Hoe Gastro-intestinale Ziekten Worden Gediagnosticeerd Bij Honden En Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Het diagnosticeren van gastro-intestinale aandoeningen bij honden en katten is niet altijd een snel proces, omdat de meeste aandoeningen (en er zijn er veel) vergelijkbare symptomen veroorzaken - namelijk een combinatie van braken, diarree, slechte eetlust en/of gewichtsverlies. Elke dierenarts heeft zijn eigen stijl, maar ik vermoed dat mijn werkwijze vrij standaard is. Dit is hoe ik een patiënt diagnosticeer met symptomen die overeenkomen met GI-ziekte.

Een volledige anamnese en lichamelijk onderzoek zijn altijd de eerste stappen bij de diagnose van een ziek dier. Een dierenarts moet inzicht krijgen in de gezondheidsgeschiedenis van de patiënt (het huidige probleem kan gerelateerd zijn) en precies bepalen wat de huidige symptomen zijn, hoe lang ze aanwezig zijn geweest en hoe ernstig ze zijn. Soms zal het lichamelijk onderzoek iets aan het licht brengen dat de lijst met mogelijke problemen verkleint (bijv. er wordt een massa in de buik gevoeld), maar zelfs als dit niet het geval is, kan de dierenarts een gevoel krijgen voor de algehele toestand van de patiënt. (uitgedroogd of niet, pijn, etc.).

Wat er vervolgens moet gebeuren, wordt bepaald door de resultaten van de anamnese en lichamelijk onderzoek. Als mijn patiënt bijvoorbeeld een volwassen hond is die al een paar dagen diarree heeft maar er verder in orde uitziet, kan ik gewoon een ontlastingsonderzoek doen en een behandeling voorschrijven met dien verstande dat als de toestand van de hond op enig moment verslechtert of niet verdwijnt in een paar dagen zou ik hem opnieuw moeten zien voor aanvullende tests. Aan de andere kant, als ik te maken heb met een extreem ziek kitten dat lijdt aan ernstig braken, diarree en uitdroging, zou mijn aanbevolen work-up veel meer betrokken zijn.

Over het algemeen kies ik tussen de volgende diagnostische tests. Als de eigenaar kostenbewust is, kan ik een stapsgewijze aanpak volgen, of als hij of zij zo snel mogelijk tot een definitieve diagnose wil komen, kunnen we een reeks tests tegelijk uitvoeren:

• fecaal onderzoek
• bloedchemiepaneel en compleet celgetal
• urineonderzoek
• abdominale röntgenfoto's
• abdominale echografie
• testen op specifieke aandoeningen, indien van toepassing (hondenparvovirus, kattenleukemievirus, pancreatitis, enz.)

In het ideale geval weet ik nu de oorzaak van de symptomen van een huisdier, maar de trieste waarheid is dat sommige GI-ziekten alleen kunnen worden gediagnosticeerd op basis van gastro-intestinale biopsieën. Deze kunnen worden ingenomen door middel van een endoscoop of tijdens een oriënterende buikoperatie. De technieken hebben een gemeenschappelijk vereiste voor algemene anesthesie, maar ze hebben andere voor- en nadelen die zorgvuldig moeten worden afgewogen voordat wordt besloten hoe verder te gaan.

Pluspunten nadelen

Endoscopie

Geen incisie nodig Slechts een deel van het maagdarmkanaal is toegankelijk Snel herstel Er kunnen alleen kleine "knijp"-biopten worden genomen Beetje pijn Alleen kleine vreemde lichamen of massa's kunnen worden verwijderd Lager risico op complicaties Er bestaat een mogelijkheid dat een operatie nog steeds nodig zal zijn Pluspunten nadelen

Verkennende chirurgie

Het gehele maagdarmkanaal en de buik kunnen worden onderzocht Grote incisie nodig Biopsieën van volledige dikte kunnen worden genomen Langzamer herstel Betere kans op definitieve diagnose Meer pijn Veel chirurgische opties beschikbaar voor behandeling Hoger risico op complicaties

Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk goede communicatie is gedurende dit hele proces. Het is de enige manier om ervoor te zorgen dat dierenartsen en eigenaren op één lijn zitten met betrekking tot de kosten van de behandeling en wat uiteindelijk in het belang van het huisdier is.

Dr. Jennifer Coates