Inhoudsopgave:

Vijf Veterinaire Huismiddeltjes Die Uw Huisdier Kunnen Doden
Vijf Veterinaire Huismiddeltjes Die Uw Huisdier Kunnen Doden

Video: Vijf Veterinaire Huismiddeltjes Die Uw Huisdier Kunnen Doden

Video: Vijf Veterinaire Huismiddeltjes Die Uw Huisdier Kunnen Doden
Video: Wessel (12) en Catharina (10) laten hun dode huisdier opzetten 2024, Mei
Anonim

Voor uw leesplezier - en met de hoop een catastrofe te voorkomen - heb ik een korte lijst samengesteld met huismiddeltjes die u het beste niet kunt ondernemen. Voel je vrij om je eigen ideeën bij te dragen over wat werkt (en wat mogelijk onveilig is) in je opmerkingen hieronder.

1. Melk en olie voor intoxicatie en toevallen van padden

Dit kan een typisch huismiddeltje in Miami zijn, maar het is niet zonder een nationale aanwezigheid. Dierenartsen in New York, Californië en Texas melden hetzelfde. Hispanics lijken er de voorkeur aan te geven, maar Anglos in mijn gemeenschap lijken het gebruik ervan ook te overwegen.

Niet alleen is het niet goed voor aanvallen of problemen die verband houden met paddenintoxicatie (ook aanvallen), een dier dat zich in beslag neemt, kan gemakkelijk volumes van dit mengsel opzuigen terwijl hij in de greep is van een neurologische storm. Aspireren: zoals bij inademen. Het resultaat is een longontsteking van een vaak dodelijke variëteit die voldoende van deze slurry krijgt. Hier is een bericht waarin de nadelige gevolgen van een patiënt worden beschreven na het ontvangen van deze zogenaamde behandeling.

2. Essentiële oliën (vooral voor katten)

Het is gebleken dat katten negatief reageren op veel essentiële oliën. Omdat eigenaren vaak de instructie krijgen om het op zichzelf toe te passen voor kleine kwalen, is het om veel redenen veilig voor huisdieren. Honden kunnen ook nadelig worden beïnvloed, maar de levers van katten lijken volledig slecht uitgerust om de verbindingen in deze oliën te verwerken. Braken en zwakte zijn vroege tekenen en leverfalen en overlijden kunnen later het gevolg zijn.

3. Immodium voor gastro-enteritis

Nou ja, niet bepaald fataal… Maar voortgezette dosering van Immodium kan ernstigere infecties in de darmen versterken. Bij sommige huisdieren kan dit leiden tot een levensbedreigende pancreatitis of een opgeblazen gevoel. Eén dosis is meestal OK (neem eerst contact op met uw dierenarts), maar als u er meer dan één nodig heeft, is dat een redelijk goed teken dat u naar een dierenarts moet. Wil je een veiligere optie? Probeer probiotica zoals FortiFlora of PetFlora.

4. Braken opwekken na inname van bijtende of scherpe stoffen

OK, dus dit lijkt misschien voor de hand liggend voor u. Maar het is verbazingwekkend hoe vaak ik telefoontjes krijg van eigenaren met de vraag of het een goed idee is. Een recent telefoontje? "Mijn hond heeft een naald opgegeten en ik heb net wat waterstofperoxide gegeven, maar ik denk niet dat ik genoeg heb gegeven." Nou, dank God daarvoor. Het zat in de maag en moest geopereerd worden om het te verwijderen, naaigaren en zo.

Bijtende en scherpe materialen hebben een manier om de slokdarm te beschadigen wanneer ze naar buiten komen. Eén telefoontje naar de antigiflijn van de ASPCA is alles wat nodig is om te weten welke huismiddeltje eventueel effectief kan zijn. Het kost zestig dollar voor de oproep, maar je kunt niet beter doen voor het niveau van gespecialiseerde kennis die ze 24/7 leveren.

5. Advil, Tylenol en andere OTC-pijn-/koortsverlichters kunnen zeer giftig zijn

Het meest voorkomende probleem is met Tylenol bij katten (ze kunnen het niet metaboliseren en hun bloed krijgt een misselijkmakende chocoladeachtige kleur, wat aangeeft dat het zuurstof niet goed kan transporteren). Tenzij relatief snel een tege

Een goede tweede is het maagperforerende gebruik van NSAID's zoals Advil en Aleve, bijvoorbeeld bij honden. Honden krijgen deze medicijnen vaak toegediend door goedbedoelende eigenaren die niet willen of kunnen wachten op medisch advies nadat ze ervan uitgaan dat hun huisdieren pijn of koorts hebben. Zelfs een dag of twee van het ontvangen van deze medicijnen is voldoende om een levensbedreigende slokdarm- of maagzweer te veroorzaken.

Ten slotte moet ik vermelden dat het een enorm nee-nee is om de dierenarts niet te zien als er iets ernstigs op de loer ligt en te denken dat je ongestraft huismiddeltjes kunt toepassen.

Het is tenslotte moeilijk voor dierenartsen om ziekten te diagnosticeren en te behandelen. Dus waarom denken sommige mensen dat ze het beter kunnen? Geld, meestal. Dierenartsen zijn duur (we weten het). Maar, zoals we in het Spaans zeggen, "lo que cuesta barato sale caro", wat betekent dat beknibbelen, in dit geval op veterinaire zorg, een dure aangelegenheid kan zijn. En een telefoontje kost niet veel, toch?

Beeld
Beeld

Dr. Patty Khuly

Aanbevolen: