Waarom Behandelen Verschillende Artsen Kanker Bij Huisdieren Anders?' En Andere Vragen Beantwoord

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Op het gebied van huisdieren en kanker kom ik bepaalde vragen vaker tegen dan andere. Ondanks de talloze diagnoses en de bijbehorende behandelingsopties die ik moet uitleggen, hebben onrustige eigenaren meer typische zorgen: hoe kreeg mijn huisdier kanker? Wordt hij of zij ziek van de behandeling? Wat is de prognose van mijn huisdier?

Minder vaak voorkomende vragen doen zich voor en zijn even belangrijk om aan te pakken, vooral omdat ze de neiging hebben om aan de oppervlakte te komen nadat eigenaren zich al hebben verplicht tot een behandelplan. Het wegnemen van de zorgen van een eigenaar zodra een huisdier chemotherapie is begonnen, kan op zijn best lastig zijn en in het slechtste geval bijna onmogelijk.

Hier zijn enkele voorbeelden van de minder routinematige vragen waarmee ik te maken heb:

1. "Waarom hebben verschillende oncologen verschillende protocollen/cut-off bloedtellingen voor behandelingen of dienen ze behandelingen anders toe?"

Eigenaren zijn verrast om verschillende aanbevelingen van verschillende oncologen te horen. Ik ben dit tegengekomen wanneer eigenaren me zien nadat hun huisdier elders is behandeld en bij mij blijven, of nadat ze wat onderzoek hebben gedaan en protocollen online of via andere artsen hebben ontdekt. De verwachting is dat er een "nauwkeurige" manier is om een bepaalde kanker te behandelen. Voor de meeste van mijn patiënten is dit echter een grote oversimplificatie.

Zelfs voor kankers die als een echte "gouden standaard" van zorg worden beschouwd, zijn de nuances van de protocollen vaak enigszins verschillend voor elke behandelende arts. Meestal varieert dit met hun opleiding, persoonlijke ervaring en bekendheid met de ziekte in kwestie.

Ik gebruik de analogie van het bakken van chocoladekoekjes. Iedereen heeft zijn favoriete recept om dit te doen, maar het resultaat is meestal hetzelfde zolang de belangrijkste ingrediënten gelijk worden gehouden.

2. "Kan mijn hond/kat met kanker nog steeds vaccins en medicatie tegen vlooien/hartworm krijgen?"

Ik zou dit als een "hot-button"-onderwerp in de veterinaire oncologie beschouwen, wat betekent dat het waarschijnlijk veel emoties en meningen oproept, maar feitelijke informatie mist om een echt "juist" antwoord te ondersteunen.

Behalve sarcomen op de injectieplaats bij katten, bestaat er geen informatie die het concept ondersteunt dat vaccinaties leiden tot kanker bij huisdieren. Toch pleiten sommige oncologen niet voor het vaccineren van hun patiënten, terwijl anderen dat prima vinden.

We weten dat honden die een behandeling met chemotherapie ondergaan, een adequate immuunrespons op vaccinatie kunnen opwekken, wat het idee ondersteunt dat hun immuunsysteem adequaat functioneert bij een behandeling tegen kanker.

Wat we niet weten, is of de fysieke handeling van vaccinatie kan leiden tot een soort stimulatie van het immuunsysteem die kan bijdragen aan de progressie van kanker of terugval van de ziekte, of dat een patiënt ongevoelig wordt voor een eerder succesvolle behandeling.

Mensen met een voorgeschiedenis van kanker krijgen de instructie om griepvaccins te krijgen, niet omdat ze vatbaarder zijn voor griep, maar omdat ze meer kans hebben op complicaties als gevolg van infectie. Afgezien hiervan hebben veterinaire oncologen verrassend weinig gegevens van onze menselijke tegenhangers om onze aanbevelingen op te baseren.

Ik beantwoord deze vraag per geval met eigenaren en bespreek de voor- en nadelen van vaccineren versus niet vaccineren. Het is een beslissing die we samen nemen op een echt holistische manier, waarbij zorgen voor de veiligheid van het huisdier en de veiligheid van de gezinsleden samen worden overwogen.

3. "Is er geen behandeling voor de kanker van mijn huisdier in de vorm van een pil? Ik heb gehoord dat orale chemotherapie minder toxisch is en minder snel bijwerkingen veroorzaakt bij mijn kat/hond."

De overgrote meerderheid van de cytotoxische chemotherapie die wordt voorgeschreven aan veterinaire patiënten, wordt intraveneus toegediend (IV). Er zijn enkele orale cytotoxische behandelingen beschikbaar, maar deze vormen worden niet als minder toxisch beschouwd dan hun IV-tegenhangers. In feite is het medicijn voor chemotherapie dat het meest waarschijnlijk een verlaagd aantal witte bloedcellen bij honden veroorzaakt, een oraal medicijn genaamd CCNU (ook bekend als Lomustine).

Het idee dat orale chemotherapie minder schadelijk is voor een huisdier is onjuist. Elke chemotherapie heeft het potentieel voor bijwerkingen. Het goede nieuws is dat, als het correct wordt voorgeschreven, het risico absoluut minimaal is.

4. "Mijn hond/kat is onlangs gediagnosticeerd met kanker, maar hij/zij gedraagt zich niet ziek. Is het niet beter om te wachten met de behandeling te starten totdat ze tekenen van hun ziekte vertonen?"

Ik hoor deze vraag het vaakst van eigenaren van honden met lymfoom, omdat veel van die patiënten incidenteel worden gediagnosticeerd. Helaas betekent het wachten om een huisdier met kanker te behandelen totdat ze uiterlijke tekenen vertonen, meestal een slechter resultaat.

Huisdieren die zelfvoorzienend zijn, wat betekent dat ze goed eten en niet braken, diarree, gewichtsverlies, ademhalingsmoeilijkheden of andere ongunstige klinische symptomen hebben, reageren doorgaans beter op de behandeling en hebben ook minder kans op bijwerkingen. Daarom is het meest ideale moment om therapie in te stellen onmiddellijk na een diagnose.

5. "Waarom neem je bloedmonsters uit nekaderen?"

Voor de meeste huisdieren met kanker en bijna alle huisdieren die chemotherapie ondergaan, worden routinematige bloedmonsters genomen uit de halsader. Dit is een grote ader aan weerszijden van de nek, die bloed uit het hoofdgebied afvoert.

Hoewel het enigszins barbaars klinkt, is het verkrijgen van bloedmonsters uit de halsader een veel voorkomende procedure bij veterinaire patiënten. Oncologen reserveren bij voorkeur kleinere, meer perifeer gelegen aderen langs de ledematen voor het toedienen van injecteerbare chemotherapie. Daarom wordt er alles aan gedaan om de integriteit van deze aderen te behouden voor het toedienen van behandelingen en om overmatige littekens te voorkomen.

*

Ik hoop dat dit nuttige informatie is voor iedereen die de diagnose van zijn of haar huisdier onderzoekt en beslissingen probeert te nemen over hun zorg. Zoals altijd dring ik er bij u op aan om overleg te plegen met een door de raad gecertificeerde veterinaire oncoloog om de meest actuele informatie te verkrijgen en om het meest geschikte behandelplan voor uw huisdier op te stellen.

Bezoek deze sites om een gecertificeerde veterinaire oncoloog bij u in de buurt te vinden:

Veterinaire Kankervereniging

American College of Veterinary Internal Medicine

Dr. Joanne Intile

Verwant

Het frustrerende vaccingerelateerde sarcoom

Tumor gerelateerd aan vaccinaties bij katten

Tumor gerelateerd aan vaccinaties bij honden

Vaccingeassocieerd sarcoom en uw kat

Nieuw geïdentificeerde virussen kunnen in verband worden gebracht met kanker bij katten