Bottumor (hemangiosarcoom) Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Hemangiosarcoom van het bot bij katten

Hemangiosarcoom is een zich snel verspreidende tumor van de endotheelcellen, die het binnenoppervlak van de bloedvaten van het lichaam bekleden, inclusief de slagaders, aders, het darmkanaal en de bronchiën van de longen.

De integriteit van het bot kan worden aangetast door de tumor, en breuken in het bot, zonder een ongeval gerelateerd trauma aan het lichaam, zijn kenmerkend voor botkanker. Meestal wordt dit type tumor gevonden op de ledematen of ribben, maar het kan ook op andere locaties voorkomen.

Zoals met veel soorten kankers, wordt hemangiosarcoom meestal gediagnosticeerd bij katten ouder dan 17 jaar.

Symptomen en typen

• Als de tumor op het been zit, kreupelheid en/of zwelling
• Breuk door zwakte in bot
• Zwelling op de getroffen plaats
• Moeilijke ademhaling kan aanwezig zijn als de tumor de rib omvat
• Bleke slijmvliezen (d.w.z. neusgaten, lippen, oren, geslachtsorganen)
• Bloedarmoede door bloedverlies door gescheurde tumor

Oorzaken

De exacte oorzaak van hemangiosarcoom van het bot is nog onbekend.

Diagnose

Uw dierenarts zal uw kat grondig lichamelijk onderzoeken, inclusief een volledig bloedprofiel, een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld en een urineonderzoek. Deze tests kunnen aangeven of een van de organen wordt aangetast en of er andere aandoeningen aanwezig zijn. Enkele van de aandoeningen die gelijktijdig kunnen zijn met hamangiosarcoom zijn regeneratieve anemie, die wordt bepaald door een abnormaal hoog aantal onrijpe rode bloedcellen (wat betekent dat het lichaam verloren rode bloedcellen in een hoog tempo vervangt); een abnormaal laag eiwitgehalte in het bloed (hypoproteïnemie); een abnormaal hoog aantal witte bloedcellen (leukocytose), wat erop kan wijzen dat het lichaam een zieke aandoening aan het bestrijden is; een laag aantal bloedplaatjes in het bloed (trombocytopenie), die verantwoordelijk zijn voor de bloedstolling; en bloedcellen van ongelijke of abnormale grootte (respectievelijk anisocytose en poikilocytose).

Radiografische onderzoeken van het aangetaste bot zullen ook waardevolle informatie onthullen om uw dierenarts te helpen bij de diagnose van deze tumor. Computertomografie (CT)-scans kunnen helpen om de mate van botbetrokkenheid te bepalen en uw dierenarts ook helpen bij het plannen van een effectieve operatie. Biopsie kan worden geprobeerd voor een definitieve diagnose, maar dit is misschien niet praktisch voor dit type tumor, omdat het in de bloedvaten ontstaat.

Een bevestigende diagnose kan gebaseerd zijn op het vinden van ruimtes in de bloedvaten die gevuld zijn met rode bloedcellen, stolsels, dood celafval en variabele tumorcellen.

Behandeling

Agressieve chirurgie blijft de voorkeursmethode bij de behandeling van deze tumor. De tumor, en mogelijk het omliggende gebied, moet volledig worden verwijderd. Als de tumor zich op een ledemaat voordoet, zal de aangedane ledemaat hoogstwaarschijnlijk worden geamputeerd, een operatie waar de meeste katten goed van herstellen. Een axiale tumor - een die het gebied van het hoofd of de romp aantast - kan moeilijker te behandelen zijn. Chemotherapie samen met een operatie is het aanbevolen behandelplan.

Wonen en Management

Uw dierenarts zal een schema opstellen voor bezoeken aan de voortgangsevaluatie, beginnend vanaf de eerste maand na de eerste behandeling en elke drie maanden daarna. Chemotherapie medicijnen hebben de mogelijkheid van toxische bijwerkingen, dus uw dierenarts zal de stabiliteit van uw kat nauwlettend in de gaten moeten houden en de dosering indien nodig moeten aanpassen. Er worden routinematige röntgenfoto's gemaakt van de borst, het hart en de buik om te controleren op herhaling en voortgang.

Na de operatie mag u verwachten dat uw kat pijn zal voelen. Uw dierenarts zal u pijnstillers voor uw kat geven om het ongemak te minimaliseren. Gebruik pijnstillers met de nodige voorzichtigheid; een van de meest vermijdbare ongevallen met huisdieren is een overdosis medicatie. Volg alle aanwijzingen zorgvuldig. U moet de activiteit van uw kat beperken terwijl hij geneest, en een rustige plek voor hem reserveren om te rusten, ver weg van huishoudelijke activiteiten, kinderen en andere huisdieren. U kunt kooirust voor uw kat overwegen om zijn fysieke activiteit te beperken. Uw dierenarts zal u vertellen wanneer het veilig is voor uw kat om weer te bewegen. De meeste katten herstellen goed van een amputatie en leren het verloren ledemaat te compenseren.

Het is belangrijk om de voedsel- en wateropname van uw kat te controleren terwijl deze herstellende is. Als uw kat geen zin heeft om te eten, moet u mogelijk een voedingssonde gebruiken, zodat hij alle voeding krijgt die hij nodig heeft om volledig te herstellen. Uw dierenarts zal u laten zien hoe u de voedingssonde op de juiste manier gebruikt en zal u helpen bij het opstellen van een voedingsschema. Terwijl uw kat aan het genezen is, kunt u de kattenbak dichter bij de plaats zetten waar uw kat rust, en het zo maken dat het gemakkelijk is om in en uit de bak te komen.

Elke kat is anders en sommige zullen langer overleven dan andere, maar de gemiddelde overlevingsduur na een operatie is zes maanden. Minder dan tien procent zal een jaar na de operatie overleven.