Is Mijn Huisdier Homo? Deze Dierenarts Pakt De Kwestie Van Homohuisdieren Aan (tegen Beter Weten In)

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

"Ik wou dat ik kon stoppen met ooi" en "Hij houdt gewoon niet van ooien" zijn slechts twee van de smakeloze woordspelingen die de krantenkoppen halen nadat een onderzoeker aan de Oregon State University een onaangename PETA-pers kreeg. De wetenschapper heeft geprobeerd erachter te komen of er een genetisch verschil is tussen de 8% van de rammen die de voorkeur geven aan rammen en de balans van rammen die op ooien zoeken.

Het klinkt misschien gek, maar de onderzoeker is ogenschijnlijk op zoek naar manieren om de zogenaamde "homo"-rammen te kweken. Welke zichzelf respecterende schapenboer wil betalen voor het onderhoud van een intact dier dat zijn deel niet wil bijdragen aan de genetische pool?

PETA en enkele homorechtenactivisten beweren dat het onderzoek dieren gebruikt voor onnodig, onethisch onderzoek dat uiteindelijk zou kunnen worden gebruikt om homo's uit de menselijke bevolking te elimineren. Het klinkt als een gevoelig onderwerp, maar ik ben niet op de hoogte van al dat eugenetica-gedoe … klinkt een beetje paranoïde voor mij. Maar ik weet niet genoeg over het onderzoek om commentaar te geven.

Wat betreft homoseksuele huisdieren wordt mij echter vaak gevraagd om mijn "deskundige" mening te geven. Ik heb geen idee waarom ik een autoriteit op dit gebied ben in de hoofden van sommige van mijn klanten, maar hoe dan ook, ik probeer deze manier van vragen te volgen.

Mijn homoseksuele klanten zijn degenen die het meest geneigd zijn commentaar te geven of vragen te stellen over het onderwerp en ik denk dat dat logisch is; het is niet alsof ze het onderwerp als verboden beschouwen. Maar ik weet nog steeds nooit wat ik moet zeggen als me wordt gevraagd of hun huisdier homo is.

"Ik weet het niet" (zei met een glimlach en een geamuseerde glans in mijn ogen) is mijn beste antwoord. Ik bedoel, hoe moet ik dat weten? Ik weet zeker dat het mogelijk is, maar wat maakt het echt uit? Is het een medisch probleem? Alleen als ze ervoor kiezen om hun geselecteerde partner niet te monteren, wordt het een probleem, in welk geval het sowieso niet echt uitmaakt; Ik verzamel mannetjes gewoon met de hand en insemineer de vrouwtjes kunstmatig. Gedaan. Geen homo of hetero kwestie daar.

Het komt neer op? Ik besteed zoveel van mijn leven aan het proberen mensen ervan te overtuigen hun huisdieren te steriliseren en te castreren dat het een onredelijke en onnodige sprong lijkt te zijn om in het rijk van seksuele geaardheid te stappen in een vruchteloze en mogelijk schrijnende vergetelheid.

Oké, huisdieren houden zich bezig met allerlei soorten seksueel suggestief gedrag (d.w.z. wippen) met leden van hetzelfde geslacht. Aan de andere kant zijn ze ook bereid om de hoofden van hun vrienden, de huiskat, opgezette egels en de benen van hun ouders te bulten. Maakt dit hen homoseksueel, pervers of afwijkend? Nee! (En ik ben er snel bij om erop te wijzen dat ik "homo" NIET gelijkstel aan "pervers" of "afwijkend." Ik bied gewoon de laatste twee aan als afzonderlijke en verschillende alternatieven. U begrijpt waarom ik met tegenzin een gesprek aanga over dit onderwerp Het is beladen met een overvloed aan politieke valkuilen.)

Wat betreft de humping, een persoonlijk voorbeeld: mijn eigen hond is een informele "speelhumper". Ik vind het eigenlijk best schattig (hoewel ze anderen schaamteloos in verlegenheid brengt). Maar hoe vaak kan ik het zeggen? Dit is niet noodzakelijkerwijs seksueel gedrag. Op de een of andere manier is het sociaal bevredigend en lijkt het, althans voor mijn hond, helemaal niet seksueel, maar wie weet wat er in de geest van de hond op de loer ligt? Misschien is het.

Maar zoals ik al eerder vroeg: wat maakt het uit? En wie boeit het eigenlijk? Castreer en steriliseer uw hond (of niet - als u een goed geïnformeerde reden hebt) en kom over de kwestie van zijn of haar seksualiteit heen. Tenzij u van plan bent met uw hond te fokken, zou zijn of haar seksuele gedrag totaal irrelevant moeten zijn. En je zult toch nooit de geest van een hond doorgronden.

Een laatste, nadrukkelijk punt: er is iets respectloos antropomorfisch aan hoe we het seksuele en pseudo-seksuele gedrag van onze honden vermenselijken. Meer specifiek lijkt het helemaal verkeerd om onze eigen ingewikkelde en verdeeldheid zaaiende seksuele politiek op dieren toe te passen, of we het nu hebben over huisdieren of boerderijdieren.

Dus laat het onderwerp met rust, of laat in ieder geval je dierenarts erbuiten. Beter nog, laat het werk over aan de experts die hun handen al vol hebben om het grote publiek ervan te overtuigen dat onderzoek naar de seksualiteit van schapen de planeet op de een of andere manier ten goede kan komen. 'Genoeg gezegd.