Ziekte Van Addison - Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Hypoadrenocorticisme bij katten

Hypoadrenocorticisme wordt gekenmerkt door een gebrekkige productie van glucocorticoïden (cortisol) en/of mineralocorticoïden (aldosteron). Mineralocorticoïden en glucocorticoïden zijn hormonen die normaal worden geproduceerd door de bijnieren, die zich in de buurt van de nieren bevinden. Beide hormonen zijn van cruciaal belang voor het gezond functioneren van het lichaam, en een abnormale toename of afname van een van deze hormonen kan leiden tot ernstige gezondheidsproblemen als ze niet op tijd worden aangepakt. Een gebrekkige productie van beide hormonen kan het zenuwstelsel, het maagdarmstelsel, de nieren of het cardiovasculaire systeem aantasten, en als gevolg daarvan kan dit leiden tot een aantal symptomen, met name zwakte, uitdroging, lage bloeddruk, depressie, harttoxiciteit, braken, bloed in de ontlasting en gewichtsverlies. Bij katten wordt geen rasvoorkeur gemeld, hoewel het bij katten in het algemeen zeer zelden wordt gemeld.

Symptomen en typen

Symptomen kunnen variëren afhankelijk van de duur van het probleem. Levensbedreigende symptomen worden meestal waargenomen bij acute episodes van deze ziekte. De volgende symptomen worden vaak waargenomen bij katten:

• Lethargie
• Gebrek aan eetlust (anorexia)
• Braken
• Gewichtsverlies
• Diarree
• Schudden
• Verhoogde frequentie van urineren (polyurie)
• Verhoogde dorst (polydipsie)
• Depressie
• uitdroging
• Zwakke pols
• Ineenstorting
• Lage temperatuur
• Bloed in ontlasting
• Haaruitval (alopecia)
• Pijnlijke buik

Oorzaken

• Adrenocorticotroop hormoon (ACTH)-deficiëntie
• gemetastaseerde tumoren
• Langdurige ontwenning van glucocorticoïden

Diagnose

U moet uw dierenarts een grondige geschiedenis geven van de gezondheid van uw kat en het begin van symptomen. Uw dierenarts zal uw huisdier grondig lichamelijk onderzoeken, inclusief routinematige laboratoriumtests, een volledig bloedbeeld, biochemisch profiel en urineonderzoek. Het volledige bloedbeeld kan bloedarmoede aan het licht brengen, een abnormaal hoog aantal eosinofielen (een type witte bloedcellen dat gemakkelijk kleurt met eosinekleurstof), en een verhoogd aantal lymfocyten (ook een type witte bloedcel), genaamd (lymfocytose).

Serumbiochemische tests kunnen een abnormaal hoger kaliumgehalte en een ophoping in het bloed van ureum - stikstofhoudende afvalproducten die gewoonlijk via de urine uit het lichaam worden uitgescheiden (azotemie) aan het licht brengen. Andere bevindingen zijn onder meer lagere natriumspiegels (hyponatriëmie) en chloride (hypochloremie), verhoogde calciumspiegels (hypercalciëmie), verhoogde leverenzymen, waaronder ALT en AST, en een lage bloedsuikerspiegel (hypoglykemie). Het urineonderzoek kan een lage urineconcentratie aan het licht brengen. De definitieve test voor het diagnosticeren van deze aandoening is door de niveaus van cortisol in het lichaam te detecteren. Normaal gesproken wordt het adrenocorticotroop hormoon (ACTH) geproduceerd door de hypofyse, die vervolgens de bijnieren stimuleert om hun hormonen vrij te geven. ACTH kan in het lichaam worden geïnjecteerd om de normale responsfuncties van de bijnieren te testen. Als de bijnieren van uw kat na toediening van ACTH geen toename van de afgifte van hormonen vertonen, wordt de diagnose hypoadrenocorticisme bevestigd. Visuele diagnostische procedures, zoals röntgenfoto's en echografie, kunnen kleinere dan normale bijnieren onthullen.

Behandeling

Een plotselinge en ernstige (acute) episode van hypoadrenocorticisme is een medisch noodgeval dat onmiddellijke ziekenhuisopname en intensieve therapie vereist. De behandeling van deze ziekte hangt af van het type en de ernst van de symptomen. Patiënten met lage lichaamsvloeistoffen krijgen intraveneuze vloeistoffen om de deficiënte vloeistofniveaus te vervangen, maar de hoeksteen van de therapie is om de deficiënte hormonen aanvullend te vervangen. Katten bij wie deze aandoening is vastgesteld, moeten de rest van hun leven worden behandeld met hormooninjecties.

Wonen en Management

In het geval van een acute episode van hypoadrenocorticisme, heeft uw kat onmiddellijke behandeling nodig vanwege levensbedreigende symptomen. Na het eerste herstel zal uw dierenarts de dosis berekenen die het hormoontekort van uw kat zal compenseren. De dosis van deze hormonen moet mogelijk af en toe worden verhoogd, vooral tijdens perioden van stress zoals reizen, ziekenhuisopname en operaties. Verander het merk of de dosis hormoon die is voorgeschreven niet zonder eerst uw dierenarts te raadplegen.

Na de eerste hormoonvervanging moet u de eerste vier weken wekelijks uw dierenarts bezoeken. Uw dierenarts zal tijdens de therapie de hormonen van uw kat meten en de dosering dienovereenkomstig aanpassen. Hormooninjecties zijn meestal nodig met maandelijkse tussenpozen en bij sommige patiënten zijn ze elke drie weken nodig. Elektrolytniveaus zullen ook regelmatig worden gecontroleerd vanwege de significante wisselingen in elektrolyten die typisch worden gezien bij deze ziekte. Een goede naleving door de eigenaar is vereist voor het leven van de patiënt om baat te hebben bij de behandeling. Met regelmatige behandeling doen de meeste patiënten het goed en hebben ze een goede prognose.