Mijn Top 10 Oplossingen Voor Postoperatieve Complicaties Bij Huisdieren

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Je realiseert het je misschien niet, maar huisdieren hebben een postoperatief complicatiepercentage dat veel hoger is dan bij mensen. En het is logisch als je erover nadenkt. Het is tenslotte niet waarschijnlijk dat huisdieren langzamer gaan werken en het rustig aan doen na de operatie, tenzij we ze MAKEN. Ze hebben ook iets met het likken van elke wond tot de juiste onderwerping, en we weten allemaal wat dat betekent: infectie, infectie, infectie!

Ik heb huisdieren om hun E-halsband en hun T-shirts laten lopen in een wanhopige poging om hun hechtingen te consumeren. Ik heb honden rond hun kratten laten stuiteren totdat hun wonden weer opengingen van alle stress en spanning. En ik heb mama-katten op de een of andere manier de weg terug naar hun kittens laten vinden nadat ze waren gesteriliseerd (een recept voor het verwijderen van voortijdige hechtingen). Een van mijn collega's werd zelfs wakker met een middernachtelijke noodsituatie waarbij een hond verschillende stukken van zijn eigen darmen had opgegeten om zijn wond "schoon" te houden.

Soms gebeurt het zelfs zonder aanwijsbare reden. ("IK ZWEER dat ze er niet aan likte.") Huisdieren zijn precies zo. Als ze het advies van hun arts zouden opvolgen om het rustig aan te doen, zou de waanzin van de incisieplaats niet gebeuren zoals het doet. Maar probeer dat dan eens te vertellen aan je opgewonden Italiaanse windhond die net zo waarschijnlijk recht in de lucht zal springen als naar jou te kijken.

Het lijkt bijna alsof het probleem wordt verergerd door onze moderne anesthesieprotocollen en geavanceerde pijnstillende vermogens. Onze huisdieren zakken niet langer in de hoek en slapen een paar keer uit na de operatie. In plaats daarvan zijn ze aan het kwispelen, stuiteren en doen ze alle dingen die huisdieren zouden moeten doen - behalve wanneer ze net uit de operatie komen.

Maar nee, we staan niet op het punt af te zien van pijnverlichting en ze gek te maken met medicijnen, zodat we ze onder controle kunnen houden. Dus wat moet een huisdiereigenaar doen? Dit zijn mijn top 10 suggesties:

1. Vertel uw dierenarts over de neiging van uw huisdier voor postoperatief maniakaal gedrag (als u het van tevoren weet, tenminste). Op deze manier kan uw dierenarts u helpen extra maatregelen te nemen om uw huisdier veilig te houden.

2. Ken het worstcasescenario (darmconsumptie scoort hoog, voor mij) en vermijd het zo goed als je kunt door ijverig te zijn met het gebruik van een e-halsband en een T-shirt en een verband (als dat is wat nodig is).

3. Erken dat sommige huisdieren geweldig zijn voor sommige operaties, maar niet zozeer voor andere. Een jonge, actieve hond zal waarschijnlijk meer complicaties zien dan een oudere, zittende hond. Dus na haar sterilisatie als pup, heeft ze misschien meer moeite om perfect te herstellen dan voor haar massale verwijderingsoperatie later in haar leven.

4. Het is net zo goed een persoonlijkheidsding als een leeftijdsding voor sommige huisdieren. Als een Doberman bijvoorbeeld een halve kans krijgt, zal hij altijd een puinhoop maken van een hechtplaats. Anderen? Geen zweet, ongeacht de ervaring.

5. Blijf de omgeving in de gaten houden. Een slimme huisdiereigenaar gebruikt zijn gezond verstand en weet dat er naar een rode incisie moet worden gekeken voordat er iets ergs gebeurt.

6. Aarzel niet om terug te gaan naar uw dierenarts voor een hercontrole. De meeste dierenartsen brengen geen kosten in rekening voor postoperatieve follow-ups. Het is allemaal inbegrepen - zoals het hoort. Maar houd er rekening mee dat grote problemen (zoals de noodzaak om opnieuw te hechten) zeer zelden de schuld van uw document is. Het is waarschijnlijk ook niet van jou. Het is inderdaad meer dan waarschijnlijk een veelvoorkomende complicatie die voortkomt uit de individuele omstandigheden van uw huisdier. Verwacht dus niet dat uw dierenarts u vergoedt voor uw ziekenhuisrekening voor noodgevallen of een darmoperatie onderschrijft (zoals voor mijn enge voorbeeld hierboven).

7. Eenvoudige seroma's (vochtblaasjes) onder hechtingen komen vaak voor bij zeer mobiele huisdieren. Hoewel deze bijna altijd vanzelf verdwijnen, moet u begrijpen dat dit betekent dat u uw huisdier stiller moet houden dan u bent geweest - om meer vochtophoping, infectie of mogelijk ongemak te voorkomen.

8. Antibiotica kunnen nodig zijn, maar soms werken eenvoudige Epsom-zoutweken (hete, natte kompressen op het gebied aanbrengen) voor velen gewoon geweldig. Vraag uw dierenarts naar deze optie als de infectie erg oppervlakkig en mild is.

9. Een goede reden om uw huisdierkrat te laten trainen, is voor precies dit soort mogelijkheden. Kratten is het trefzekere antwoord om veel huisdieren "stil" te houden. Misschien wordt het tijd dat je erin investeert en een basistraining start.

10. Als al het andere faalt: OK, ik zei geen medicijnen om ze gek te maken, maar soms was een stevig verblijf bij de IS van de dierenarts vereist. Ik moet om de paar maanden minstens één huisdier in het ziekenhuis opnemen omdat ze hun incisies niet met rust laten - wat hun baasje ook probeert. Ik ben zelfs gedwongen om sommige van deze huisdieren te verdoven toen opsluiting en 24 uur per dag toezicht onvoldoende bleken. Maar het is zeker NIET de norm.

Dr. Patty Khuly