Het Kankerverhaal Van Cardiff, Deel 5 - Beheer Van De Ongebruikelijke Bijwerking Na Chemotherapie Van Cardiffdiff

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Al bijna vijf maanden ondergaat mijn hond Cardiff een chemotherapiebehandeling voor lymfoom. Cardiffs enige bekende plaats van lymfoom tastte een lus van de dunne darm aan en werd begin december 2013 operatief verwijderd. Na genezing van zijn operatie begon Cardiff met chemotherapie en verdroeg hij zijn behandelingen zeer goed, terwijl hij weinig bijwerkingen vertoonde.

Cardiff heeft een chemotherapieprotocol genaamd CHOP, dat ook bekend staat als het University of Wisconsin-Madison Canine Lymphoma Protocol. CHOP is een acroniem voor Cyclofosfamide, Hydroxyadaunorubucin (Doxorubicine), Oncovin (Vincristine) en Prednison. Cardiff ontving gedurende 10 weken elke zeven dagen orale of injecteerbare chemotherapie en heeft nu een interval van elke 14 dagen voor de rest van zijn 24 weken behandeling. Als eigenaar van een huisdier ben ik erg opgelucht om te zien dat mijn hond zich beter voelt, normaler eet en zich in het algemeen meer gedraagt als de energieke terriër die hij gedurende zo'n groot deel van zijn bijna negen jaar van leven is geweest.

Een van de injecteerbare medicijnen die Cardiff krijgt, is Vincristine. Het is een middel dat alkylering veroorzaakt, wat het DNA van zowel kankercellen als niet-kankercellen beschadigt. Vincristine wordt intraveneus (direct in de ader) toegediend. De injecties van Cardiff worden gegeven door bekwame veterinaire technici die zeer vertrouwd zijn met het toedienen van dergelijke medicijnen (zoals ze dat dag in dag uit doen).

Natuurlijk kan niet alles altijd perfect gaan en Cardiff kreeg onlangs een bijwerking van zijn chemotherapie die erger was dan de algemeen verwachte verstoring van het spijsverteringskanaal.

Twee dagen nadat Cardiff een Vincristine-injectie had gekregen, kreeg hij kreupelheid in de ledemaat waar de injectie werd gegeven in de laterale saphena ader (het vat aan de buitenkant van de enkel ter hoogte van de achillespees [calcaneus]). Hoewel er geen meldingen waren van problemen met de infusie van de injectie, vertoonde Cardiff tekenen dat een deel van het medicijn uit zijn ader in het omringende weefsel was gekomen.

De lymfeklier verborgen in de spier achter zijn knie (de popliteale lymfeklier), die net boven de injectieplaats ligt, was niet gezwollen, maar hij had zwelling vanaf de injectieplaats en via zijn ledemaat tot aan de punt van zijn heup. Cardiff vertoonde verschuivende kreupelheid en kon ook zijn linkerachterbeen niet comfortabel buigen om te gaan zitten of liggen. Bovendien begon hij op de aangetaste plek te likken op een manier die aantoonde dat hij last had van een afwijking op de plek.

Na overleg met zijn veterinaire oncoloog (Dr. Mary Davis van Veterinary Cancer Group) en meerdere veterinaire technici die meer bekend zijn met de toediening van Vincristine dan ik, werd vastgesteld dat een deel van het medicijn uit zijn ader lekte.

Volgens Veterinary Partner: Vincristine is zeer irriterend voor de zachte weefsels en als het niet intraveneus wordt toegediend, waar de bloedbaan het snel wegvoert en verdunt in het bloedvolume van het lichaam, zal het een weefselvervelling veroorzaken. Dit betekent dat de zachte weefsels zullen afsterven en wegvallen, waardoor een grote zweer ontstaat. In tegenstelling tot de weefselslijtage van doxorubicine, zal een vincristine-slough uiteindelijk genezen, maar het zal verband vereisen en een bron van ongemak zijn.”

Gelukkig voor Cardiff vertoonde hij geen extreme mate van potentiële weefselschade veroorzaakt door Vincristine's lekkage uit zijn bloedvat.

De aanbevolen behandeling was om de getroffen plaatsen warm te comprimeren, omdat het bevorderen van de bloedstroom naar de gebieden met weefselbeschadiging helpt bij het verwijderen van bijproducten van weefselbeschadiging en om zuurstof en voedingsstoffen naar de plaats te brengen. Ik heb ervoor gekozen om een dergelijke behandeling te verbeteren door koude lasertherapie te geven met mijn vertrouwde Multi Radiance Medical MR4 ACTIVet-laser. Cardiff kreeg twee behandelingen gedurende een periode van 48 uur en de zwelling van de ledematen was bijna verdwenen. Ik heb ook uitgebreid passief bewegingsbereik (PROM), acupressuurmassage en acupunctuurbehandeling van het hele lichaam gedaan. Binnen nog eens 48 uur waren de zwelling en het ongemak verdwenen.

Ongeveer twee weken later ontwikkelde Cardiff plotseling haarverlies op de plaats, gepaard met donker pigment en milde oppervlakkige korstvorming. Verdere laserbehandeling en zachte oppervlakkige reiniging met MalAcetic-doekjes hielpen het probleem te stabiliseren. Naarmate de chemotherapiebehandelingen minder frequent worden, is het haar van Cardiff normaler gaan groeien. Het is leuk om zijn gezonde, rijk kastanjebruine vacht weer te zien verschijnen bij zijn linkerenkel.

Voortaan gebruiken we een ander ledemaat en ader om zijn injecteerbare chemo toe te dienen en houden we de ontwikkeling van mogelijke bijwerkingen op de injectieplaats nauwlettend in de gaten. Hopelijk blijft Cardiff bloeien en blijft zijn lymfoom in remissie, zelfs nadat we zijn chemotherapiekuur hebben voltooid.

Weefselvervelling van de Vincristine-injectie, met als gevolg irritatie en haaruitval.

Cardiff toont uitdaging in het buigen van zijn linkerachterpoot, maar hij "hangt nog steeds los!"

Dr. Patrick Mahaney

Gerelateerde artikelen:

Uw hond voeren tijdens chemotherapiebehandeling

Kan een dierenarts zijn eigen huisdier behandelen?

Hoe een dierenarts kanker bij zijn eigen hond diagnosticeert en behandelt?

De ervaring van een dierenarts met de behandeling van kanker bij zijn hond

Top 5 succesverhalen over acupunctuur