Doet Diergeneeskunde Genoeg Om Paarden Op De Renbaan Te Beschermen?

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-11 15:42

Vergis je niet: Nicholas Dodman is een van de bekendste figuren in de diergeneeskunde op het gebied van diergedrag. Zijn beoordeling van het gedrag van honden en katten is al tientallen jaren het leerboek. Dus het is dat wanneer hij iets te zeggen heeft over het welzijn van renpaarden… ik geïntrigeerd ben.

Maar hij is geen paardendierenarts… toch? Nee helemaal niet. Maar dat weerhield hem er niet van zijn zegje te doen in de uitgave van de JAVMA (Journal of the American Veterinary Medical Association) die gisteren in mijn brievenbus viel.

In feite was dat zijn punt: de American Association of Equine Practitioners (AAEP), de toonaangevende organisatie van dierenartsen in de diergeneeskunde, mist de boot op sommige aspecten van de hervorming van het welzijn van renpaarden. Hier is het leeuwendeel van zijn brief aan de redacteur:

Terwijl het probleem van drugs bij paardenraces de aandacht heeft van leden van het Congres en het publiek, is het tijd voor dierenartsen om zich uit te spreken tegen drugsgebruik bij Amerikaanse renpaarden. Helaas leiden sommige organisaties die beweren te spreken voor het beroep van veterinair paard niet het voortouw in pogingen om het gebruik van prestatieverhogende medicijnen bij renpaarden te beëindigen. De voorzitter van de American Association of Equine Practitioners waarschuwde zelfs dat "de zeer brede taal van de [Interstate Horseracing Improvement Act], zoals geschreven, op elk moment een gunstige behandeling van actieve paardensporters zou kunnen elimineren - niet alleen op de wedstrijddag."

Paarden die medicijnen nodig hebben om te kunnen concurreren, mogen niet worden geracet. Lamme paarden mogen nooit in het starthek worden geladen. Zere paarden moeten voldoende tijd krijgen om te herstellen. Door een ondeugdelijk paard aan een race mee te doen, lopen alle paarden en jockeys een groter risico op letsel en zelfs de dood. Paarden die een dergelijk risico lopen voor gokdoeleinden mogen niet worden getolereerd. Dierenartsen zweren een eed om de gezondheid en het welzijn van dieren te beschermen, en zij zouden de eersten moeten zijn om dergelijke praktijken te veroordelen.

Er is ook geen excuus voor toegeeflijke regels die toediening slechts enkele uren voor een race van medicijnen zoals furosemide toestaan om door inspanning veroorzaakte longbloeding te voorkomen. Zoals de voorzitter van de Association of Racing Commissioners International zei: "Dat doorstaat gewoon niet de geurtest bij het publiek of iemand anders behalve paardentrainers die het nodig vinden om een race te winnen." Noord-Amerika staat alleen in het toestaan van het gebruik van dergelijke medicijnen op de racedag.

Erger nog, overtredingen van bestaande drugsregels komen veel te vaak voor. Volgens The New York Times hebben slechts twee van de 20 beste trainers door portemonnees gewonnen nog nooit een medicatieovertreding gehad. De website van Racing Medical and Testing Consortium vermeldt talrijke schendingen met betrekking tot anabole steroïden, corticosteroïden, verdovende middelen en andere geneesmiddelen die ontstekingen en pijn kunnen maskeren. Dit zijn slechts enkele van de stoffen die momenteel kunnen worden gedetecteerd door middel van tests. Barry Irwin, de eigenaar van de Kentucky Derby-winnaar van dit jaar, heeft opgeroepen tot betrokkenheid van het Federal Bureau of Investigation om degenen te pakken die mogelijk vals spelen met nieuwe designerdrugs die de huidige tests niet detecteren.

Gelukkig zijn er prominente stemmen binnen de paardenracegemeenschap die de wetgeving steunen om de sport te ontdoen van prestatieverhogende medicijnen. Roy en Gretchen Jackson, eigenaar van wijlen Barbaro, en anderen stuurden een open brief waarin werd opgeroepen tot steun voor de tweeledige wetgeving die werd ingevoerd door senator Tom Udall uit New Mexico en vertegenwoordiger Ed Whitfield uit Kentucky. Veel bekende fokkers, eigenaren en trainers reageerden door hun steun voor deze inspanning toe te voegen.

Als dierenartsen zweren wij door de bescherming van de diergezondheid onze wetenschappelijke kennis en kunde in te zetten voor de samenleving. We moeten ons uitspreken voor inspanningen om paarden op de baan te beschermen. Deze nobele wezens verdienen niet minder.

Wauw. Interessante brief. Maar ik moet me wel afvragen hoe effectief exposities zoals die van hem kunnen zijn, aangezien de invloed van Dodman op een heel ander speelveld ligt. Is het voldoende om de AAEP te bellen om verandering teweeg te brengen? Ik heb het antwoord niet, maar ik weet wel dat ik met veel plezier naar het proces zal kijken.

Het is posttijd! En ze zijn af!

Dr. Patty Khuly

_{Foto van de dag:}_{Paardportret 6}_door_{driezeemonsters}

Dr. Patty Khuly

_{Foto van de dag:}_{Paardportret 6}_door_{driezeemonsters}