Elektrolytstoornis Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Hypofosfatemie bij katten

Een lage fosforconcentratie in het bloedserum kan worden veroorzaakt door verschuivingen van fosfor van de extracellulaire vloeistof (de vloeistof buiten de cellen) naar de lichaamscellen, verminderde intestinale absorptie van fosfor of verminderde renale (nier)fosforreabsorptie.

Bij patiënten die worden behandeld met insuline voor diabetische ketoacidose (een aandoening waarbij het lichaam vetzuren verbrandt en zure ketonlichamen produceert als reactie op insulinetekort, of die opnieuw worden gevoed met glycolyse (gesynthetiseerde glucose) voor de behandeling van hongersnood, een resulterend snel productie van adenosinetrifosfaat (ATP, een nucleotide dat chemische energie in cellen transporteert) kan leiden tot verplaatsing van fosfor naar cellen. Als het niet wordt gediagnosticeerd, kan het verder leiden tot acute extracellulaire hypofosfatemie (een verstoring van de elektrolyten).

Omdat fosfor een belangrijk onderdeel van ATP is, kan een lage serumfosforconcentratie ATP-depletie veroorzaken en cellen aantasten met een hoge ATP-energiebehoefte, zoals rode bloedcellen, skeletspiercellen, hartspiercellen en hersencellen. Een toestand van hypofosfatemie kan ook leiden tot een vermindering van erytrocyt 2, 3-DPG, wat resulteert in verminderde zuurstofafgifte aan weefsels.

Symptomen

Symptomen zijn over het algemeen consistent met de primaire ziekte die verantwoordelijk is voor de hypofosfatemie, in plaats van een ziekte die verband houdt met de fosfaatconcentratie zelf.

• Hemolytische anemie (afbraak van rode bloedcellen) secundair aan ernstige hypofosfatemie
• Rode of donkergekleurde urine als gevolg van hemoglobinurie (eiwithemoglobine wordt in abnormaal hoge concentraties in de urine aangetroffen) door hemolyse (openbreken van rode bloedcellen)
• Tachypneu (snelle ademhaling), dyspneu (kortademigheid) en angst secundair aan hypoxie (tekort aan zuurstof in het lichaam)
• Spier zwakte
• Mentale depressie
• Snelle, oppervlakkige ademhaling door slechte ademhalingsspierfunctie

Oorzaken

• Slechte verdeling - enterale voeding (buis in neus) of totale intraveneuze voeding
• Behandeling van diabetes mellitus
• Koolhydraten laden met insulinetoediening
• Respiratoire alkalose (verlaging van de waterstofionenconcentratie van arterieel bloedplasma)
• Verminderde intestinale opname van fosfor - fosforarme voeding
• Vitamine D-tekort
• Fosfaatbindend middel
• Malabsorptiesyndromen – aandoeningen die de opname van voedingsstoffen verhinderen
• Verminderde reabsorptie van renaal (nier)fosfaat
• Niet-gediagnosticeerde of slecht gereguleerde diabetes mellitus
• Langdurige anorexia, honger of ondervoeding
• Fosfaatarme diëten of intraveneuze voedingsoplossingen

Diagnose

Uw dierenarts zal uw kat grondig lichamelijk onderzoeken, rekening houdend met de achtergrondgeschiedenis van de symptomen die u heeft gegeven en mogelijke aandoeningen die tot deze aandoening hebben geleid. Omdat er verschillende mogelijke oorzaken zijn voor deze aandoening, zal uw dierenarts hoogstwaarschijnlijk differentiële diagnose gebruiken om de prioriteit voor behandeling te bepalen. Dit proces wordt geleid door een diepere inspectie van de schijnbare uiterlijke symptomen, waarbij elk van de meest voorkomende oorzaken wordt uitgesloten totdat de juiste aandoening is opgelost en op de juiste manier kan worden behandeld. Er wordt een volledig bloedprofiel gemaakt, inclusief een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld en een urineonderzoek.

Behandeling

Als uw kat lijdt aan ernstige hypofosfatemie, moet uw dierenarts de kat in het ziekenhuis opnemen voor onmiddellijke behandeling. Als de aandoening wordt veroorzaakt door insulinetherapie of intraveneuze voedingsstoffen en vitamines, worden deze behandelingen opgeschort totdat gedurende enkele uren extra fosfaat is toegediend. Als er sprake is van bloedarmoede, kunnen verse volbloedtransfusies nodig zijn. Omgekeerd, als uw kat slechts een matige vorm van hypofosfatemie heeft, kan deze poliklinisch worden behandeld zolang de toestand van de kat stabiel is.

Wonen en Management

Uw dierenarts zal om de 6-12 uur het fosforgehalte van uw kat moeten meten totdat de fosforconcentratie stabiel blijft binnen het normale bereik. Als hyperfosfatemie terugkeert, wordt alle suppletie stopgezet en krijgt uw kat intraveneuze vloeistof totdat het fosforgehalte weer normaal is. Nazorg omvat het controleren van de toestand van uw kat op acuut (plotseling en ernstig) nierfalen, een aandoening waar sommige hyperfosfatemische patiënten vatbaarder voor worden, en het dagelijks controleren van de kaliumconcentraties totdat ook zij stabiel blijven.