Voedsel Voor Huisdieren (wat U Moet Weten) Voor Uw Huisdier

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Door Dr. Donna Spector

Hieronder volgt een reeks berichten die eigenaren van gezelschapsdieren zullen helpen bij het lezen van etiketten en het kiezen van voedsel dat ze kunnen vertrouwen voor hun huisdieren. Het is gemakkelijk om voor de gek gehouden te worden door marketinggimmicks en misleidende beweringen op het etiket … huisdieren twijfelen niet aan wat ze eten … dus dat moeten we.

Wat zit er eigenlijk in dierenvoeding?

De afbeeldingen op blikjes en zakken met voedsel voor huisdieren roepen beelden op van een chef-kok die goddelijke maaltijden kookt van gezonde stukken vlees en groenten voor onze geliefde huisdieren. Hoewel dit een mooi idee is, is het zelden het geval. Wanneer dieren worden geslacht voor voedselproductie, wordt de magere spier afgesneden voor menselijke consumptie. Het resterende karkas (botten, organen, bloed, snavels, enz.) is wat in het voedsel voor huisdieren gaat, algemeen bekend als "bijproducten", "maaltijd", "bijproductmaaltijd", of iets dergelijks. Lees verder als je niet bang bent.

Naast de hierboven beschreven karkassen kunnen ook andere "resten" uit de menselijke voedingsindustrie (restaurantvet, verouderd supermarktvlees, enz.) in voedsel voor huisdieren via een proces dat rendering wordt genoemd. Rendering wordt gedefinieerd als "een industrieel extractieproces door smelten dat afval van dierlijk weefsel omzet in bruikbare materialen". Met andere woorden, het renderen houdt in dat kadavers van dieren en mogelijk "restjes" in enorme vaten worden geplaatst, het worden vermalen en enkele uren worden gekookt. Rendering scheidt vet, verwijdert water en doodt bacteriën, virussen, parasieten en andere besmettelijke organismen. Het vet dat wordt afgescheiden, wordt "dierlijk vet" dat in het voer voor huisdieren gaat (bijvoorbeeld kippenvet, rundervet, enz.). De resterende gedroogde eiwitvaste stoffen worden "meel" of vlees "bijproductmeel" voor toevoeging aan huisdiervoer. Lees verder voor enkele aanvullende verontrustende definities:

Bijproducten (bijvoorbeeld bijproducten van kip of bijproducten van rundvlees): schone niet-gesmolten "delen", anders dan vlees, afkomstig van geslachte zoogdieren. Het omvat, maar is niet beperkt tot, longen, milt, nieren, hersenen, bloed, botten, vetweefsel en magen en darmen die van hun inhoud zijn bevrijd. Dit is een goedkope manier voor petfoodbedrijven om het eiwitgehalte "hoog" te houden (hoewel niet van hoge kwaliteit) en tegelijkertijd de voedselproductiekosten laag te houden.

Vleesmeel (bijvoorbeeld lamsmeel): in dit voorbeeld alle lamsweefsels, exclusief bloed, haar, hoef, hoorn, huidresten, mest, maag- en pensinhoud die gekookt (gesmolten) zijn. Na het koken worden de gedroogde vaste stoffen als "meel" toegevoegd aan het voer voor huisdieren.

Vleesbijproduct Maaltijd (bijvoorbeeld kippenbijproductmeel): kippenbijproducten (hierboven gedefinieerd) die worden gekookt (gesmolten). Na het koken kunnen de gedroogde vaste stoffen aan het voer voor huisdieren worden toegevoegd.

Spijsvertering: materiaal van zoogdieren dat het resultaat is van chemische afbraak van schone vleesweefsels of bijproducten ("delen" anders dan vlees). Dit wordt vaak gebruikt om een "smaak" van vlees te geven aan voer voor huisdieren dat geen echt vlees bevat.

De ruwe ingrediënten die bij de destructie worden gebruikt, zijn over het algemeen gewoon overblijfselen van de vlees-, gevogelte- en visindustrie. Het is bekend dat de temperaturen die worden gebruikt bij het renderen ook de natuurlijke enzymen en eiwitten die in deze grondstoffen worden aangetroffen, kunnen veranderen of vernietigen. Deze feiten geven aan dat er een potentieel grote variabiliteit is in de voedingssamenstelling van het eindproduct dat in huisdiervoer terechtkomt. In feite varieert de voedingskwaliteit van bijproducten, maaltijden en digestieven vaak dramatisch van batch tot batch.

Alle gesmolten producten worden als "ongeschikt voor menselijke consumptie" beschouwd. Als wij het niet zouden moeten eten, zouden onze huisdieren dat ook moeten doen! Gesmolten producten hebben doorgaans een relatief hoog eiwitgehalte, maar de kwaliteit van die eiwitten is vaak twijfelachtig. In feite zijn deze inferieure eiwitbronnen vaak onverteerbaar voor huisdieren en moeten kunstmatige smaakstoffen of vetten op het voedsel worden gesproeid om huisdieren ertoe te brengen het te consumeren.

Labelclaims interpreteren

Dus hoe ontcijfer je welk voer voor huisdieren echt van hoge kwaliteit is? Het is vaak misleidend wanneer diervoeders worden bestempeld als 'premium', 'super premium', 'ultra premium' of 'gourmet'. Wat betekent dit allemaal echt en is het het extra geld waard? Nou ja, meestal … de etikettering is gewoon een hype. Producten met het label premium of gourmet hoeven geen andere of hoogwaardigere ingrediënten te bevatten dan enig ander compleet en uitgebalanceerd product.

Voedsel voor huisdieren met het label "natuurlijk" valt onder de jurisdictie van de Association of American Feed Control Officials (AAFCO), de regelgevende instantie voor fabrikanten van huisdiervoeding. AAFCO definieert "natuurlijk" voer voor huisdieren als ingrediënten van UITSLUITEND plantaardige, dierlijke of gedolven bronnen. Deze voedingsmiddelen kunnen niet sterk worden verwerkt of bevatten chemisch synthetische ingrediënten, zoals kunstmatige smaakstoffen, conserveermiddelen of kleurstoffen.

"Biologische" voeders voor huisdieren zijn die gemaakt zijn zonder het gebruik van conventionele pesticiden en kunstmatige meststoffen, vrij van verontreiniging door menselijk of industrieel afval en verwerkt zonder ioniserende straling of voedseladditieven. Als er voedseldieren bij betrokken zijn, moeten ze worden grootgebracht zonder het routinematige gebruik van antibiotica en groeihormonen en moeten ze een gezond dieet krijgen. Producenten moeten een speciale certificering hebben en specifieke productienormen volgen om het voedsel als biologisch op de markt te brengen. Er zijn verschillende niveaus van biologisch: "100% biologisch" is precies dat, "Biologisch" bevat ten minste 95% biologische ingrediënten en "gemaakt met biologische ingrediënten" geeft aan dat een product 70% gecertificeerde biologische ingrediënten bevat.

Wat is in een naam?

Als het gaat om voedsel voor huisdieren, soms niet veel. De voedselnaam is het eerste deel van het etiket dat door een consument wordt opgemerkt en om die reden worden mooie namen gebruikt om bepaalde kenmerken van een levensmiddel te benadrukken. AAFCO heeft vier regels opgesteld over ingrediënten:

1. 95%-regel: minimaal 95% van het voedsel moet het genoemde ingrediënt zijn. Bijvoorbeeld, "Kip voor honden" of "Beef Cat Food" moet respectievelijk 95% kip of rundvlees zijn. Als het voer "Kip en Rijst Hondenvoer" is, is de kip het bestanddeel dat 95% moet zijn. Als er een combinatie van ingrediënten is, zoals "Kip en lever voor katten", moeten de twee samen 95% van het totale gewicht uitmaken en moet het eerste ingrediënt het hogere percentage in het voer zijn.
2. 25% of "Diner" regel: wanneer het genoemde product ten minste 25% maar minder dan 95% van het totale gewicht bevat, moet de naam een beschrijvende term bevatten zoals "diner". Bijvoorbeeld, "diner", "voorgerecht", "grill", "schotel", "formule" zijn allemaal termen die worden gebruikt om dit type product te beschrijven. Bijvoorbeeld, "Kip Diner Hondenvoer" moet minimaal 25% kip bevatten. Dit voer kan rundvlees bevatten en mogelijk zelfs meer rundvlees dan kip. Het is belangrijk om het etiket te lezen en te controleren welke andere vleesbronnen het product bevat.
3. 3% of "Met" regel: deze is lastig. Vaak identificeert het "met"-label extra of speciale ingrediënten, zoals "Rundvleesdiner voor honden met kaas" is een voedsel dat ten minste 25% rundvlees en ten minste 3% kaas bevat. Maar pas op voor dit soort "met"-label: "Hondenvoer met Kip". Dit hondenvoer hoeft maar 3% kip te bevatten! Verwar dat niet met "Chicken Dog Food" dat 95% kip moet bevatten. Verwarrend, toch?
4. "Smaak"-regel: in deze situatie is een bepaald percentage vlees niet vereist, maar het moet een hoeveelheid smaak bevatten die voldoende is om te worden gedetecteerd. "Kipsmaak hondenvoer" kan bijvoorbeeld een digest of voldoende kippenvet bevatten om het voedsel op smaak te brengen, maar er wordt geen echt kippenvlees aan het voedsel toegevoegd.

Wat zijn ingrediënten om te vermijden?

Naast het mijden van voedsel met "bijproducten" en "maaltijden", zijn er veel andere voedseladditieven die vermeden moeten worden. Maïssiroop, propyleenglycol en MSG zijn kunstmatige smaakstoffen die vaak worden gebruikt bij de productie van huisdiervoeding om inferieure voedselkwaliteit te verhullen en sommige van deze additieven geven vocht en flexibiliteit aan halfvochtig voedsel en lekkernijen. Van veel conserveermiddelen is bekend dat ze kankerverwekkend zijn bij de mens. Wanneer ze worden gebruikt bij de productie van voedsel voor huisdieren, beperken ze de groei van bacteriën of remmen ze oxidatie van voedsel. Voorbeelden van conserveermiddelen die moeten worden vermeden, zijn BHA, BHT, natriumnitriet en nitraat. Huisdieren zijn kleiner dan mensen en veel van hun voedingsmiddelen bevatten dezelfde hoeveelheid conserveermiddelen als de onze - studies zijn ontoereikend om de gevolgen van chronische inname van deze conserveermiddelen te begrijpen - maar ze kunnen het beste worden vermeden. Kunstmatige kleurstoffen worden in veel producten voor huisdieren gebruikt om eigenaren tot een aankoop te verleiden; ze hebben echter geen voedingswaarde en kunnen verantwoordelijk zijn voor bijwerkingen of allergische reacties. Bovendien maakt het uw huisdier niet uit hoe eten eruitziet, alleen hoe het smaakt.

Welke ingrediënten voor diervoeding klinken gezond, maar zijn dat niet?

Ik denk dat iedereen het erover eens is dat "kippenmaaltijd" klinkt als iets gezonds en smakelijks dat in elk huishouden in de VS kan worden geserveerd. Bij mij thuis bestond een kipmaaltijd uit sappige gegrilde kipfilet geserveerd op een bedje van gestoomde spinazie en misschien een beetje quinoa. Maar laat u niet misleiden, in de dierenvoedingsindustrie voert "kippenmeel" ons terug naar de walgelijke destructiefabriek.

Maïs en rijst. Hoewel deze voedingsmiddelen vaak worden gezien als hoofdbestanddelen van een Amerikaans dieet, worden ze als "vulstoffen" beschouwd en zijn ze niet gezond voor uw huisdier. Helaas gebruiken veel huisdiervoedingsbedrijven (zelfs premium) maïs en rijst als hoofdingrediënten in hun voedsel, omdat ze een goedkope manier zijn om een zak te vullen en toch aan de basisvoedingsvereisten te voldoen. Dit heeft geleid tot de industriebrede creatie van voer voor huisdieren met veel koolhydraten, relatief weinig vleeseiwitten en een belangrijke factor in de epidemie van obesitas bij huisdieren. Maïs en rijst dragen bij aan obesitas omdat het koolhydraten zijn met een hoge glycemische index. Dit betekent dat ze de bloedsuikerspiegel snel verhogen en hormonale signalen creëren die op lange termijn negatieve effecten hebben op de stofwisseling en gewichtstoename. Deze diëten op basis van maïs en rijst zijn vaak verantwoordelijk voor chronische symptomen van een slechte spijsvertering, zoals gas, een opgeblazen gevoel en diarree.

Voordelen van natuurlijke ingrediënten

Natuurlijke diëten bevatten geen conserveermiddelen of andere potentiële kankerverwekkende stoffen - dus ze verminderen het risico op bijwerkingen. Het kiezen van natuurlijk voedsel zal "lege" calorieën elimineren die afkomstig zijn van additieven en smaakstoffen en bijdragen aan obesitas bij huisdieren. Het is goed gedocumenteerd dat honden die een ideaal lichaamsgewicht behouden 15% langer leven, en met minder ziekte (vooral artritis) dan honden met overgewicht. Natuurlijke diëten bevatten hogere niveaus van hoogwaardige eiwitbronnen (omdat er geen vulstoffen, inferieure bijproducten of maaltijden zijn) die beter voldoen aan de voedingsbehoeften en die ziekten kunnen helpen voorkomen. Veel natuurlijke diëten vermijden ook het gebruik van koolhydraten met een hoge glycemische index (die de bloedsuikerspiegel snel verhogen), zoals maïs en rijst, vanwege de negatieve effecten die ze hebben op het metabolisme en de gewichtstoename.

Het lijkt erop dat we ons er allemaal steeds meer van bewust worden dat schadelijke conserveermiddelen in de voeding en synthetische chemicaliën aanzienlijke gezondheidsrisico's met zich meebrengen en een negatief effect kunnen hebben op ons algehele welzijn. Hetzelfde geldt voor onze huisdieren. We hebben allemaal anekdotes gehoord over de eliminatie van ziekte en verbetering van de energie door het aannemen van een gezond dieet en een holistische levensstijl. Het goede nieuws is dat er meer voedselopties voor huisdieren zijn om ervoor te zorgen dat dezelfde principes van menselijke voeding worden gehandhaafd voor de viervoetige leden van onze families.

Oorspronkelijk gepubliceerd op www.halopets.com

Donna Spector, DVM, DACVIM, is een gerenommeerde, board-gecertificeerde specialist in veterinaire interne geneeskunde die heeft geoefend in het Animal Medical Center in New York City en andere toonaangevende instellingen. Ze is een actief lid van de American Veterinary Medical Association (AVMA) en de American Holistic Veterinary Medical Association. Dr. Spector heeft uitgebreid geschreven en lezingen gegeven over onderwerpen als voeding, diabetes, gastro-intestinale aandoeningen, nierfalen en aandoeningen van de luchtwegen. Ze wordt algemeen erkend voor haar rol als adviserend dierenarts voor HALO, Purely for Pets, haar tv-optredens met Ellen DeGeneres en haar veel geciteerde gezondheidsadviezen voor huisdieren in print en op de radio. Ze werkt momenteel in Chicago en voert onafhankelijke interne geneeskundeconsulten uit voor honden en katten.

Afbeelding: laffy4k / via Flickr

Middelen:

Amerikaanse Food and Drug Administration, Center for Veterinary Medicine (www.fda.gov/cvm), Interpreting Pet Food Labels door David A. Dzanis, DVM, Ph. D., DACVN

Association of American Feed Control Officials (www.aafco.org), Pet Food Regulations