Taser De Hond Niet Wat Taser Inc. Ook Zegt

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Het mislukt nooit. Ik schrijf een column waarin een product wordt genoemd - hoe onschuldig ook - en de bedrijven komen onvermijdelijk naar buiten om me te pakken te krijgen.

Deze keer sprak ik toevallig over het voor de hand liggende: het dragen van een Taser-verdovingsgeweer om hondenaanvallen in puppyparken te voorkomen is een slecht idee. Van honden is bekend dat ze sterven. Helaas formuleerde ik het als volgt: "Hoewel [Tasers] als relatief veilig worden beschouwd voor mensen, zijn ze vaak dodelijk voor honden. Denk er niet eens over na."

Voordat je het zegt, hoef je me niet te vertellen: ik zou inmiddels beter moeten weten. Er was geen goede reden om te zeggen "vaak dodelijk voor honden" in plaats van "kan dodelijk zijn voor honden". Het zou het verschil hebben gemaakt tussen een advocaat die op haar handen moet zitten en het moet aannemen en een advocaat die een vervelende brief mag schrijven aan mijn redacteur bij de Miami Herald.

Wat dacht ik?

Terwijl ik dit schreef, herinner ik me eigenlijk dat ik dacht dat Tasers niet echt veilig zijn gebleken bij mensen. Het maakt niet uit hoeveel jonge en gezonde politieagenten zichzelf "tasten" om hun veiligheid te bewijzen, iedereen is het er lang niet over eens dat Tasers veilig zijn. Er zijn immers mensen gestorven. Ongeveer 450 in Noord-Amerika volgens één bron. Desalniettemin zou "beschouwd als relatief veilig bij mensen" me uit de problemen houden, vermoedde ik.

Mis. Omdat het lijkt alsof Tasers uit de gratie raken vanwege het potentieel voor menselijke dodelijkheid, kan het back-upmarketingplan van het bedrijf inhouden dat elke UPS-chauffeur en Postal Service-medewerker wordt bewapend met een Taser om hen te beschermen tegen aanvallen van honden.

Volgens mijn maatstaf lijken Taser-mensen al in deze richting te gaan. Hoewel ze hun product niet rechtstreeks op de markt brengen voor gebruik tegen dieren, wijken ze enigszins af van hun claim Taser-is-100%-veilig-in-mensen door nieuwe richtlijnen uit te geven die gebruikers aansporen om weg te richten van de borst van het slachtoffer wanneer het wapen afvuren. En natuurlijk gaan ze ook achter dierlijke mensen zoals ik aan als we de grenzen van onweerlegbaarheid overschrijden. Het lijkt dus een veilige gok dat Taser actief op zoek is naar de hondenmarkt. Waarom bemoei je je anders met mij?

Nu, terug naar het oplossen van mijn hachelijke situatie:

Beste Taser: Wil je dat ik een verduidelijking schrijf? Ik doe het. Ik geef toe dat ik fout zat in mijn formulering. Ik kan de bewering dat honden "vaak" sterven niet ondersteunen. Maar dat betekent niet dat je me ooit zult overtuigen dat een Taser veilig tegen hen wordt gebruikt. Evenmin wankelt mijn nadrukkelijke mening: een Taser hoort niet thuis in een hondenpark.

Dit was maandag. Na deze uitwisseling was ik benieuwd. Hoe veilig zijn Tasers bij gebruik tegen honden? Want als dit de golf van de toekomst is, verdienen we het allemaal te weten, toch?

Een [zeer] korte zoektocht bracht drie berichten in de media aan het licht van sterfgevallen door honden in verband met het gebruik van een taser (allemaal bij grote honden). Toch is het onmogelijk om te weten of dit een groter percentage van de Taser-sterfgevallen vertegenwoordigt dan voor mensen. Gelukkig lijkt het erop dat we nog niet genoeg dieren hebben geëlektrocuteerd om het te weten.

Dit is wat we wel weten:

Terwijl PETA beweert dat Tasers worden getest op varkens, stieren en paarden, biedt PoliceOne.com anekdotische rapporten over het veilig en effectief gebruik van Tasers tegen pitbulls. Het probleem is dat alle honden die betrokken waren bij de gerapporteerde gebeurtenissen vermoedelijk grotere dieren waren dan bijvoorbeeld een Franse bulldog… of een Maltezer. Met name werd gemeld dat een jonge chihuahua de woede van een Taser-pistool had overleefd. Maar degenen die Chihuahuas kennen, zullen ook het oneerlijke voordeel van Chihuahuadom waarderen.

Ik wist dus niet goed hoe ik verder moest met mijn onderzoek. Toen belde ik een veterinaire cardioloog van mijn kennis (die liever naamloos bleef en nadrukkelijk vroeg hem niet te verstrikken in mijn anti-corporate kruistochtweb). Ik vroeg het voor de hand liggende:

Als ventrikelfibrilleren de belangrijkste doodsoorzaak is bij Taser-incidenten en als de drempel voor deze dodelijke aritmie lager is bij kleinere dieren, ligt het dan niet voor de hand dat het gebruik van een Taser tegen een hond onveilig is? Om de veiligheid te bewijzen, zou het bedrijf veel kleine honden moeten "tasken", samen met grote, gezien de ongelooflijke variabiliteit in grootte van de soort. Of misschien zouden ze gewoon veel babyvarkens 'tasten'. Is dit zinvol?

Na mijn dwalende vraag, dacht deze specialist waarschijnlijk dat ik zo gek was als een gek. Maar hij stemde toe. Je kunt een negatief pas bewijzen als je het hebt getest. En ja, ventriculaire fibrillatie wordt gemakkelijker bereikt door elektrocutie als je een klein dier bent. Hetzelfde geldt voor kleine mensen. Taser International zou nooit 100% veiligheid claimen bij een menselijke baby, dus waarom zouden ze hetzelfde beweren voor onze veterinaire versie: een Yorkiepoo?

Zo ver ben ik met hem gekomen.

Om eerlijk te zijn, geloof ik dat de Taser-kwestie diep verontrustend is op het menselijke front - veel meer dan ik eerder begreep. Per slot van rekening hebben we de neiging om de slachtoffers van dodelijke Taser-incidenten te zien als drugsverslaafde criminelen die "dood door politieagent" willen… of misschien als cardiologisch ondeugdelijke individuen die niets te maken hebben met het plegen van misdaden in hun toestand. Maar criminaliteit en drugsgebruik doen er in deze gevallen niet toe, tenminste als de taser bedoeld is als een veilig alternatief voor wapens.

Natuurlijk, er wordt beweerd dat zelfs een eenvoudig keukenmes een hond of een mens effectiever kan doden dan een taser. Maar je zou eerder een mooie roze Taser hanteren tegen de oplaadhond van je buurman dan je set roestvrijstalen Henckels. Want als je dacht dat het geen onherstelbare schade zou veroorzaken, zou het misschien logisch zijn om een taser te gebruiken om een hondengevecht te beëindigen of om te voorkomen dat de hond van je buurman in je enkels bijt terwijl je fietst.

Uiteindelijk kan ik echter niet achter het idee van een "veilige" Taser komen. Niet als honden al zijn overleden. Als het idee is om dodelijk geweld waar mogelijk te vervangen door een handicap, ben ik het ermee eens dat het een prijzenswaardig doel is. Maar dat betekent dat elke keer dat je dit wapen gebruikt, je op het ergste voorbereid moet zijn. En op de een of andere manier zie ik dat niet als een klinkende goedkeuring voor het inpakken van spanning in het puppypark.