Inhoudsopgave:

Zenuw-/spieraandoening Bij Katten
Zenuw-/spieraandoening Bij Katten

Video: Zenuw-/spieraandoening Bij Katten

Video: Zenuw-/spieraandoening Bij Katten
Video: Spieraandoeningen / Muscle injuries - DVM Erik Bergman 2024, Mei
Anonim

Myasthenia Gravis bij katten

Een aandoening van de signaaloverdracht tussen de zenuwen en spieren (bekend als neuromusculaire transmissie), en gekenmerkt door spierzwakte en overmatige vermoeidheid, is klinisch bekend als myasthenia gravis. De aandoening is aangeboren (aanwezig bij de geboorte) en familiaal (komt voor in families of lijnen).

Het kan ook worden verworven (niet geërfd, maar later in het leven/na de geboorte aanwezig), maar net als bij andere auto-immuunziekten is de juiste genetische achtergrond vereist om de ziekte te laten optreden. Er zijn meerdere factoren bij betrokken, waaronder omgevings-, infectieuze en hormonale invloeden. Het is bekend dat verworven vormen van invloed zijn op Abessijnse en Somalische rassen.

De aangeboren vorm wordt zichtbaar op de leeftijd van 6-8 weken. De verworven vorm heeft een bimodale beginleeftijd. Ofwel op de leeftijd van 1-4 jaar, of op de leeftijd van 9-13 jaar. Er kan een lichte gevoeligheid zijn voor vrouwen in de jonge leeftijdsgroep, maar geen in de oudere leeftijdsgroep.

Symptomen en typen

De verworven vorm kan verschillende klinische presentaties hebben, variërend van gelokaliseerde betrokkenheid van de spieren van de slokdarm, de spieren van de keel, de spieren naast het oog en acute gegeneraliseerde collaps.

Elke kat met verworven vergroting van de slokdarm, verlies van normale reflexen of een massa in het voorste centrale deel van de borstkas moet worden beoordeeld op myasthenia gravis. Regurgitatie komt vaak voor, maar het is belangrijk om het eerst te onderscheiden van braken.

Fysieke bevindingen

  • Stemverandering
  • Oefening-gerelateerde zwakte
  • Progressieve zwakte
  • Vermoeidheid of krampen bij lichte inspanning
  • Acute collaps
  • Verlies van spiermassa meestal niet gevonden
  • Slaapt met ogen open
  • Ziet er misschien normaal uit in rust
  • Overmatig kwijlen, herhaalde pogingen tot slikken
  • Moeite met ademhalen met aspiratiepneumonie
  • Abnormale positie van de nek

Subtiele bevindingen van het zenuwstelsel

  • Verminderde of afwezige knipperreflex
  • Kan een slechte of afwezige kokhalsreflex opmerken
  • Spinale reflexen zijn meestal normaal, maar kunnen vermoeid raken

Risicofactoren

  • Passende genetische achtergrond.
  • Tumor of kanker - met name thymustumor
  • Vaccinatie kan actieve myasthenia gravis verergeren
  • Behandeling met methimazol (antithyroïdgeneesmiddel) kan resulteren in omkeerbare ziekte
  • Gave (niet gecastreerde) teef

Oorzaken

  • Aangeboren (aanwezig bij de geboorte)
  • Immuungemedieerde ziekte
  • Secundair aan kanker

Diagnose

Er zijn andere aandoeningen van neuromusculaire transmissie, zoals tekenverlamming, die dezelfde symptomen kunnen hebben, dus uw dierenarts zal ze willen uitsluiten voordat hij tot een conclusie komt over de diagnose. Om dat te doen, heeft hij een zorgvuldige geschiedenis, grondige fysieke en neurologische onderzoeken en gespecialiseerde laboratoriumtests nodig.

Er wordt een volledig bloedprofiel gemaakt, inclusief een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld en een urineonderzoek. Uw dierenarts kan ook controleren op zaken als de werking van de schildklier. Diagnostische beeldvorming omvat röntgenfoto's van de borst om te zoeken naar een vergrote slokdarm en aspiratiepneumonie, en een echogeleide verkenning van de borstkas om naar een massa te zoeken. Als er een massa wordt gevonden, moet een biopsie worden uitgevoerd om te bevestigen of de groei kanker is.

Behandeling

Uw kat zal in het ziekenhuis worden opgenomen totdat voldoende medicijnen het gewenste effect hebben bereikt. Als uw kat aspiratiepneumonie heeft, heeft hij mogelijk intensieve zorg nodig in een ziekenhuisomgeving. Voedingsonderhoud met een voedingssonde en meerdere voedingen van een hoogcalorisch dieet is noodzakelijk als de kat niet kan eten of drinken zonder significante oprispingen. Zuurstoftherapie, intensieve antibioticatherapie, intraveneuze vloeistoftherapie en ondersteunende zorg zijn over het algemeen vereist voor aspiratiepneumonie. Als tijdens het onderzoek een tumor wordt gevonden, is een operatie vereist.

Wonen en Management

U zou een terugkeer van spierkracht moeten zien zodra de juiste behandeling is gevonden. Uw dierenarts zal elke 4-6 weken thoraxfoto's willen maken om de vergrote slokdarm te verhelpen. Uw arts zal ook elke 6-8 weken vervolgbloedonderzoeken doen totdat de antistoffen van uw kat zijn gedaald tot normale waarden.

Aanbevolen: