Niet Afmelden Voor Pre-anesthesielabwerk - Volledig Doorgelicht

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

De meeste veterinaire ziekenhuizen bevelen nu pre-operatief laboratoriumwerk aan voor huisdieren die algemene anesthesie ondergaan. Het is tegenwoordig de standaardzorg, maar dierenartsen krijgen nog steeds een behoorlijke hoeveelheid push-back van eigenaren die het belang van deze tests niet begrijpen.

De klachten die ik het vaakst heb gehoord, vallen in twee categorieën uiteen:

1. "Maar Rascal is pas 6 maanden oud en is haar hele leven gezond geweest. Waarom zou ik een extra (vul hier dollarbedrag in) moeten betalen voor testen die zeker normaal zullen zijn?"

of

2. "Maar Siegfried heeft net bloed laten prikken, waarom moeten we dat nog een keer doen?"

Ik snap het. Ik ben zuinig en haat de gedachte om te betalen voor iets dat niet echt nodig is, maar pre-anesthetisch laboratoriumwerk is echt geen plaats om te bezuinigen.

Laten we eens kijken naar een typisch voorbeeld dat het eerste argument oproept: een jong dier dat een electieve procedure ondergaat (bijv. sterilisatie of castratie). Ja, de kans dat een probleem wordt ontdekt bij preoperatieve screening is klein, maar niet te verwaarlozen. Hier is slechts één voorbeeld dat ik ken: een vijf maanden oude hond die werd gecastreerd en waarvan werd vastgesteld dat hij in de vroege stadia van nierfalen was en een maand later stierf. Wat een tragedie voor alle betrokkenen als die hond geopereerd was.

In het geval van een jong huisdier hoeft pre-anesthesieonderzoek niet ingewikkeld of duur te zijn. Een van de meest vooruitstrevende klinieken waar ik voor heb gewerkt, was "oké" met alleen een gepakt celvolume (voornamelijk controleren op bloedarmoede en de kleur van het serum evalueren op ziekten die de lever of rode bloedcellen aantasten), totale vaste stoffen (die er meestal uitzien voor infectie of eiwitverliezende ziekten), en een AZO-stick (een snelle controle van de nierfunctie) bij deze personen en verder gaan als alles normaal was. Ik geloof dat de vergoeding voor een PCV/TS/AZO slechts $15 was, en dit was in een deel van het land met uitzonderlijk hoge kosten van levensonderhoud. Deze eenvoudige tests vereisen slechts een paar druppels bloed en zouden het nierfalen bij de bovengenoemde hond hebben opgepikt.

Voor eigenaren die voor meer diepgaande tests kozen, zou deze kliniek een volledig bloedbeeld (CBC) en zes of twaalf bloedchemieparameters met elektrolytniveaus uitvoeren om ons beter te laten zien of een huisdier al dan niet lijdt aan bloedarmoede, uitdroging, infectie, parasitisme, beenmergdisfunctie, leverziekte, nierziekte, enz. Aanvullende tests kunnen ook worden aanbevolen op basis van het ras en de geschiedenis van een huisdier.

De vraag wanneer "oud" laboratoriumwerk te verouderd is om bruikbaar te zijn, moet per geval worden beantwoord. Mijn algemene vuistregel is één maand - zolang er geen relevante afwijkingen werden gevonden bij de vorige tests, hebben we te maken met een huisdier zonder een voorgeschiedenis van gezondheidsproblemen, en het lichamelijk onderzoek en de geschiedenis van de patiënt onmiddellijk voorafgaand aan de anesthesie zijn normaal. Anders wil ik de meest up-to-date resultaten mogelijk. Veel ziekten die dierenartsen dagelijks zien, kunnen in de loop van slechts een paar weken van ondetecteerbaar naar potentieel dodelijk gaan (vooral in combinatie met chirurgie en/of anesthesie).

Pre-anesthetische screening is levensreddend. Breng de gezondheid van uw huisdier niet in gevaar door u af te melden.

Dr. Jennifer Coates