Inhoudsopgave:

Temporomandibulaire Gewrichtsaandoeningen Bij Honden
Temporomandibulaire Gewrichtsaandoeningen Bij Honden

Video: Temporomandibulaire Gewrichtsaandoeningen Bij Honden

Video: Temporomandibulaire Gewrichtsaandoeningen Bij Honden
Video: Gewrichtsproblemen | Hond | 100 Seconden Dierenarts 2024, November
Anonim

Het kaakgewricht is het kaakgewricht, het scharnierpunt in de kaak dat wordt gevormd door twee botten, de slaap- en onderkaakbeenderen genoemd. Het temporomandibulair gewricht wordt ook vaak gewoon TMJ genoemd.

Er zijn twee kaakgewrichten, één aan elke kant van het gezicht, die elk samenwerken met de andere. TMJ speelt een cruciale rol in het normale kauwproces en is in feite essentieel voor goed kauwen, zodat en elke ziekte van dit gewricht het vermogen om normale mondbewegingen te maken en voedsel te kauwen in gevaar brengt. Een aangetast dier zal pijn voelen bij het sluiten of openen van de mond, of beide. Ziekten en aandoeningen van het TMJ worden temporomandibulaire gewrichtsaandoeningen genoemd.

Hoewel deze aandoeningen bij elk hondenras kunnen voorkomen, zijn bepaalde rassen, zoals bassethonden, meer vatbaar voor TMJ-aandoeningen. Onderkaakvergrendeling met open mond is gemeld bij Ierse setters en bassethounds.

Symptomen en typen

  • Moeite met openen/sluiten van de mond
  • Het onderkaakbeen kan niet op zijn plaats zitten en zichtbaar zijn vanaf de zijkant van het gezicht (afwijking van het onderkaakbeen)
  • Pijn bij het kauwen van voedsel
  • Vocaliseren, zeuren terwijl je probeert te eten
  • Verlies van eetlust

Oorzaken

  • Letsel of trauma dat breuken in het gewricht veroorzaakt
  • Spanning in het gewricht na het dragen van zware voorwerpen via de mond

Diagnose

De meeste van deze dieren worden aangeboden aan hun dierenarts met de klacht dat ze niet normaal kunnen eten. U moet beginnen met het geven van een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw hond, inclusief een achtergrondgeschiedenis van symptomen, wanneer de problemen voor het eerst zijn opgetreden en of er eerdere trauma's of verwondingen zijn geweest met betrekking tot de mond of het hoofd.

Na het nemen van een gedetailleerde anamnese, zal uw dierenarts een volledig lichamelijk onderzoek van uw hond uitvoeren, waarbij de mond, botten en de gewrichten in de mond worden onderzocht. Laboratoriumtests omvatten een volledig bloedbeeld (CBC), biochemieprofiel en urineonderzoek. De resultaten van deze tests blijken vaak normaal te zijn, vooral als er geen andere gelijktijdige ziekte aanwezig is.

Röntgenfoto's blijven een waardevol hulpmiddel bij de diagnose van TMJ-aandoeningen, en uw arts zal dit type beeldvorming waarschijnlijk gebruiken om de botten en gewrichten in het gezicht beter te kunnen zien. Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) kan ook worden gebruikt en kan een beter, gedetailleerder beeld geven dan standaard röntgenfoto's. Als uw dierenarts een MRI-machine in de kliniek heeft, kan dit de aanbevolen beeldtechniek zijn. Als er iets ernstigers wordt vermoed, zoals een infectie of tumor, kan uw dierenarts ook een klein monster nemen van het spierweefsel van de kaak, zodat andere ziekten die soortgelijke symptomen kunnen veroorzaken, kunnen worden bevestigd of uitgesloten.

Behandeling

Behandeling voor TMJ-stoornissen is tweeledig en is gericht op het elimineren of veranderen van de onderliggende oorzaak en het behandelen van de symptomen. In het geval van volledige dislocatie van het TMJ, zal uw dierenarts proberen het te repareren door een voorwerp op een specifieke plaats dicht bij het gewricht te plaatsen en de mond voorzichtig te sluiten met een duw om de dislocatie te verminderen. Als deze methode niet goed werkt of het probleem chronisch wordt, kan een operatie nodig zijn om het defect te corrigeren. Er zullen ook pijnstillers worden gegeven om de pijn die verband houdt met deze aandoeningen te verminderen. Indien nodig kunnen ook spierverslappende medicijnen worden voorgeschreven om de spierspanning als gevolg van de TMJ-stoornis te verminderen.

Wonen en Management

Na de operatie kan uw hond pijn voelen en heeft hij voldoende rust nodig op een rustige plek, uit de buurt van andere huisdieren en actieve kinderen. U kunt overwegen om de kooi voor een korte tijd te laten rusten, totdat uw huisdier zich weer veilig kan verplaatsen zonder overmatige inspanning. Uw dierenarts zal u ook een korte kuur met pijnstillers voorschrijven totdat uw huisdier volledig is hersteld, samen met een milde antibioticakuur, om te voorkomen dat opportunistische bacteriën uw huisdier aanvallen. Medicijnen moeten precies zoals voorgeschreven worden gegeven, met de juiste dosering en frequentie. Houd er rekening mee dat een te hoge dosering van pijnstillers een van de meest vermijdbare doodsoorzaken is bij huisdieren.

Deze aandoening kan erg pijnlijk zijn en het kan nodig zijn om regelmatig pijnstillende medicijnen te gebruiken totdat de symptomen volledig zijn verdwenen. Uw dierenarts kan ook een voedingssonde gebruiken om uw hond de benodigde voedingsstoffen te geven, vooral als uw hond niet in staat is om voldoende voedsel alleen via zijn mond op te nemen. Uw dierenarts zal u ook informeren over het juiste gebruik van de voedingssonde thuis, zodat u uw hond mee naar huis kunt nemen om relatief comfortabel en stil te herstellen.

Aanbevolen: