Inhoudsopgave:

Waarom Miauwt Mijn Kat Zo Veel?
Waarom Miauwt Mijn Kat Zo Veel?

Video: Waarom Miauwt Mijn Kat Zo Veel?

Video: Waarom Miauwt Mijn Kat Zo Veel?
Video: Waarom miauwt mijn kat zoveel? 2024, Mei
Anonim

Afbeelding via Stanimir G. Stoev/Shutterstock

Storend huilen en miauwen bij katten

Het onbeheersbare, overmatige miauwen of huilen van uw kat op ongepaste tijden van de nacht of dag staat bekend als overmatige vocalisatie. Dergelijke vocalisatie kan te wijten zijn aan pijn, ziekte, cognitief disfunctiesyndroom (CDS) of kan verband houden met een achteruitgang van het gehoor bij oudere huisdieren.

CDS wordt vaak geassocieerd met nachtelijk ontwaken, waarbij overmatige vocalisatie optreedt. Overmatig miauwen kan ook verband houden met gedragscondities, die kunnen worden gecontroleerd door gedragsveranderingstraining.

Kattenrassen die van nature veel energie hebben, kunnen vatbaar zijn voor overmatig miauwen. Oosterse kattenrassen, zoals de Siamees, zijn mogelijk meer vatbaar voor overmatige vocalisatie. Intacte katten, zowel mannelijk als vrouwelijk, zijn ook erg vocaal tijdens oestrus en paring.

Symptomen en typen

  • Nachtgeluiden bij katten van oudere leeftijd
  • Vocalisatie tijdens het fokken en oestrus bij katten
  • Overmatig miauwen bij energieke katten
  • Vocalisatie veroorzaakt door pijn of ziekte
  • Stemgebruik storend voor eigenaren of anderen

Waarom miauwt mijn kat zo veel?

  • Medisch: ziekte, pijn, CDS
  • Angst of conflict
  • Territoriaal
  • Sociaal of aandachtzoekend gedrag dat wordt versterkt door verbale commando's of terugkeer van de eigenaar naar de kamer
  • Noodvocalisering (bijv. janken of janken) - vaak als gevolg van scheiding van moeder, familie, sociale groep of eigenaar; kan een rouwend gedrag zijn
  • Grommen kan gepaard gaan met antagonistische vertoningen (niet alleen beperkt tot honden, komt ook voor bij katten)
  • Paren, seksueel gedrag
  • Ras – genetische kenmerken

Diagnose

Als de verhoogde vocalisatie ongewoon is voor uw kat, wilt u gezondheidsproblemen uitsluiten voordat u gedragsverandering overweegt. Uw dierenarts kan een volledig medisch onderzoek uitvoeren, inclusief een chemisch bloedprofiel, volledig bloedbeeld (CBC), urineonderzoek en elektrolytpaneel, samen met een volledig lichamelijk onderzoek. Mogelijke incidenten die tot deze aandoening hebben geleid, zullen ook worden overwogen, en er zal rekening worden gehouden met een grondige geschiedenis van het gedrag van uw kat in de aanloop naar de symptomen.

Het is van cruciaal belang om eerst een niet-gedragsmatige, fysieke oorzaak van de vocalisatie uit te sluiten. Beeldvorming kan nuttig zijn om medische/neurologische aandoeningen uit te sluiten, en BAER-tests (auditieve evoked response van de hersenstam) kunnen worden uitgevoerd als auditieve achteruitgang wordt vermoed.

Zie ook:

Hoe zorg je ervoor dat een kat stopt met miauwen?

Om te voorkomen dat uw kat de hele tijd miauwt, moet er een plan worden gemaakt dat is aangepast aan uw kat en uw persoonlijke leefomstandigheden, uw huishouden en het soort probleem, waarbij u moet proberen de onderliggende oorzaak op te lossen voordat gedragsveranderingen worden doorgevoerd. begonnen.

Versterk de vocalisatie niet. Dit betekent dat je je kat niet oppakt als hij miauwt of huilt, maar ook dat je het gedrag niet bestraft, wat nog steeds als aandacht wordt beschouwd. Beloon uw kat in plaats daarvan positief als hij kalm en stil is en geef het goede voorbeeld door ook kalm te blijven. Zorg er ook voor dat uw kat kalmeert als hij gestimuleerd wordt. Het is de prioriteit om uw kat te trainen om op commando stil te zijn.

Om te voorkomen dat uw kat gewend raakt aan de aandacht die hij krijgt door te miauwen of te huilen, kan een stille reactie worden versterkt met storende apparaten zoals alarmen of watersproeiers. Door meer aandacht te besteden aan de triggers die ervoor zorgen dat uw kat overmatig gaat miauwen, kunt u uw kat afleiden voordat hij opgewonden of angstig wordt.

Angstmedicatie voor katten kan geïndiceerd zijn als er sprake is van echte angst, conflict, overmatige respons op prikkels of een dwangstoornis:

  • Benzodiazepinen op korte termijn of indien nodig wanneer situaties van angst kunnen worden verwacht of voor het induceren van slaap
  • Kalmerende middelen kunnen effectief zijn om de kat te kalmeren voorafgaand aan blootstelling aan stimuli (bijv. autoritten, vuurwerk), maar zullen de angst niet verminderen
  • Tricyclische antidepressiva (TCA) of selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) voor langdurige therapie voor overmatige en chronische angst, gecombineerd met gedragsverandering kunnen voor sommige katten nuttig zijn
  • SSRI's of clomipramine kunnen helpen in combinatie met gedragstherapie voor dwangstoornissen.

Wonen en Management

Mogelijk moet u met uw kat teruggaan naar de dierenarts of naar een gedragsspecialist om het programma aan te passen aan de specifieke reactie van uw kat. Gehoorzaamheidstraining en rustige commandotraining zijn vaak effectief bij katten. Katten moeten tijdens de ontwikkeling gewend zijn aan en gesocialiseerd worden aan een verscheidenheid aan stimuli en omgevingen, ook aan andere mensen en huisdieren. Dit maakt de kat ongevoelig voor nieuwe ervaringen, waardoor angst en overmatige opwinding worden verminderd.

Aanbevolen: