Nierziekte Bij Katten: Het Perspectief Van Een Dierenarts

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Een van de veterinaire hoeden die ik draag, is als euthanasie-aanbieder aan huis. Het klinkt misschien een beetje morbide, maar huisdieren helpen om vredig thuis te overlijden, omringd door hun dierbaren, is eigenlijk heel de moeite waard (grappig dat ik nog steeds de behoefte voel om deze werkkeuze te rechtvaardigen).

Hoe dan ook, ik heb een tijdje terug een opmerkelijke week gehad. Ik zag een ongewoon hoog aantal katten, en elk van hen had nierfalen. Statistisch gezien is dit waarschijnlijk niet zo verwonderlijk. Nierziekte is tenslotte doodsoorzaak nummer één van oudere katten, maar het zette me toch aan het denken: "Waarom sterven al deze katten aan een nierziekte?"

Eerst een beetje achtergrond. Nierfalen kan worden onderverdeeld in twee categorieën: acuut en chronisch. Acuut nierfalen ontwikkelt zich snel, meestal als gevolg van een aanwijsbaar probleem, zoals het krijgen van antivries, een nierinfectie, lage bloeddruk tijdens anesthesie, enz. Chronisch nierfalen ontwikkelt zich langzamer, meestal bij oudere katten, en is het gevolg van het geleidelijke verlies van nefronen, de functionele eenheid van de nier (gezonde kattennieren hebben er honderdduizenden).

Nefronen kunnen zichzelf niet regenereren. Als er een beschadigd is en niet meer werkt, is deze voor altijd verdwenen en kan niet worden vervangen. Veel dingen veroorzaken het verlies van nefronen: een aanval van acuut nierfalen kan een hele hoop tegelijk uitschakelen, maar ook de dagelijkse slijtage neemt toe. Sommige katten kunnen ook geboren worden met minder nefronen dan normaal. U kunt dus zien hoe na verloop van tijd een kat in wezen "opraken" van de nefronen.

Toen ik werd geconfronteerd met de vragen van een eigenaar over chronisch nierfalen, heb ik sommige dierenartsen horen grappen dat "kattennieren zijn ontworpen door een commissie", maar dat is niet echt het geval. Ze zijn ontworpen door natuurlijke selectie, die meestal uitstekend werk levert, althans op populatieniveau, om de gezondheid te bevorderen. Dus wat is de deal?

Naar mijn mening is de epidemie van nierfalen bij huiskatten onze schuld, maar niet op de manier die je zou denken. Ik geef niet de schuld aan ongepaste diëten, levensstijlkeuzes, kattenbakproblemen of overvaccinatie, zoals sommigen doen, ik verwijt uitstekende veehouderij en veterinaire zorg onze katten de kans te geven om veel langer te leven dan ze ooit waren ontworpen.

Kijk naar de statistieken. Buitenkatten leven meestal niet langer dan vijf tot zeven jaar, en echt wilde katten (die geen aanvullende voeding, veterinaire zorg, enz. Krijgen) overleven vaak slechts tot de leeftijd van twee of zo. Maar zelfs in zo'n kort leven kunnen intacte mannetjes en vrouwtjes veel nesten produceren, zodat hun genen worden doorgegeven aan de volgende generatie… het doel van natuurlijke selectie.

Als dit allemaal in slechts een paar jaar kan worden bereikt, en een kat zou waarschijnlijk sterven aan een infectie, worden opgegeten door een roofdier of anderszins de leeftijd van vijf jaar niet halen, wie heeft er dan nieren nodig die 20 jaar meegaan? Het draait allemaal om de toewijzing van middelen. De energie die wordt gebruikt om een overdreven ontworpen nier in stand te houden, moet ergens vandaan worden gehaald, wat misschien resulteert in zwakkere spieren, een slechter jachtvermogen en minder nakomelingen.

Tegenwoordig denk ik dat sommige katten hun nieren in wezen overleven vanwege de uitstekende zorg van hun eigenaar. We moeten tenslotte allemaal ergens aan doodgaan.

Dr. Jennifer Coates