Variaties Van Normaal: 8 Schijnbaar Ongebruikelijke Delen Van De Anatomie Van De Hond

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-11 15:42

Dus ik ben net terug uit Las Vegas, waar ik naar toe was gegaan om Weezer, een van mijn favoriete rockbands, tijdens een concert te zien. (Ik doe dit soort dingen om me vast te klampen aan dat laatste overgebleven stukje van mijn zorgeloze pre-moeder zelf. Ik ben nog steeds leuk en hip, verdorie).

Het was geweldig. De show was algemeen aanvaard, dus we duwden ons een weg naar ongeveer 20 voet van het podium. De menigte bestond voornamelijk uit studenten van de universiteitsleeftijd van de ietwat nerdy maar toch coole variëteit. Ik beschouw mezelf als een oudere versie van die categorie.

Elders in Vegas was het publiek anders. Er was een duidelijke begroeiing van jonge dames die wankelden op hoge hakken en verbazingwekkend korte, ongelooflijk strakke, kleine jurkjes. Ik weet niet zeker hoe deze meisjes konden ademen, zitten of naar boven konden lopen.

Gekke rekwisieten voor de overvloed aan rolmodellen in Hollywood die ons deze trend hebben gebracht.

Veel leiderschapsmateriaal daar.

En aangezien ik niet veel buiten de buitenwijken kom, weet ik niet zeker of dat de norm is of slechts een variant - een Vegas-ding.

Aangezien ik nog niet hersteld ben van die reis, vergeef je me als ik geen pittige segue in mijn onderwerp kan bedenken, namelijk: varianten van de normale hondenanatomie die klanten zorgelijk vinden.

1. Achterhoofdsknobbel/sagittale kam. Dit is een vinachtige projectie of knopachtige bult op de bovenkant van de schedel van een hond. Ze zijn prominenter aanwezig bij honden met lange neuzen, zoals Dobermans of Collies. Over het algemeen zijn het normale schedelbotten, geen tumoren. Af en toe, als ze plotseling echt prominent worden, kunnen ze wijzen op spierverspilling. Oh, en had ik al gezegd dat ik achterhoofdsknobbels en sagittale kam moest opzoeken in naslagwerken? Blijkbaar noem ik ze al jaren de verkeerde dingen.

2. Perirenale vetkussentjes. Deze overeenkomende knobbels komen meestal voor bij honden met overgewicht net achter de ribbenkast aan weerszijden van de wervelkolom. Het zijn in feite hondenhandvatten en geen kanker.

3. Drijvende ribben. Sommige honden, vaak teckels, hebben extra ribben die uitsteken die aanvoelen als tumoren onder de huid of ze hebben raar kraakbeen aan de uiteinden van hun ribben waardoor ze grappig "opflakkeren".

4. Het "vinkje". Vaak worden deze gevallen binnengebracht door de "senior" menigte. De eigenaar denkt dat hun hond een teek heeft, maar ondanks al hun gepluk komt het er maar niet uit. De hond heeft in feite een huidlabel - meestal een die bloedt. Teken begraven alleen hun monddelen, niet hun kleine pootjes. Dus als je denkt dat je hond een teek heeft, pak dan een vergrootglas en ga op zoek naar die pootjes!

5. Omgekeerd niezen. Dit wordt veroorzaakt door neusdrainage of iets dat de achterkant van de keel van een hond kietelt (veel video's ervan op YouTube). Hond verstijft, ogen puilen uit, begint ongecontroleerd te snuiven. Het is geen aanval of astma-aanval en de hond stikt niet. (Als de hond in paniek raakt, blauw wordt, in zijn gezicht krabt, kwijlt enz., dan kan hij stikken!) Als je het niet zeker weet, kun je het beste gewoon naar de dierenarts gaan. Als het episodisch is, maak dan een video-opname van de aflevering en breng deze samen met de hond.

6. "Mijn hond huilt als ik hem bij zijn oksels optil." Hoe wil je opgepakt worden door je oksels? Er zijn enorme (ik weet dat ze enorm zijn omdat ik vorige maand mijn eerste voorbeenamputatie heb gedaan, en laat me je vertellen … ze zijn groot!) zenuwen - de brachiale plexus genoemd - die door de oksels lopen. Als je daar grijpt om de hond op te pakken, rekt je die zenuwen, het doet waarschijnlijk een beetje pijn en de hond gilt. De oplossing hiervoor is om de hond niet bij zijn of haar kuilen op te rapen.

7. Lenticulaire sclerose. Weet je wanneer oude honden die blauwachtige tint in hun ogen hebben? Meestal is het geen staar. Het is een normaal verouderingsproces dat het gevolg is van de verdikking en verstijving van de vezels in de lens, waardoor ze wazig en bleek worden. Lijkt het gezichtsvermogen van de hond niet te beïnvloeden.

8. Elleboog eelt. Als uw hond graag op harde vloeren ligt, heeft hij mogelijk verdikte, bruine, haarloze, knoestige plekken aan de buitenkant van zijn elleboog(en). Dat is de manier van zijn lichaam om dat benige uitsteeksel te beschermen; het is meestal geen kanker.

Ik vind het leuk als honden binnenkomen met een probleem en de oplossing simpel is; het is alsof ik net een homerun heb geslagen. Er zijn echter uitzonderingen op elke regel, dus sla een reis naar de dierenarts niet over alleen omdat ik zei dat dit niet iets is om je zorgen over te maken!

Soms is geruststelling van een getrainde professional zijn gewicht in goud waard. Maar nogmaals, geruststelling weegt niets… dus dat werkt niet. Nou, je weet wat ik bedoel:)

Als ik nu iets kan doen aan die magere Vegas-meisjes …

Dr. Vivian Cardoso-Carroll

_{Foto van de dag: Grote lange neus freaky Fred door bettlebrox}