7 Medische Oorzaken Achter Gewichtstoename

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Uw huisdier heeft overgewicht en als gewetensvolle eigenaar van het huisdier heeft u de nodige wijzigingen aangebracht in het dieet en activiteitenniveau van uw huisdier, maar uw huisdier heeft nog steeds overgewicht. In feite is hij niet alleen nog steeds te zwaar, hij lijkt zelfs meer aan te komen. Als dieet en lichaamsbeweging het probleem niet oplossen, wat is er dan nog meer?

Er zijn andere geldige redenen voor gewichtstoename naast eetgewoonten en gebrek aan activiteit. Hier zijn zeven van de meest waarschijnlijke daders.

Zwangerschap

Dit is de meest voor de hand liggende oorzaak van gewichtstoename en dikbuikige verschijnselen. Hoewel het misschien voor de hand liggend lijkt, zijn sommige eigenaren van gezelschapsdieren zich er helemaal niet van bewust dat hun kat of hond zwanger is totdat er een nest kleintjes is die hen in het gezicht staart. Als een vrouwelijke hond of kat niet wordt gesteriliseerd, kan ze zwanger worden, en het duurt niet lang voordat dit gebeurt. Een paar minuten onbeheerd in de achtertuin kunnen leiden tot een onbedoelde zwangerschap.

Zet uw hond dus niet op een streng dieet of trainingsregime alleen omdat ze zonder duidelijke reden aankomt. Ze kan gewoon 'verwachten'.

Vloeistofretentie

Een veel voorkomende bijwerking van hartaandoeningen is een aandoening die ascites wordt genoemd, de medische term die wordt gebruikt voor overtollig vocht in de buik. Het uiterlijke symptoom is een vergrote buik die niet samenvalt met te veel eten of gebrek aan lichaamsbeweging. Andere aandoeningen kunnen er ook voor zorgen dat het lichaam op deze manier reageert, waaronder tumoren of ziekten van de inwendige organen. Bij zeer jonge dieren kunnen abnormale hoeveelheden vocht in de buik het gevolg zijn van een abnormale bloedstroom in het hart als gevolg van een aangeboren afwijking. Een andere oorzaak van ascites kan verband houden met een portosystemische shunt, ook wel levershunt genoemd, waarbij de bloedsomloop de lever omzeilt (shunt).

Bij katten is feliene infectieuze peritonitis (FIP) een van de belangrijkste oorzaken van vochtretentie in de buik.

Voorgeschreven medicijnen

Er zijn enkele voorgeschreven medicijnen die ook kunnen leiden tot gewichtstoename, vooral als ze gedurende een lange periode worden ingenomen. Als uw huisdier medicijnen gebruikt en ook een gewichtsprobleem heeft dat u niet onder controle kunt krijgen door eenvoudig voedselbeheer en matige lichaamsbeweging, moet u uw dierenarts raadplegen om te zien of de medicatie verband houdt met het gewicht en of een andere medicatie of een lagere dosis kan verdere gewichtstoename voorkomen.

parasieten

Interne parasieten, vooral het type dat zich nestelt in de buikwanden en darmen (hoewel niet beperkt tot die typen), zullen er vaak voor zorgen dat er zich vocht ophoopt rond het besmettingsgebied, wat een dikbuikig uiterlijk veroorzaakt. Dit wordt vaak gezien bij jonge dieren waarvan het immuunsysteem nog niet sterk genoeg is om de effecten van parasitaire besmetting te weerstaan, en is ernstiger wanneer er een zware lading inwendige parasieten is.

Tijdens een standaardonderzoek zal uw dierenarts bloed-, vocht- en ontlastingsmonsters nemen, waarvan een of meer de aanwezigheid van parasieten in het lichaam zal aantonen. Zodra het specifieke type parasiet is vastgesteld, kan uw dierenarts het juiste parasiticide voorschrijven.

Hypothyreoïdie

De schildklieren zijn verantwoordelijk voor de productie van schildklierhormonen, de belangrijkste aanstichter van hoe snel het lichaam energie verbruikt. Dat wil zeggen, de snelheid waarmee energie wordt gemetaboliseerd. Energie wordt in de vorm van voedsel in het lichaam opgenomen en onder normale gezondheidscondities verbrandt het lichaam deze energie tijdens normale activiteit. Een te lage productie van schildklierhormonen kan echter leiden tot een trage stofwisseling en te veel energie die in het lichaam wordt vastgehouden, met als gevolg een last van gewicht. De naam voor deze aandoening is hypothyreoïdie, waarbij het voorvoegsel hypo- "onder" betekent. Het kan verwarrend zijn om te zien dat zelfs als uw huisdier heel weinig eet, ze toch blijft aankomen. Dit komt omdat zelfs de kleine hoeveelheid voedselenergie die ze binnenkrijgt, wordt opgeslagen in plaats van vrijgegeven door het metabolische proces.

Enkele van de andere symptomen die bij deze aandoening worden gezien, zijn vermoeidheid, een ruwe vacht, een trage hartslag en een jeukende, droge huid. Uw dierenarts kan enkele eenvoudige bloedtesten uitvoeren om te bepalen of uw huisdier een onderliggend geval van hypothyreoïdie heeft. Als de diagnose positief is voor hypothyreoïdie, kan uw arts medicijnen voorschrijven om het te behandelen

Ziekte van Cushing (hyperadrenocorticisme)

De ziekte van Cushing wordt vaak gezien bij oudere dieren, met name bij oudere honden, en is een aandoening die voortkomt uit een langdurige overproductie van glucocorticoïde hormonen, die een belangrijk aspect zijn van de regulatie van eiwitten, koolhydraten en metabole. Dit hormoon is gerelateerd aan de bijnieren (te vinden in de buurt van de nieren) en hypofyse en ontwikkelt zich wanneer iets in een van deze klieren abnormaal is.

Bij hypofyse Cushing's wordt de aandoening meestal veroorzaakt door een tumor in de klier die ervoor zorgt dat de klier overtollig ACTH produceert. Dit is de meest voorkomende vorm van Cushing. Bij bijnier Cushing's wordt de aandoening veroorzaakt door overmatige productie van cortisol, een steroïde hormoon. De ziekte van Cushing wordt vaak gekenmerkt door spierzwakte en -verspilling, extreme dorst, verhoogde eetlust, urineweginfecties, snelle gewichtstoename en haaruitval.

Een van de meest duidelijke uiterlijke symptomen is een dikke buik, die te wijten is aan het verspillen van spieren in de buik en het verschuiven van vet naar de buikstreek. Als u vermoedt dat uw huisdier de ziekte van Cushing heeft, moet u uw huisdier naar een dierenarts brengen voor een volledig bloed-, urine- en chemieprofiel.

opgeblazen gevoel

Sommige honden zullen, vanwege hun achtergrond, huidige leefomstandigheden, gezondheid of persoonlijke kenmerken, hun hondenvoer snel opeten. Dit gedrag wordt door sommige eigenaren van gezelschapsdieren aangeduid als het "opslokken" van voedsel en er wordt vaak over gezegd dat het lijkt alsof de hond zijn voedsel doorslikt zonder het te proeven of te kauwen - of het te "slikken". Dit is eigenlijk zo'n beetje wat er gebeurt. Terwijl de hond zijn voedsel "wolft", slikt hij ook grote hoeveelheden lucht in.

Wat volgt is een maag vol ongekauwd voedsel en overtollige lucht, wat resulteert in een aandoening die maagdilatatie en volvulussyndroom (GDV) wordt genoemd, beter bekend als een opgeblazen gevoel. Naast de voor de hand liggende opgezwollen buik, hebben honden met een opgeblazen gevoel vaak symptomen van moeite met ademhalen, snelle hartslag, pijn in de buik (bij aanraking), kwijlen en collaps. Dit is een levensbedreigende aandoening die onmiddellijke medische aandacht vereist. Bloat wordt het vaakst gezien bij grote hondenrassen met een diepe bovenlijf, zoals Duitse doggen, Duitse herders en standaardpoedels.