Hartklepinfectie (infectieuze Endocarditis) Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Infectieuze endocarditis bij katten

Ontsteking van de binnenwand van het hart wordt medisch aangeduid als endocarditis. Infectieuze endocarditis kan optreden als reactie op een infectie van het lichaam. Gegeneraliseerde infecties in het lichaam kunnen de binnenwand van het hart binnendringen, evenals de hartkleppen. Als de onderliggende ziekte niet op tijd wordt behandeld, kunnen complicaties leiden tot hartfalen en overlijden. Deze aandoening wordt zelden gezien bij katten.

Symptomen en typen

Een variabele reeks symptomen kan bij de patiënt aanwezig zijn, afhankelijk van de aard en de plaats van infectie, complicaties en de mate van hartaandoeningen. De volgende symptomen kunnen aanwezig zijn bij een aangetaste kat:

• Koorts
• Hoesten
• Blauwachtige verkleuring van de huid
• Zwakheid
• Lethargie
• anorexia
• Gewichtsverlies
• Tegenzin om te bewegen
• Pijn en pijn in het lichaam
• Symptomen gerelateerd aan hartproblemen heart
• Moeilijk ademen
• Intermitterende kreupelheid
• Gastro-intestinale stoornissen

Oorzaken

• Bacteriële infecties
• Vorige grote operatie

Diagnose

U moet uw dierenarts een volledige achtergrondgeschiedenis van uw kat geven, inclusief informatie over het begin van de symptomen, eventuele ziekten of verwondingen die uw kat heeft gehad, eventuele chirurgische procedures en de duur en frequentie van de symptomen die duidelijk zijn geweest.

Uw dierenarts zal een volledig lichamelijk onderzoek uitvoeren, inclusief elementaire laboratoriumtests: een volledig bloedbeeld (CBC) -test, biochemisch profiel en urineonderzoek. De resultaten van deze tests kunnen informatie onthullen over de onderliggende infectie en kunnen erop wijzen dat de organen zijn aangetast.

Bloedkweken helpen bij het bepalen van de veroorzaker van de infectie en stellen uw dierenarts ook in staat om de meest geschikte antibiotica te bepalen voor de behandeling van de onderliggende infectie. Een visueel onderzoek van het hart, met behulp van radiografische (dwz röntgenfoto's) onderzoeken kan uw dierenarts helpen om de mate van hartbetrokkenheid te bepalen, en echocardiografie, waarbij gebruik wordt gemaakt van echografie om de inwendige organen in beeld te brengen, is een uitstekend hulpmiddel voor een gedetailleerde evaluatie van het functioneren van het hart. Uw dierenarts zal ook de elektrische activiteit van het hart moeten meten, wat wordt gedaan met behulp van een elektrocardiogram (ECG) om de beweging en impulsen van het hart vast te leggen.

Behandeling

Dit is een ernstig gezondheidsprobleem en uw kat zal hoogstwaarschijnlijk onmiddellijk in het ziekenhuis moeten worden opgenomen voor intensieve zorg en behandeling. Vloeistoftherapie en antibiotische therapie zullen worden gestart om respectievelijk de lichaamsvloeistof op peil te houden en de infectie onder controle te houden.

Patiënten met klepbetrokkenheid hebben over het algemeen geen goede prognose. De behandeling wordt gewoonlijk gedurende 12 weken voortgezet. Gedurende die tijd zal uw dierenarts met regelmatige tussenpozen meerdere bloedmonsters nemen om te meten hoeveel van de infectie, indien aanwezig, nog aanwezig is. Nadat de antibiotische therapie is gestopt, zullen bloedmonsters worden genomen om te bevestigen dat de infectie is verdwenen.

Wonen en Management

Als het hartprobleem van uw kat mild was, zal het gewoonlijk goed reageren op de behandeling. Als de endocarditis op tijd werd gediagnosticeerd en een agressieve behandeling werd toegepast in combinatie met een gedetailleerde follow-up, is de kans op volledig herstel aanzienlijk groter.

Mogelijk moet u uw kat naar de dierenarts brengen voor wekelijkse vervolgonderzoeken en om de algehele voortgang te bepalen. Uw dierenarts kan ook een speciaal dieet voor uw kat voorstellen om het cardiovasculaire functioneren en de orgaangezondheid te verbeteren. De behandeling zal gericht zijn op de behandeling van de onderliggende infectie en de hartproblemen die het gevolg zijn van dergelijke infecties. In gevallen waarin niet vroeg een diagnose werd gesteld en de ziekte de kans heeft gehad om verder te gaan, kan de algehele prognose erg slecht zijn vanwege verdere complicaties die vaak voorkomen bij aangetaste katten. In een dergelijk geval moet u uw dierenarts raadplegen over alternatieve plannen.