Voorwaarts Castreren: Chirurgische Alternatieven Voor De Eenvoudige Castratie

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Laatst beoordeeld op 5 november 2015

Wist je dat dierenartsen soms op verschillende manieren steriliseren? Sommigen van ons halen de eierstokken en de baarmoeder eruit. Anderen nemen de eierstokken alleen.

Het debat onder dierenartsen over dit punt is vaak verhit. Europese dierenartsen kunnen niet begrijpen waarom Amerikaanse dierenartsen alles eruit halen. Vice versa is meestal ook het geval. Waarom NIET al die vervelende potentiële baarmoederproblemen voorkomen terwijl je toch bezig bent? Nou, waarom zou je de verdomde baarmoeder beledigen als ze niet echt MOET gaan? Je kunt het er later altijd weer uithalen, toch?

Dit is een kwestie die het waard is om over te praten nu de mantra steriliseren en castreren langzaam wordt uitgehold. Of het nu door de veterinaire wetenschap is of door degenen die geïdealiseerde individuele zorg voor hun huisdieren willen, er rijzen vragen over de ideale timing van huisdiersterilisatie. Hier is een bericht over.

Ondertussen woedt het debat over de baarmoeder: "Gooi het kind niet met het badwater weg", roepen de Europeanen. Maar de baby is een risico!", betogen de Amerikanen.

Een recent artikel van dierenarts Phil Zeltzman in Veterinary Practice News gaat hier uitgebreid op in. Hij is een Belgisch opgeleide dokter die in de VS oefent, dus hij bevindt zich in een unieke positie om beide kanten van het hek te observeren. Maar misschien lijkt zijn mening, voorspelbaar, scheef in het voordeel van het verwijderen van alleen de eierstokken.

Zeltman stelt dat als ons leidende principe als medisch opgeleid personeel "vooral geen kwaad kan", dan moet worden nagedacht over de mogelijke complicaties die gepaard gaan met het verwijderen van een gezonde baarmoeder: een groter risico op overmatig bloeden, langere tijd onder narcose en meer significante pijn.

Gezien het feit dat overmatig bloeden de belangrijkste chirurgische complicatie is van de castratieprocedure, en het anesthetische risico het op één na meest waarschijnlijke intra-operatieve probleem, lijkt het erop dat de ovariëctomie de beste manier zou zijn, toch?

Het probleem is dat sommige dierenartsen beweren dat het achterlaten van de baarmoeder een aantal belangrijke nadelen met zich meebrengt, namelijk het risico op baarmoederinfectie en baarmoederkanker. "Bovenal geen kwaad doen" voor dit kamp betekent het verwijderen van de potentiële bron van een toekomstig probleem… zolang je er toch bent.

Tot nu toe is er echter geen bewijs om de claim van de ovariohysterectomizers te ondersteunen. Er zijn geen baarmoederinfecties veroorzaakt door honderdduizenden eenvoudige eierstokverwijderingen in Europa. Dat komt omdat het verwijderen van de eierstokken betekent dat er geen hormonen meer zijn waarvan de fluctuaties aanleiding geven tot baarmoederinfecties. En baarmoederkanker? Komt voor met een snelheid van 0,003 procent, is dat echt een goede reden?

Ik ben bij Dr. Zeltzman. Ik ben er helemaal voor om alleen bij het verwijderen van de eierstokken te blijven. Maar er is een addertje onder het gras. Het wordt de "legale" val genoemd. Als de rest van uw land de dingen op de ene manier doet en u de andere op de andere manier, neemt de kans toe dat u in de problemen komt door uw inspanningen om de dingen beter te doen.

Ik heb dit op de harde manier geleerd. Wanneer ik andere hechttechnieken heb gebruikt dan andere dierenartsen (meestal omdat mijn dierenarts-vriend overtuigend beweert dat een nieuwe manier misschien beter is), hebben de spoeddierenartsen die mijn patiënten opnieuw moesten controleren op kleine klachten hun ongenoegen geuit (tegen de eigenaar !) over mijn andere benadering. Ze hebben mijn cliënt gesuggereerd dat mijn nieuwe techniek aanleiding gaf tot de complicatie die hun huisdier ervaart.

Als dat gebeurt, kan het vertrouwen dat mijn klanten in mij stellen, worden aangetast. In ten minste een paar gevallen heb ik moeten uitleggen 1) waarom ik geloof dat mijn technieken het probleem niet hebben veroorzaakt en 2) waarom mijn nieuwe manier misschien beter is. Dat is moeilijk overtuigend te doen nadat ze $ 400 op de ER hebben uitgegeven.

Dus wanneer ik ovariëctomieën uitvoer (meestal bij honden van grote rassen), leg ik aan mijn klanten uit welke voordelen deze methode biedt. Ik geef ze een keuze. Dat betekent misschien meer uitleg, maar ik denk dat het de moeite waard is.

Desalniettemin, zou hun hond in de toekomst een zeldzame vorm van baarmoederkanker krijgen … zullen ze mij de schuld geven?

In Europa zou niemand een oog dichtknijpen. In de VS zou een andere dierenarts kunnen suggereren dat baarmoederkanker het gevolg is van mijn nalatigheid. 'Je had die sukkel moeten verwijderen zoals de rest van ons."

Het maakt niet uit dat ik honderden honden de risico's, complicaties en het ongemak van de hysterectomie heb bespaard - het is waarschijnlijker dat ik in dit ene geval wordt aangeklaagd.

Daarom is dit onderwerp de moeite waard om over te praten. JIJ bent de ultieme arbiter van wat er met je huisdieren gebeurt als ze worden gesteriliseerd en gecastreerd. Het kan een routineprocedure zijn, maar u hebt WEL keuzes. Als eigenaren hun dierenartsen beginnen te vragen WAAROM ze dingen op de ene of de andere manier doen (terwijl ze natuurlijk voorzichtig zijn om de grondgedachte van hun zorgverleners te respecteren), dan zullen misschien meer dierenartsen gaan begrijpen wat ik geloof:

Net zoals geen enkel verdovingsprotocol, geen hechttechniek en geen vaccinatieprotocol one size fits all is, vereist het steriliseren van dieren een geïndividualiseerde aanpak op basis van de behoeften van onze individuele huisdieren. Het beoefenen van diergeneeskunde vereist een reeks beoordelingsgesprekken als het gaat om een bepaald probleem. Dus waarom zou het steriliseren van uw huisdier anders zijn?

Dr. Patty Khuly

_{Afbeeldingsbron: adrigu / via Flickr}