Als de mate van hartdisfunctie is geëvolueerd tot een toestand van shock, is een intensieve ziekenhuisbehandeling noodzakelijk. Drainage van het hartzakje is essentieel voor patiënten die compressie van het slijmvlies van het hart vertonen, en vloeistoftherapie zal tot een minimum worden beperkt totdat de hartfunctie is verbeterd. Dit kan worden gedaan met behulp van positieve inotropen, vloeistoffen of medicijnen die de kracht of energie van spiersamentrekkingen veranderen; met vaatverwijders, die gladde spieren ontspannen en bloedvaten verwijden om de doorstroming te verbeteren; of door decompressie van een pericardiale (hartzak) lekkage, aangezien congestief hartfalen kan verergeren.

Cardiovasculaire monitoring zal worden uitgevoerd door middel van een elektrocardiogram (ECG), dat de elektrische stromen van de hartspier meet, en het meten van de centrale veneuze druk en bloeddruk is nuttig om de effectiviteit van de gegeven behandeling te bepalen. Zuurstofsuppletie is belangrijk, omdat bij een verminderde bloedstroom er een gelijktijdige afname van zuurstof is die de weefsels bereikt. Zuurstof kan worden toegediend via een zuurstofkooi, masker of neussonde. Bovendien zal uw dierenarts geschikte medicijnen kiezen om de specifieke aandoening van uw kat te behandelen.

Wonen en Management

Na de eerste behandeling zal uw dierenarts uw kat opnieuw willen bezoeken om de hartslag, polsintensiteit, slijmvlieskleur, ademhalingsfrequentie, longgeluiden, urineproductie, mentale activiteit en rectale temperatuur te controleren.