Vitamine D-vergiftiging Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Vitamine D-toxiciteit bij katten

Vitamine D is van vitaal belang bij het reguleren van de calcium- en fosforbalans in het lichaam van uw kat. Het bevordert ook het vasthouden van calcium, waardoor de botvorming en zenuw- en spiercontrole wordt bevorderd. Wanneer het echter in exorbitante hoeveelheden wordt ingenomen, kan deze in vet oplosbare vitamine (d.w.z. opgeslagen in de vetweefsels van het lichaam en de lever) ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken.

Chemische stoffen die worden gebruikt om knaagdieren te doden, zijn de meest voorkomende bron van vitamine D-vergiftiging bij katten, hoewel overmatig gebruik van vitamine D in de voeding of geneesmiddelen met een hoog vitamine D-gehalte ook tot toxiciteit kunnen leiden. Katten van alle leeftijden zijn vatbaar, maar jonge katten en kittens lopen een groter risico.

Symptomen en typen

Symptomen ontwikkelen zich gewoonlijk binnen 12-36 uur na inname van knaagdierdodende middelen. De tijd waarin de symptomen gemakkelijk zichtbaar worden, kan echter variëren, afhankelijk van de bron van vitamine D-toxiciteit. Dergelijke symptomen kunnen zijn:

• Braken
• Zwakheid
• Depressie
• Gebrek aan eetlust
• Verhoogde dorst (polydipsie)
• Verhoogd plassen (polyurie)
• Donkere teerachtige ontlasting met bloed
• Bloed in braaksel
• Gewichtsverlies
• Constipatie
• epileptische aanvallen
• Spiertrillingen
• Buikpijn
• Overmatig kwijlen

Oorzaken

• Accidentele inname van knaagdierdodende chemicaliën
• Overmatig gebruik van vitamine D-voedingssupplementen

Diagnose

Uw dierenarts zal een gedetailleerde geschiedenis opnemen over het dieet van uw kat en eventuele supplementen die hij gebruikt. Hij of zij zal ook vragen of uw kat thuis of in uw tuin toegang heeft tot knaagdierdodende chemicaliën. Er zal dan een volledig lichamelijk onderzoek worden uitgevoerd, inclusief routinematige laboratoriumtests zoals een volledig bloedbeeld, biochemisch profiel, elektrolyten en urineonderzoek.

Als uw kat lijdt aan vitamine D-toxiciteit, geeft het biochemische profiel een abnormaal hoog calcium- en fosforgehalte in het bloed aan. Het kan ook wijzen op abnormaal lage kaliumspiegels in het bloed, samen met een ophoping van stikstofhoudende afvalproducten. Bij sommige katten kan het biochemische profiel zelfs wijzen op een abnormaal hoog niveau van leverenzymen en een laag eiwitgehalte (albumine genaamd) in het bloed. Het urineonderzoek zal ondertussen wijzen op abnormaal hoge niveaus van eiwitten en glucose in de urine.

Sommige patiënten met vitamine D-toxiciteit vertonen ook verschillende stoornissen in de bloedstolling, zoals bloedingen op verschillende plaatsen in het lichaam als gevolg van overmatig verlies van bloedplaatjes (cellen die verantwoordelijk zijn voor de bloedstolling).

Meer specifieke tests omvatten het meten van het vitamine D-gehalte in het bloed en een ECG (echocardiogram) om het hart van uw kat te evalueren. Verschillende afwijkingen, waaronder een abnormaal trage hartslag, kunnen worden gevonden bij katten die lijden aan vitamine D-toxiciteit.

Behandeling

Vitamine D-toxiciteit is een noodsituatie die onmiddellijke behandeling en ziekenhuisopname vereist. In feite zijn de eerste 72 uur cruciaal om het leven van uw kat te redden. Als de verbinding met giftige hoeveelheden vitamine D onlangs is ingenomen, zal uw dierenarts braken opwekken. Er zijn ook verschillende medicijnen die de toxische verbindingen binden en verdere opname van vitamine D voorkomen.

Om een goede hydratatie en een correcte elektrolytenbalans te behouden, kan intraveneuze vloeistoftherapie worden gebruikt. Bovendien zijn intraveneuze vloeistoffen belangrijk bij het bevorderen van de uitscheiding van calcium via de urine.

In geval van ernstige bloedarmoede kan bloedtransfusie nodig zijn. Secundaire bacteriële infecties worden ook vaak geassocieerd met vitamine D-toxiciteit. In deze gevallen worden antibiotica voorgeschreven. Als epileptische aanvallen een probleem worden, zal uw dierenarts anti-epileptica voorschrijven.

Wonen en Management

Vanwege de langdurige ziekenhuisopname die nodig is, is het behandelen van katten met vitamine D-toxiciteit een zeer duur en arbeidsintensief proces. Om de voortgang van de therapie te volgen, zijn periodieke laboratoriumtests vereist, waaronder het bepalen van het calcium- en fosforgehalte van de kat.

preventie

De beste manier om vitamine D-toxiciteit bij katten te voorkomen, is door knaagdierdodende middelen buiten het bereik van uw huisdier te houden en uw dierenarts te raadplegen voordat u het dieet van uw huisdier verandert en/of begint met een vitamine D-supplement.