Inhoudsopgave:

Prostaatontsteking En Abces Bij Honden
Prostaatontsteking En Abces Bij Honden

Video: Prostaatontsteking En Abces Bij Honden

Video: Prostaatontsteking En Abces Bij Honden
Video: Abscess on Dog shoulder | Jipu kwenye bega la mbwa 2024, November
Anonim

Prostatitis en prostaatabces bij honden

Een abces van de prostaat blijkt uit een met pus gevulde zak die kan leiden tot prostatitis, een ontsteking van de prostaat. Dit is vaak het gevolg van een langdurige infectie die onopgemerkt is gebleven. Prostatitis is verdeeld in twee fasen: acuut (vroeg) en chronisch (later, verder in de ziekte).

Acute prostatitis treedt op met het plotselinge begin van een bacteriële infectie in de prostaat. Af en toe kan het abces scheuren en zal de inhoud in de buikholte terechtkomen.

Chronische prostatitis treedt op wanneer een langdurige infectie onopgemerkt is gebleven. Acute prostatitis kan ook leiden tot chronische prostatitis, waarbij de eerste symptomen worden gemist.

Symptomen en typen

Plotselinge (acute) prostatitis

  • Lethargie/depressie
  • Gebrek aan eetlust
  • Spannen om te poepen
  • Moeite met urineren
  • Koorts
  • Pijn in de buik
  • Bloedige afscheiding uit de urethra
  • Stijf looppatroon

Langdurige (chronische) prostatitis

Heeft mogelijk geen waarneembare tekenen

Oorzaken

Alle reuen lopen het risico prostatitis te krijgen; er zijn geen rassen die zijn vrijgesteld van meer vatbaar dan andere. Honden tussen de 7 en 11 jaar lopen echter een hoger risico. Enkele van de risicofactoren voor deze aandoening zijn:

  • Bacteriën verplaatsen zich van de urineweg naar de prostaat
  • Bacteriën verspreiden zich naar de prostaat vanuit andere delen van het lichaam
  • Bacteriën verspreiden zich van een wond naar de prostaat
  • Aanwezigheid van functionele testikels (hormonaal)
  • Vergrote prostaat
  • Medische geschiedenis van toediening van mannelijk hormoon of vrouwelijk hormoon
  • Defect immuunsysteem

Diagnose

U moet uw dierenarts een grondige geschiedenis geven van de gezondheid en medische geschiedenis van uw hond, details over het begin van de symptomen en mogelijke incidenten die tot deze aandoening hebben geleid. De geschiedenis die u verstrekt, kan uw dierenarts aanwijzingen geven over de belangrijkste oorzaak van de aandoening. Uw dierenarts zal een volledig lichamelijk onderzoek op uw hond uitvoeren, inclusief standaard laboratoriumtests zoals een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld, een elektrolytpaneel en een urineonderzoek. Dit is de enige manier om te bepalen of de organen goed functioneren en om factoren te vinden zoals bacteriële infecties, microscopisch bewijs van bloed in de urine of verhoogde aantallen witte bloedcellen, wat erop wijst dat het lichaam een infectie bestrijdt.

Er kan bloed in de urine zitten. Bij honden met prostatitis kunnen ze bloeden, zelfs als ze niet plassen. Soms zal een aangedane hond helemaal niet plassen, of pijn vertonen tijdens het plassen. Uitwerpselen kunnen ook plat lijken en/of de hond kan verstopt zijn.

Tijdens het lichamelijk onderzoek zal uw dierenarts een gehandschoende vinger in het rectum van uw hond steken om de prostaatklier te palperen. Als uw hond pijnlijk reageert en/of de prostaat vergroot aanvoelt, moeten er biopten worden genomen voor histopathologie, cytologie en kweek, en gevoeligheidstests.

Behandeling

Als de oorzaak van de prostatitis bacterieel is, moet uw hond in het ziekenhuis worden opgenomen en intraveneus antibiotica krijgen. Uw hond kan poliklinisch worden behandeld als hij slechts een lichte vorm van chronische prostatitis heeft.

Castratie kan prostatitis verlichten als het hormonaal van oorsprong is, omdat honden die niet zijn gecastreerd meer vatbaar zijn voor dit type ziekte. Uw dierenarts kan ook hormoonblokkerende medicijnen voorschrijven om de kans op herhaling te verkleinen.

Als uw hond lijdt aan een gescheurde prostaat met abces, kan een operatie nodig zijn zodra de antibiotische therapie zijn toestand heeft gestabiliseerd.

Wonen en Management

Tenzij uw hond een prostaatabces heeft dat in de buikholte is gescheurd, is de prognose voor herstel nog steeds goed tot uitstekend. Als uw hond heel kan blijven (d.w.z. niet gecastreerd), moet u voorkomen dat hij gaat paren totdat hij is hersteld van de bacteriële prostatitis en totdat er geen bacteriën meer in de prostaatvloeistofmonsters aanwezig zijn. Deze monsters worden genomen voor laboratoriumonderzoek tijdens de vervolgbezoeken bij uw dierenarts.

Als uw dierenarts u adviseert om uw hond te laten castreren om herhaling van prostatitis te voorkomen, zal de algehele prognose daardoor aanzienlijk verbeteren. Als uw hond moeite lijkt te hebben met urineren, loopt met een pijnlijke gang of andere symptomen vertoont die hij had tijdens de aanval met prostatitis, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts, omdat de prostatitis mogelijk terugkeert.

Aanbevolen: