Beheersing Van Mond- En Klauwzeer Bij Veestapels

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Mond- en klauwzeer (MKZ) is een zeer besmettelijke veeziekte die endemisch is in veel landen en leidt tot productieverliezen van zeer hoge financiële omvang. De VS hebben sinds de jaren 1920 geen uitbraak van deze ziekte gehad, voornamelijk als gevolg van de strikte invoerwetten voor dieren van de USDA en ons geografische geluk dat we slechts twee internationale grenzen hoeven te bewaken in plaats van de massa's die worden gezien in Europa, Afrika en Azië. In andere landen is deze ziekte echter nog zeer actief.

MKZ wordt veroorzaakt door een virus en is zelden dodelijk. De verwoesting is het gevolg van de laesies die het veroorzaakt: blaren op de lippen, het tandvlees, de voeten en de borstklieren. Deze laesies zijn buitengewoon pijnlijk en een aangetast dier zal terughoudend zijn om te bewegen en te eten, wat resulteert in gewichtsverlies. MKZ heeft een sterftecijfer van ongeveer 1 tot 5 procent, maar het morbiditeitspercentage, de kans dat leden van de bevolking besmet raken, ligt dicht bij 100 procent. Dit betekent dat als het eenmaal in een kudde is, het zich als een lopend vuurtje verspreidt.

Runderen, varkens, schapen en geiten kunnen allemaal worden aangetast en het virus kan van de ene soort naar de andere springen. Deze ziekte kan worden verward met hand-, voet- en klauwzeer (HFMD), een virale ziekte die kinderen treft. Mensen kunnen geen MKZ krijgen en dieren kunnen geen MKZ krijgen; het zijn twee verschillende virussen. Mensen, maar ook paarden, katten, honden en vogels kunnen fungeren als mechanische vectoren voor MKZ, wat betekent dat we het virus van boerderij tot boerderij kunnen verspreiden. Nadat een besmet dier is hersteld, kan het ook drager zijn van het virus.

Enkele van de meer recente uitbraken in landen zoals het VK, Vietnam en China begonnen toen dieren, meestal varkens, per ongeluk geïmporteerd voedsel kregen dat vlees van geïnfecteerde dieren bevatte. MKZ-virus is ook bedreven in het overleven in grond, droog fecaal materiaal en slurry gedurende lange tijd.

Zoals je kunt zien, is MKZ lastig, extreem lastig. De klinische symptomen lijken ook sterk op andere gerapporteerde, zeer besmettelijke ziekten zoals vesiculaire stomatitis, vesiculaire varkensziekte, vesiculair exantheem en andere blaarveroorzakende ziekten, die inspecteurs begrijpelijkerwijs erg nerveus maken.

De gebruikelijke manier van handelen tijdens een uitbraak is het slachten van alle besmette en blootgestelde dieren. Dit is enigszins verontrustend omdat de ziekte zelf zelden dodelijk is. Vanwege de extreme besmettelijkheid en de oorzaak van massaal productieverlies, is massaslachting echter de meest efficiënte en effectieve manier om de verspreiding ervan te stoppen.

Ik woonde in het VK aan het begin van hun uitbraak van MKZ in 2001. Ik herinner me de enorme brandstapels van brandende geëuthanaseerde dieren en hoeveel van de mooie wandelpaden over de weiden van de boerderijen in het land waren gesloten om verspreiding door mensenschoenen te voorkomen. Ik herinner me ook dat ik zenuwachtig was voor de boerderij waar ik werkte. Het was een paardenboerderij, maar ze hadden een handvol schapen. Ze installeerden voetbaden bij alle deuren van de schuren en we moesten bij het binnenkomen en verlaten met bleekwater schrobben. Gelukkig bleef hun kleine operatie veilig, hoewel anderen niet ver op de weg niet zoveel geluk hadden. Hele boerderijen moesten ontvolkt worden; boeren verloren hun hele levensonderhoud. Het was verwoestend voor de Engelse landbouwindustrie en hartverscheurend om te zien.

Ongeveer een jaar geleden kondigde de USDA aan dat er een voorwaardelijke licentie was verleend voor een MKZ-vaccin dat op het Amerikaanse vasteland mocht worden geproduceerd. Voorheen bevatten alle MKZ-vaccins levend MKZ-virus. Aangezien de VS vrij is van de ziekte, waren de VS geen fan van het potentiële gevaar dat een levend virus zich in een fabriek op het vasteland zou bevinden (MKZ werd bestudeerd op Plum Island, een buitenlands laboratorium voor dierziekten in de staat New York). Bovendien, omdat oudere vaccins levend virus bevatten, was het soms moeilijk om diagnostisch onderscheid te maken tussen geïnfecteerde dieren, dragerdieren en degenen die waren gevaccineerd - essentiële onderscheidingen als een land probeert te ontvolken op basis van infectie.

Hoewel het momenteel niet nodig is voor producenten in de VS om hun kuddes te vaccineren tegen MKZ, wordt dit nieuwe vaccin als een doorbraak beschouwd. Het geeft de VS het voordeel dat ze niet langer afhankelijk zijn van buitenlandse vaccinfabrikanten in het geval van een uitbraak hier en heeft potentieel om ook in het buitenland levens te redden; levens die verloren zouden gaan door verwarring van blootstelling en vaccinatie.

Dr. Anna O'Brien