Oude Hond, Nieuwe Puppy – Een Puppy Laten Samenleven Met Uw Oudere Hond

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Tijdens een recent huisbezoek had ik de kans om een prachtige, oudere Labradoodle te ontmoeten, genaamd Susie. Ze was kalm en stil vriendelijk. Ze was nooit echt een fan geweest van spelen met andere honden, hoewel ze ook niet per se agressief was. Op bijna 12-jarige leeftijd hadden haar eigenaren een puppy geadopteerd om haar jong te houden. Helaas was Susie niet erg blij met dit kleine geschenk.

Tito is een heerlijk schattige, onstuimige, irritante, irritante, hyperactieve Border Collie van 12 weken oud. Vanaf het allereerste begin was hij helemaal over Susie. Ze gromde naar hem om hem beleefd te corrigeren, maar haar baasjes hadden haar gedisciplineerd! Dit zorgde er alleen maar voor dat ze zich terugtrok uit het gezin en nog agressiever werd tegenover de kleine Tito. En daarom hadden Susie's baasjes me gebeld. Ze wilden een huwelijk in de hemel. Dat zou wat werk vergen.

Ik heb nooit helemaal begrepen waarom een eigenaar een puppy zou adopteren voor een oudere hond. Ik heb verhalen gehoord van mijn klanten over oudere honden die een nieuw leven krijgen als het gezin een puppy adopteert. De meeste verhalen die ik hoor zijn echter gevuld met verhalen over hoe de puppy de oudere hond irriteerde.

Zou je met een peuter willen samenwonen als je 90 jaar oud was? Werkelijk?

Ik denk dat de echte motivatie om een puppy te krijgen naarmate een hond ouder wordt, vaak is om ervoor te zorgen dat het huis nooit helemaal verstoken is van viervoetige kinderen. Hoewel ik de diepe behoefte begrijp om een huis vol dieren te hebben, merkte ik dat ik tijdens Susie's afspraak wenste dat haar baasjes eerst hadden nagedacht over wat het beste voor haar was. Ze had ze zoveel gegeven. Waarom dachten ze niet eerst aan haar?

Om het nog erger te maken, toen Susie had geprobeerd grenzen te stellen aan Tito, hadden de eigenaren haar uitgescholden. Dit wordt heel vaak gedaan. De realiteit is dat Susie ruimschoots haar recht heeft om naar Tito te grommen, uit te vallen of zelfs naar Tito te happen als hij buiten de perken is. Nu hebben sommige gezinnen ernstige problemen met agressie tussen de oudere hond en de puppy. Als uw hond de puppy bijt, letsel veroorzaakt of zich ongepast agressief gedraagt tegenover de puppy, moet u professionele hulp zoeken bij een professional met positief bekrachtigingsgedrag. Soms is het moeilijk om te weten of de oudere hond zich goed gedraagt tegenover de puppy.

Overweeg deze 2 scenario's:

Tito benadert Susie en springt op haar rug terwijl ze ligt. Susie heeft artritis en kan niet erg snel bewegen, dus gromt ze naar hem. Hij gaat een paar stappen achteruit, houdt zijn hoofd schuin en kijkt haar vragend aan. Dan verzamelt hij al zijn energie en stort zich op haar hoofd en bijt in haar oor. Ze draait zich om, laat hem al haar tanden zien en gromt. Tito begrijpt de boodschap, werpt zichzelf op zijn rug om te laten zien dat hij geen enkele bedreiging vormt voor Susie en schreeuwt het uit voor de goede orde. Susie begrijpt het punt, slentert naar een comfortabel hondenbed en gaat zitten om weer te gaan slapen. Dit was een normale interactie waarbij een onaangename puppy op de juiste manier werd gecorrigeerd. Susie begon met het laagste niveau van agressie en escaleerde toen als dat nodig was. Dat is het eerste teken dat ze probeerde op de juiste manier met de puppy om te gaan. Toen de puppy vervolgens liet zien dat hij eerbiedig of onderdanig was tegenover Susie, trok ze zich terug. Dat is nog een goed teken dat ze zijn signalen leest en goed met hem communiceert.

In het tweede scenario ligt Susie weer en werpt Tito zich bovenop haar. Hij wordt gecorrigeerd zoals hierboven, maar in plaats van het niveau van haar correctie langzaam op te voeren, begint Susie met een krachtige correctie en grijpt de puppy waardoor hij het uitschreeuwt en wegrent met zijn staart ingetrokken. Dat is een veel te sterke correctie voor het gepleegde misdrijf. Wanneer Tito wegrent, achtervolgt Susie hem en blijft naar hem grommen. Susie beseft duidelijk niet dat Tito geen bedreiging voor haar is en gebruikt een veel hoger niveau van agressie dan nodig is om hem te corrigeren. Dit soort scenario zou u zorgen moeten baren en u zou professionele hulp moeten zoeken.

In werkelijkheid was de interactie tussen Susie en Tito het eerste scenario. Maar wat een aapsleutel in de situatie gooide, was het gedrag van de eigenaren. De eigenaren schreeuwden tegen Susie omdat ze Tito een gepaste correctie had gegeven. Susie was gewoon een normale hond en verdiende geen correctie. Omdat ze volledig in de war was door wat er net was gebeurd, begon ze interacties met Tito en haar familie te vermijden. Als dit zo doorgaat, zal Tito zich blijven ontwikkelen tot een behoorlijke snotaap en zal Susie alleen in de achterslaapkamer blijven.

Wat we deden was heel eenvoudig. We gaven Susie speciale privileges en een speciale behandeling terwijl we de puppy wat zelfbeheersing bijbrachten. Susie mocht bijvoorbeeld wel op het bed en de bank, maar Tito niet. Susie mocht eerst haar eten halen, eerst geaaid worden en eerst haar snoepjes. De eigenaren zorgen ervoor dat als Tito haar speelgoed probeert te stelen, bovenop haar komt terwijl ze sliep, of haar uit de weg duwt om geaaid te worden, dat ze het onmiddellijk stoppen. De eigenaren kregen gisteren de opdracht om Tito in de puppyklas te krijgen en hem de komende jaren gestaag in de klas te houden. Toen Susie Tito correct strafte, bleven de eigenaren erbuiten en binnen ongeveer een week had Tito in zijn eentje geleerd om Susie's grenzen te respecteren als ze sliep.

Ik hoor sommigen van jullie nu schreeuwen dat het niet eerlijk was om Susie speciale privileges te geven. Ik ben hier om je te vertellen dat de hondenwereld inherent oneerlijk is. Honden accepteren deze oneerlijkheid over het algemeen heel goed. Het zijn de eigenaren die er een probleem mee hebben. De eigenaren van Susie zullen de honden op deze manier blijven behandelen totdat Susie overlijdt. Ik hoop dat ze nog vele jaren zal leven en dat Tito met zijn hervonden respect voor haar blijft passen in het gezin.

Dr. Lisa Radosta