Waarom Diëten Voor Huisdieren Met Voedselallergieën Mislukken?

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Je hebt een huisdier dat zo jeukt dat het constant haaruitval en huidinfecties heeft door krabben. Uw dierenarts stelt een eliminatieproef via de voeding voor door een hypoallergeen dieet te proberen. Zes weken na het proces is er niets veranderd.

Klinkt dit bekend? In de veterinaire praktijk gebeurt het regelmatig. Waarom?

Hoe de allergische reactie wordt geïnitieerd?

Antigenen zijn grote eiwitmoleculen in voedsel, op pollenoppervlakken, in speeksel van insecten, op bacteriën of virale oppervlakken, enz., Die binden met gastheerantilichamen. In alle gevallen is de antilichaamrespons het begin van een uitgebreide immuunrespons om het gevaar van de indringer te elimineren. Voor antigenen die worden aangevallen door allergische antistoffen betekent dit het vrijkomen van histamine. Normaal gesproken is dit een goede zaak.

Maar voor dieren met een overactieve allergische immuunrespons veroorzaakt dit het vrijkomen van enorme hoeveelheden histamine. Histamines zijn verantwoordelijk voor de allergie-gerelateerde ontsteking en jeuk van de huid, oren, rectum en ogen. De afgifte van histamine in de darmen als gevolg van voedselantigenen verstoort de normale spijsvertering en kan overmatige gasproductie, braken, zachte ontlasting of diarree veroorzaken. Dierenartsen bevelen vaak hypoallergene voedselproeven aan om te zien of voedsel een belangrijke factor kan zijn voor de immuunrespons.

Hypoallergene diëten voor huisdieren zijn misschien niet wat ze lijken

Een team van de Universiteit van Padua in Italië onderzocht twaalf commerciële, droge hondendiëten die werden geadverteerd als beperkt antigeen. Elf van de diëten bevatten nieuwe eiwitbronnen (andere eiwitten dan rundvlees, gevogelte, enz.) en één die gehydrolyseerde eiwitten bevatte. Gehydrolyseerde eiwitten worden afgebroken tot hun samenstellende aminozuren, die klein zijn en niet als antigenen werken.

De onderzoekers onderzochten het voedsel vervolgens microscopisch om botfragmenten te identificeren die werden geclassificeerd als zoogdier, aviaire (vogel) of vis. Ze voerden ook een gevoelige chemische test uit die het type DNA identificeerde op basis van het diertype.

De onderzoekers ontdekten dat slechts twee van de diëten de dierklasse bevatten die werd geïdentificeerd door ingrediënten op het etiket. De andere tien hadden dierlijke fragmenten en DNA van dierklassen die niet op het etiket stonden. Bij zes van de tien diëten werd besmetting met vogels gevonden, bij vijf besmettingen bij vissen en bij vier zoogdieren.

De tests waren niet gevoelig genoeg om de diersoort te identificeren, dus het is onduidelijk of besmetting met vogels pluimvee betekende, of visbesmetting de viseiwitten betekende die vaak worden aangetroffen in voedsel voor huisdieren, of dat de zoogdierbesmetting rund- of lamsvlees was of iets dergelijks. ander veelvoorkomend eiwitantigeen.

De belangrijkste bevinding is dat deze diëten niet zo antigeenbeperkt waren als hun beweringen beweerden. De onderzoekers concludeerden dat honden mogelijk niet reageren op dergelijke diëten omdat ze potentiële allergenen bevatten.

Valse diagnose van voedselallergie

Vanwege mogelijke allergene besmetting in commerciële antigeenbeperkte diëten, wijzen de onderzoekers erop dat het niet kunnen bewijzen van een voedselallergie in een dergelijk onderzoek misleidend kan zijn. Hun aanbeveling is om een zelfgemaakt dieet te overwegen voordat voedsel als een potentieel allergeen wordt uitgesloten, aangezien zelfgemaakte diëten beperkte ingrediënten bevatten die zorgvuldig kunnen worden gecontroleerd.

Dr. Ken Tudor